حافظ‌شناخت: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۲۹: خط ۲۹:
    }}
    }}
       
       
    '''حافظ شناخت''' عنوان اثری است یک جلدی(در متادیتا یک جلدی ثبت کرده ولی به نظر 2 جلدی باشد) به زبان فارسی از [[دستغیب، سید عبدالعلی|عبدالعلی دستغیب]] با موضوع ادبیات فارسی و شخصیتها.
    '''حافظ‌شناخت،''' اثر [[دستغیب، سید عبدالعلی|عبدالعلی دستغیب]]، پیرامون شناخت خواجه شمس‌الدین محمد حافظ شیرازی است.


    [[دستغیب، سید عبدالعلی|عبدالعلی دستغیب]] کلید شناخت حافظ را شناخت متن او می‌داند و معتقد است در هنر آن‌چه اهمیت دارد چگونه گفتن است. وی تاکید دارد که بخش مهمی از دشواری‌های حافظ‌ پژوهی به وجود دو شخصیت متضاد از [[حافظ، شمس‌الدین محمد|حافظ]] در دیوان او مربوط می‌شود؛ چون حافظ گاهی ردای خیام می‌پوشد و گاه ردای مولوی. متن حافظ نشان می‌دهد که ما با دو [[حافظ، شمس‌الدین محمد|حافظ]] کاملا متضاد روبرو هستیم. یک [[حافظ، شمس‌الدین محمد|حافظ]] همچون خیام و حافظ دیگر همانند مولاناست. این دو سازش‌پذیر نیستند و این فاصله را هیچ استدلالی پر نمی‌کند. در شعر [[حافظ، شمس‌الدین محمد|حافظ]] ابهام وجود ندارد اما حافظ از صنعت ایهام بسیار بهره گرفته است.
    [[دستغیب، سید عبدالعلی|عبدالعلی دستغیب]] کلید شناخت حافظ را شناخت متن او می‌داند و معتقد است در هنر آنچه اهمیت دارد، چگونه گفتن است. وی تأکید دارد که بخش مهمی از دشواری‌های حافظ‌‌پژوهی، به وجود دو شخصیت متضاد از [[حافظ، شمس‌الدین محمد|حافظ]] در دیوان او مربوط می‌شود؛ چون حافظ گاهی ردای خیام می‌پوشد و گاه ردای مولوی. متن حافظ نشان می‌دهد که ما با دو [[حافظ، شمس‌الدین محمد|حافظ]] کاملا متضاد روبه‌رو هستیم: یک [[حافظ، شمس‌الدین محمد|حافظ]] همچون خیام و حافظ دیگر همانند مولاناست. این دو،  سازش‌پذیر نیستند و این فاصله را هیچ استدلالی پر نمی‌کند. در شعر [[حافظ، شمس‌الدین محمد|حافظ]] ابهام وجود ندارد، اما حافظ از صنعت ایهام بسیار بهره گرفته است.


    نویسنده می گوید : تذکره‌نویسان از اواخر دوره زندگی حافظ تا امروز که درباره [[حافظ، شمس‌الدین محمد|حافظ]] صحبت کرده‌اند سعی داشتند جنبه شاعری‌ را از [[حافظ، شمس‌الدین محمد|حافظ]] بگیرند و به او جنبه تقدسی ببخشند. به عبارت دیگر [[حافظ، شمس‌الدین محمد|حافظ]] شاعر را به حافظ قدیس تبدیل کنند. در دوران قاجار نیز سعی می‌کردند حافظ را زاهد، عابد و صوفی‌مشرب معرفی کنند.حافظ آن‌گونه که سعی کرده‌اند او را نشان دهند نیست. این امر بدان معنا نیست که رگه‌های عرفان یا مسائل تئولوژیک(خداشناسی فلسفی) در شعر [[حافظ، شمس‌الدین محمد|حافظ]] نباشد اما آن‌چه در متن اتفاق می‌افتد منحصر به این مسائل نیست. <ref>ر.ک: پرتال اینترنتی اشارات</ref>
    نویسنده می‌گوید: تذکره‌نویسان از اواخر دوره زندگی حافظ تا امروز که درباره [[حافظ، شمس‌الدین محمد|حافظ]] صحبت کرده‌اند سعی داشته‌اند جنبه شاعری‌ را از [[حافظ، شمس‌الدین محمد|حافظ]] بگیرند و به او جنبه تقدسی ببخشند؛ به‌عبارت‌دیگر [[حافظ، شمس‌الدین محمد|حافظ]] شاعر را به حافظ قدیس تبدیل کنند. در دوران قاجار نیز سعی می‌کردند حافظ را زاهد، عابد و صوفی‌مشرب معرفی کنند. حافظ آن‌گونه که سعی کرده‌اند او را نشان دهند، نیست. این امر بدان معنا نیست که رگه‌های عرفان یا مسائل تئولوژیک (خداشناسی فلسفی) در شعر [[حافظ، شمس‌الدین محمد|حافظ]] نباشد، اما آنچه در متن اتفاق می‌افتد، منحصر به این مسائل نیست.<ref>ر.ک: پرتال اینترنتی اشارات</ref>


