الطرق الصوفية و أثرها في نشر الإسلام: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR20582J1.jpg | عنوان =الطرق الصوفية و أثرها في نشر الإس...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
}} | }} | ||
'''الطرق الصوفیة وأثرها في نشر الإسلام في الصحراء الکبری''' اثر حسین | '''الطرق الصوفیة وأثرها في نشر الإسلام في الصحراء الکبری''' اثر [[مونس، حسین|حسین مونس]]، رساله‌ای است کوتاه و مختصر پیرامون تصوف و تأثیر آن در نشر اسلام در آفریقا. | ||
نویسنده در ابتدای کتاب، به تعریف صوفیه و اشاره به نقش آن در گسترش اسلام پرداخته است. وی صوفیه را جماعتی معرفی نموده است که در عبادات، ریاضات و مجاهدات خویش، اسلوبی واحد را برگزیده که شیخی از شیوخی تصوف، برای ایشان مشخص نموده و ایشان در تبعیت از وی، آن اعمال را انجام داده و به آن شیخ، منسوب هستند. به اعتقاد وی، صوفی شخص زاهدی است که نفس و روح خویش را به تعبد خداوند و عمل به طاعات وی، مشغول داشته است<ref>تمهید، ص3</ref>. | نویسنده در ابتدای کتاب، به تعریف صوفیه و اشاره به نقش آن در گسترش اسلام پرداخته است. وی صوفیه را جماعتی معرفی نموده است که در عبادات، ریاضات و مجاهدات خویش، اسلوبی واحد را برگزیده که شیخی از شیوخی تصوف، برای ایشان مشخص نموده و ایشان در تبعیت از وی، آن اعمال را انجام داده و به آن شیخ، منسوب هستند. به اعتقاد وی، صوفی شخص زاهدی است که نفس و روح خویش را به تعبد خداوند و عمل به طاعات وی، مشغول داشته است<ref>تمهید، ص3</ref>. | ||
وی در ادامه، به معرفی بزرگان تصوف، از جمله عبدالقادر جیلانی محی‌الدین ابومحمد بن ابی‌صالح زنجی (471- 561ق/ 1077- 1166م)<ref>متن کتاب، ص16</ref>، ابومدین شعیب بن حسین یکی از شاگردان جیلانی<ref>همان، ص19</ref>، ابوالحسن شاذلی<ref>همان، ص22</ref> پرداخته و با توجه به سیره و روش زندگی این بزرگان، آن را مهمترین و بزرگ‌ترین عامل انتشار اسلام در صحرای بزرگ آفریقا دانسته است<ref>همان، ص27</ref>. | وی در ادامه، به معرفی بزرگان تصوف، از جمله عبدالقادر جیلانی محی‌الدین ابومحمد بن ابی‌صالح زنجی (471- 561ق/ 1077- 1166م)<ref>متن کتاب، ص16</ref>، ابومدین شعیب بن حسین یکی از شاگردان جیلانی<ref>همان، ص19</ref>، [[ابوالحسن شاذلی]]<ref>همان، ص22</ref> پرداخته و با توجه به سیره و روش زندگی این بزرگان، آن را مهمترین و بزرگ‌ترین عامل انتشار اسلام در صحرای بزرگ آفریقا دانسته است<ref>همان، ص27</ref>. | ||
توصیف بلاد و ممالک آفریقا و تقسیم مناطق آن به پنج منطقه<ref>همان، ص44</ref> و توصیف صوفیه مرابطه<ref>همان، ص53</ref> از جمله ویژگی‌های کتاب می‌باشد. | توصیف بلاد و ممالک آفریقا و تقسیم مناطق آن به پنج منطقه<ref>همان، ص44</ref> و توصیف صوفیه مرابطه<ref>همان، ص53</ref> از جمله ویژگی‌های کتاب می‌باشد. | ||
نسخهٔ ۱۳ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۰۸
| الطرق الصوفية و أثرها في نشر الإسلامي | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | مونس، حسین (نویسنده) |
| ناشر | مکتبة الثقافة الدینیة |
| مکان نشر | مصر - قاهره |
| سال نشر | 1428ق. = 2007م. |
| چاپ | چاپ دوم |
| شابک | 977-5250-71-4 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /آ7م8 / 277 BP |
الطرق الصوفیة وأثرها في نشر الإسلام في الصحراء الکبری اثر حسین مونس، رساله‌ای است کوتاه و مختصر پیرامون تصوف و تأثیر آن در نشر اسلام در آفریقا.
نویسنده در ابتدای کتاب، به تعریف صوفیه و اشاره به نقش آن در گسترش اسلام پرداخته است. وی صوفیه را جماعتی معرفی نموده است که در عبادات، ریاضات و مجاهدات خویش، اسلوبی واحد را برگزیده که شیخی از شیوخی تصوف، برای ایشان مشخص نموده و ایشان در تبعیت از وی، آن اعمال را انجام داده و به آن شیخ، منسوب هستند. به اعتقاد وی، صوفی شخص زاهدی است که نفس و روح خویش را به تعبد خداوند و عمل به طاعات وی، مشغول داشته است[۱].
وی در ادامه، به معرفی بزرگان تصوف، از جمله عبدالقادر جیلانی محی‌الدین ابومحمد بن ابی‌صالح زنجی (471- 561ق/ 1077- 1166م)[۲]، ابومدین شعیب بن حسین یکی از شاگردان جیلانی[۳]، ابوالحسن شاذلی[۴] پرداخته و با توجه به سیره و روش زندگی این بزرگان، آن را مهمترین و بزرگ‌ترین عامل انتشار اسلام در صحرای بزرگ آفریقا دانسته است[۵].
توصیف بلاد و ممالک آفریقا و تقسیم مناطق آن به پنج منطقه[۶] و توصیف صوفیه مرابطه[۷] از جمله ویژگی‌های کتاب می‌باشد.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.