حسن دل: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
'''حسن دل'''، اثر عارف نامی [[بیدآبادی، محمد بن محمدرفیع|آقا محمد بیدآبادی - قدس‌سره - ]] در سیر و سلوک الی الله است که با تحقیق و تصحیح علی صدرایی خویی چاپ شده است. | '''حسن دل'''، اثر عارف نامی [[بیدآبادی، محمد بن محمدرفیع|آقا محمد بیدآبادی - قدس‌سره - ]] در سیر و سلوک الی الله است که با تحقیق و تصحیح علی صدرایی خویی چاپ شده است. | ||
این مکتوب ظاهرا به یکی از رهروان معرفت نگاشته شده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص24</ref>. در این مکتوب که طولانی‌ترین نامه‌های آن بزرگ | این مکتوب ظاهرا به یکی از رهروان معرفت نگاشته شده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص24</ref>. در این مکتوب که طولانی‌ترین نامه‌های آن بزرگ است، او روان آدمی را مخاطب ساخته و با هشدار وعده و وعیدهای الهی، سعی می‌کند پرده غفلت را از جان‌ها کنار زند و آنها را با مقصد اصلی که در پیش رو دارند، آشنا سازد<ref>ر.ک: همان، ص14</ref>. | ||
نثر رساله روان و شیواست و مؤلف با خطاب‌های «ای عزیز - ای عزیز» سعی دارد، انسان‌های غفلت‌زده را متنبه نموده و از عالم طبیعت به حظیره قدس و ملکوت سیر دهد. | نثر رساله روان و شیواست و مؤلف با خطاب‌های «ای عزیز - ای عزیز» سعی دارد، انسان‌های غفلت‌زده را متنبه نموده و از عالم طبیعت به حظیره قدس و ملکوت سیر دهد. | ||
نسخهٔ ۱۶ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۵۵
| حسن دل : در سیر و سلوک الی الله عارف نامی آقا محمد بید آبادی قدس سره | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | بیدآبادی، محمد بن محمدرفیع (نویسنده) صدرایی خویی، علی (محقق و مصحح ) |
| ناشر | نهاوندی |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1380ش. |
| چاپ | چاپ یکم |
| شابک | 964-6388-39-6 |
| موضوع | آداب طریقت عرفان |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ب95 ح5 / 289/6 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
حسن دل، اثر عارف نامی آقا محمد بیدآبادی - قدس‌سره - در سیر و سلوک الی الله است که با تحقیق و تصحیح علی صدرایی خویی چاپ شده است.
این مکتوب ظاهرا به یکی از رهروان معرفت نگاشته شده است[۱]. در این مکتوب که طولانی‌ترین نامه‌های آن بزرگ است، او روان آدمی را مخاطب ساخته و با هشدار وعده و وعیدهای الهی، سعی می‌کند پرده غفلت را از جان‌ها کنار زند و آنها را با مقصد اصلی که در پیش رو دارند، آشنا سازد[۲]. نثر رساله روان و شیواست و مؤلف با خطاب‌های «ای عزیز - ای عزیز» سعی دارد، انسان‌های غفلت‌زده را متنبه نموده و از عالم طبیعت به حظیره قدس و ملکوت سیر دهد.
نویسنده با نفس گرم و قلمی روان که داشته در این مورد کاملا موفق بوده است و نوشته‌های وی چون از روح قدسی نشئت گرفته، دل هر خواننده‌ای را به خود جذب نموده است. او در اثنای مطالب به آیات قرآنی و احادیث و کلمات بزرگان و ضرب‌المثل‌ها استناد می‌کند و به‌وسیله آنها کلام خود را قوت می‌بخشد[۳].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه محقق.