مخزن العرفان در تفسیر قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
# نهله غروی نایینی، «تفسر مخزن العرفان و مفسر آن»، قرآن‌پژوهان، سال ششم، شماره | #[[:noormags:7201| نهله غروی نایینی، «تفسر مخزن العرفان و مفسر آن»، قرآن‌پژوهان، سال ششم، شماره 21]]. | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده: تفسیر]] | |||
[[رده: متون تفاسیر]] | |||
[[رده:مقالات تیرماه 01 مکرمی]] | [[رده:مقالات تیرماه 01 مکرمی]] | ||
[[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]] | [[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده مرداد 01]] | [[رده:مقالات بازبینی شده مرداد 01]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1401]] | ||
نسخهٔ ۱۲ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۳۱
| مخزن العرفان در تفسیر قرآن | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | بانو امین (نویسنده) |
| عنوان‌های دیگر | هذا کتابنا ینطق علیکم بالحق |
| ناشر | انجمن حمایت از خانواده‌های بی‌سرپرست اصفهان |
| مکان نشر | ایران - اصفهان |
| سال نشر | [--13] |
| چاپ | چاپ یکم |
| موضوع | تفاسیر شیعه - قرن ?? |
| زبان | فارسی - عربی |
| تعداد جلد | 15 |
| کد کنگره | /الف8م3 / 98 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
مخرن العرفان در تفسیر قرآن اثر بانو امین، تفسیری است جامع و کامل و از بهترین تفاسیری است که نسل جدید به سبکی شیوا و بدیع ارائه کرده است.
مفسر تفسیر حاضر، اغلب در آغاز سور به بیان تعداد آیات، مکی یا مدنی بودن سوره و فضایل قرائت سوره پرداخته است، سپس آیه را ترجمه کرده و در توضیح آیات، به بیان و شرح لغات و کلمات آیه می‌پردازد[۱].
وی در بیان لغت‌ها بیشتر از گفتار مفسران استفاده برده است. در اوایل تفسیر، آیات را دسته‌دسته در تعداد کم (۲ الی ۳) آیه ذکر کرده، سپس به توضیح آنها همت گماشته و در مواردی که توضیح و تفسیر آیات کم بوده، آیات بیشتری را یکجا با هم آورده است. در این تفسیر، از آیات دیگر قرآن مجید و گاهی از گفتار مفسران دیگر خصوصا طنطاوی کمک گرفته شده است. مفسیر در مواردی از قبیل هدایت و اختصاص آن به متقین شبهات و سؤالاتی را مطرح کرده و سپس پاسخ می‌گوید[۲].
با اینکه در سراسر تفسیر، چهره مفسر به‌عنوان یک عارف واقعی جلوه‌گر است، لکن آیات و احادیث را به روش باطنی و تأویلات عرفانی بیان نمی‌کند[۳].
پانویس
منابع مقاله