۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
'''حسن دل''' اثر عارف نامی [[بیدآبادی، محمد بن محمدرفیع|آقا محمد بيدآبادی قدسسره]] در سیر و سلوک الی الله. | '''حسن دل''' اثر عارف نامی [[بیدآبادی، محمد بن محمدرفیع|آقا محمد بيدآبادی قدسسره]] در سیر و سلوک الی الله. | ||
این کتاب ظاهرا به یکی از رهروان معرفت نگاشته است.<ref>ر.ک: صدرایی خویی، علی، ص24</ref> در این مکتوب که طولانیترین نامههای آن بزرگ است. او روان آدمی را مخاطب ساخته و با هشدار وعده و وعیدهای الهی، سعی میکند پرده غفلت را از جانها کنار زند، و آنها را با مقصد اصلی که در پیش رو دارند آشنا سازد.<ref>ر.ک: | این کتاب ظاهرا به یکی از رهروان معرفت نگاشته است.<ref>ر.ک: صدرایی خویی، علی، ص24</ref> در این مکتوب که طولانیترین نامههای آن بزرگ است. او روان آدمی را مخاطب ساخته و با هشدار وعده و وعیدهای الهی، سعی میکند پرده غفلت را از جانها کنار زند، و آنها را با مقصد اصلی که در پیش رو دارند آشنا سازد.<ref>ر.ک: همان، ص14</ref> | ||
نثر رساله روان و شیواست و مؤلف با خطابهای «ای عزیز- ای عزیز» سعی دارد، انسانهای غفلتزده را متنبه نموده و از عالم طبیعت به حظیره قدس و ملکوت سیر دهد. | نثر رساله روان و شیواست و مؤلف با خطابهای «ای عزیز- ای عزیز» سعی دارد، انسانهای غفلتزده را متنبه نموده و از عالم طبیعت به حظیره قدس و ملکوت سیر دهد. | ||
نویسنده با نفس گرم و قلمی روان که داشته در این مورد کاملا موفق بوده است و نوشتههای وی چون از روح قدسی نشأت گرفته دل هر خوانندهای را به خود جذب نموده است. او در اثنای مطالب به آیات قرآنی و احادیث و کلمات بزرگان و ضربالمثلها استناد میکند و به وسیله آنها کلام خود را قوت میبخشد.<ref>ر.ک: | نویسنده با نفس گرم و قلمی روان که داشته در این مورد کاملا موفق بوده است و نوشتههای وی چون از روح قدسی نشأت گرفته دل هر خوانندهای را به خود جذب نموده است. او در اثنای مطالب به آیات قرآنی و احادیث و کلمات بزرگان و ضربالمثلها استناد میکند و به وسیله آنها کلام خود را قوت میبخشد.<ref>ر.ک: همان، ص25</ref> | ||
ویرایش