المحيط بلغات القرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی' به 'رده:مقالات بارگذاری شده تیرماه 01 قربانی') |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
| شابک =964-8179-26-3 | | شابک =964-8179-26-3 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =29775 | ||
| کتابخوان همراه نور = | | کتابخوان همراه نور = | ||
| کد پدیدآور =22850-19098 | | کد پدیدآور =22850-19098 | ||
| خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
[[رده:واژه‌نامه‌ها و اصطلاح‌نامه‌ها]] | [[رده:واژه‌نامه‌ها و اصطلاح‌نامه‌ها]] | ||
[[رده:مقالات خرداد 01 مکرمی]] | [[رده:مقالات خرداد 01 مکرمی]] | ||
[[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]] | [[رده:مقالات بارگذاری شده تیرماه 01 قربانی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده تیر 01]] | [[رده:مقالات بازبینی شده تیر 01]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 تیر 1401]] | [[رده:مقالات بازبینی شده2 تیر 1401]] | ||
نسخهٔ ۲۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۰۵
| المحيط بلغات القرآن | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | بيهقي، احمد بن علي (نویسنده) ملکوتي، علي (اهتمام) |
| ناشر | مکتبة آية الله العظمي المرعشي النجفي (ره) |
| مکان نشر | ايران - قم |
| سال نشر | 1425ق. = 1383ش. |
| چاپ | چاپ يکم |
| شابک | 964-8179-26-3 |
| موضوع | قرآن - واژه نامهها - فارسی
قرآن - صرف و نحو قرآن - علوم قرآني قرآن -- مسائل لغوي |
| زبان | عربي |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ب9م3 / 68 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
المحيط بلغات القرآن، اثر ابوجعفر احمد بن علی بن محمد مقری بیهقی، معروف به بوجعفرک بیهقی (470ـ554ق)، کتابی است در تفسیر واژگان قرآن کریم که به زبان عربی و در قرن ششم هجری نوشته شده و به اهتمام سید علی ملکوتی به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب را دو بخش: باب اسماء الله الحسنی و صفات خدا و فصل‌های هفت‌گانه: نام‌های فرشتگان، پیامبران و اولیاء و مکان‌ها؛ حروف مقطعه آغاز سوره‌ها؛ در آفرینش انسان؛ رنگ‌ها؛ نام‌های خویشاوندی و انساب؛ واژگان مربوط به پسران و دختران و صفت‌های متضاد تدوین شده است.
مؤلف ابتدا در برابر واژه‌ی قرآنی معادل فارسی آن را آورده و سپس جمع یا جمع‌های آن واژه را ذکر نموده است؛ آنگاه خصوصیت‌های صرفی، اشتقاقی و عجمه بودن و عجمه نبودن و... آن را ذکر کرده است.
نویسنده در بسط موضوع، به آیات قرآنی استناد جسته و از اقوال مفسران، راویان، نحویان و لغویان و گه‌گاه اشعار شاعران در تأیید و اثبات نظرات خود استفاده کرده است[۱].
کتاب درباره واژههای قرآنی و به‌تبع آن در باب بخشی از مشتقات آنها در زبان عربی و معادل آنها به زبان فارسی است. المحیط تنها فرهنگ عربی - فارسی قرآن نیست، بلکه تفسیر مفردات قرآن هم هست؛ زیرا توجه مؤلف تنها به معنی و مفهوم کلمهها معطوف نمیشود. مؤلف موضوع‌های متداول زمان خود را درباره علوم و فنون قرآن از همه جهات در نظر دارد و با بسط مطالب چون مفسّران، نه حوزه محدود لغویان، به شرح موضوع میپردازد و تا حق مفهوم را ادا نکند، دست بازنمیکشد... هر بخش از واژههای قرآن با فصلبندی خاص در جایگاه خود آمده است و تا جایی که این نسخه باارزش حفظ شده و به دست رسیده، دارای یک باب درباره اسماء و صفات پروردگار و هفت فصل است. با تأسّف قسمت‌هایی از کتاب از میان رفته است[۲].