    ==پانویس==
    ==پانویس==
    <references />
    <references />


    ==منبع مقاله==
    ==منابع مقاله==
    [https://portalesharat.net/shop/hafez-shenakht/ پرتال اینترنتی اشارات]  
    [https://portalesharat.net/shop/hafez-shenakht/ پرتال اینترنتی اشارات]  



    نسخهٔ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۰۷

    حافظ شناخت
    حافظ‌شناخت
    پدیدآوراندستغیب، سید عبدالعلی (نویسنده)
    ناشر
    نشر علم
    مکان نشر[ایران - تهران]
    سال نشر[--13]
    چاپچاپ یکم
    موضوعشعر فارسی - قرن 8ق. - نقد و تفسیر حافظ، شمس الدین محمد، - 792ق. دیوان - نقد و تفسیر
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏‎‏/‎‏د‎‏5‎‏ح‎‏2 / 5435 ‏PIR‎‏

    حافظ‌شناخت، اثر عبدالعلی دستغیب، پیرامون شناخت خواجه شمس‌الدین محمد حافظ شیرازی است.

    عبدالعلی دستغیب کلید شناخت حافظ را شناخت متن او می‌داند و معتقد است در هنر آنچه اهمیت دارد، چگونه گفتن است. وی تأکید دارد که بخش مهمی از دشواری‌های حافظ‌‌پژوهی، به وجود دو شخصیت متضاد از حافظ در دیوان او مربوط می‌شود؛ چون حافظ گاهی ردای خیام می‌پوشد و گاه ردای مولوی. متن حافظ نشان می‌دهد که ما با دو حافظ کاملا متضاد روبه‌رو هستیم: یک حافظ همچون خیام و حافظ دیگر همانند مولاناست. این دو، سازش‌پذیر نیستند و این فاصله را هیچ استدلالی پر نمی‌کند. در شعر حافظ ابهام وجود ندارد، اما حافظ از صنعت ایهام بسیار بهره گرفته است.

    نویسنده می‌گوید: تذکره‌نویسان از اواخر دوره زندگی حافظ تا امروز که درباره حافظ صحبت کرده‌اند سعی داشته‌اند جنبه شاعری‌ را از حافظ بگیرند و به او جنبه تقدسی ببخشند؛ به‌عبارت‌دیگر حافظ شاعر را به حافظ قدیس تبدیل کنند. در دوران قاجار نیز سعی می‌کردند حافظ را زاهد، عابد و صوفی‌مشرب معرفی کنند. حافظ آن‌گونه که سعی کرده‌اند او را نشان دهند، نیست. این امر بدان معنا نیست که رگه‌های عرفان یا مسائل تئولوژیک (خداشناسی فلسفی) در شعر حافظ نباشد، اما آنچه در متن اتفاق می‌افتد، منحصر به این مسائل نیست.[۱]

    پانویس

    1. ر.ک: پرتال اینترنتی اشارات

    منابع مقاله

    پرتال اینترنتی اشارات


    وابسته‌ها