طریق عشق: شرح غزلیاتی چند از حافظ: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۳۰: خط ۳۰:
    }}
    }}
       
       
    '''طریق عشق: شرح غزلیاتی چند از حافظ''' عنوان اثری است 1 جلدی به زبان فارسی از بدیع‌الزمان فروزانفر با موضوع ادبیات فارسی و شخصیتها. فروزانفر در این اثر به نقد و تفسیر برخی از غزلیات حافظ شیرازی پرداخته است. کتاب به اهتمام عبدالکریم جربزه‌دار به چاپ رسیده.
    '''طریق عشق: شرح غزلیاتی چند از حافظ،''' عنوان اثری است 1 جلدی به زبان فارسی از بدیع‌الزمان فروزانفر که به اهتمام عبدالکریم جربزه‌دار به چاپ رسیده.


    شرح غزلیاتی از حافظ، تقریرات استاد بدیع‌الزمان فروزانفر در دانشسرای عالی و دانشکده ادبیات در سال 1319 شمسی است و تحریر دکتر حسین بحرالعلومی.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص7</ref> این رساله با همه کوچکی و کم‌حجمی سه غزل خواجه حافظ را بیت بیت و به طور مفصل شرح کرده است و به مناسبت در توضیح بیت خواجه از ابیات دیگر او یاری می‌جوید یعنی که اشعار خواجه را با کمک خواجه شرح می‌کند و برای مزید فایده از دیگر بزرگان ادب و عرفان ایرانی امثال رودکی و فردوسی و منوچهری دامغانی و امیر معزی و خیام و سنایی و عطار و سعدی و مولوی و جامی و شیخ محمود شبستری و خاقانی شروانی و ناصرخسرو قبادیانی مدد می‌جوید و اصطلاحات عرفانی مرید و مراد و طالب و طلب و ارادت و... را شرح می‌دهد.
    فروزانفر در این اثر به نقد و تفسیر برخی از غزلیات حافظ شیرازی پرداخته است.


    انتخاب و شرح این سه غزل توسط استاد فروزانفر نمی‌تواند تصادفی باشد و حتما حتما ایشان به عمد این غزلها را انتخاب و شرح کرده است؛ چرا که در این رساله خصوصا عشق بیشترین فضا را به خود اختصاص داده است و به بهانه‌ها در شرح و توضیح مفصل عشق و عاشق و معشوق در این فضای محدود می‌پردازد. آنجا هم که به ظاهر سخن از عشق نیست اگر دقت شود باز سخن عشق است. همین امر اهتمام‌کننده(عبدالکریم جربزه‌دار) را وا داشته که نام «طریق عشق» را برای این اثر برگزیند.<ref>ر.ک: همان، ص9</ref>
    این اثر در واقع، تقریرات استاد بدیع‌الزمان فروزانفر در دانش‌سرای عالی و دانشکده ادبیات در سال 1319ش است و تحریر دکتر حسین بحرالعلومی.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص7</ref> این رساله با همه کوچکی و کم‌حجمی، سه غزل خواجه حافظ را بیت‌بیت و به‌طور مفصل شرح کرده است و به‌مناسبت در توضیح بیت خواجه از ابیات دیگر او یاری می‌جوید؛ یعنی که اشعار خواجه را با کمک خواجه شرح می‌کند و برای مزید فایده از دیگر بزرگان ادب و عرفان ایرانی امثال رودکی و فردوسی و منوچهری دامغانی و امیر معزی و خیام و سنایی و عطار و سعدی و مولوی و جامی و شیخ محمود شبستری و خاقانی شروانی و ناصرخسرو قبادیانی مدد می‌جوید و اصطلاحات عرفانی مرید و مراد و طالب و طلب و ارادت و... را شرح می‌دهد.
     
    انتخاب و شرح این سه غزل توسط استاد فروزانفر نمی‌تواند تصادفی باشد و حتما حتما ایشان به‌عمد این غزل‌ها را انتخاب و شرح کرده است؛ چراکه در این رساله خصوصا عشق بیشترین فضا را به خود اختصاص داده است و به بهانه‌ها در شرح و توضیح مفصل عشق و عاشق و معشوق در این فضای محدود می‌پردازد. آنجا هم که به‌ظاهر سخن از عشق نیست، اگر دقت شود باز سخن عشق است. همین امر اهتمام‌کننده (عبدالکریم جربزه‌دار) را واداشته که نام «طریق عشق» را برای این اثر برگزیند.<ref>ر.ک: همان، ص9</ref>


    ==پانویس==
    ==پانویس==
    <references />
    <references />


    ==منبع مقاله==
    ==منابع مقاله==
    مقدمه کتاب.
    مقدمه کتاب.



    نسخهٔ ‏۱۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۱۸

    طریق عشق: شرح غزلیاتی چند از حافظ
    طریق عشق: شرح غزلیاتی چند از حافظ
    پدیدآورانفروزانفر، بدیع‌الزمان (نویسنده) جربزه ‎دار، عبد الکریم (اهتمام)
    عنوان‌های دیگرغزلیات. برگزیده. شرح
    ناشراساطیر
    مکان نشرایران - تهران
    سال نشر1382ش.
    چاپچاپ یکم
    شابک964-331-083-3
    موضوعحافظ، شمس الدین محمد، - 792ق. - غزلیات - نقد و تفسیر شعر فارسی - قرن 8ق. - تاریخ و نقد
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏‎‏/‎‏ف‎‏4‎‏ت‎‏4 / 5435 ‏PIR‎‏

    طریق عشق: شرح غزلیاتی چند از حافظ، عنوان اثری است 1 جلدی به زبان فارسی از بدیع‌الزمان فروزانفر که به اهتمام عبدالکریم جربزه‌دار به چاپ رسیده.

    فروزانفر در این اثر به نقد و تفسیر برخی از غزلیات حافظ شیرازی پرداخته است.

    این اثر در واقع، تقریرات استاد بدیع‌الزمان فروزانفر در دانش‌سرای عالی و دانشکده ادبیات در سال 1319ش است و تحریر دکتر حسین بحرالعلومی.[۱] این رساله با همه کوچکی و کم‌حجمی، سه غزل خواجه حافظ را بیت‌بیت و به‌طور مفصل شرح کرده است و به‌مناسبت در توضیح بیت خواجه از ابیات دیگر او یاری می‌جوید؛ یعنی که اشعار خواجه را با کمک خواجه شرح می‌کند و برای مزید فایده از دیگر بزرگان ادب و عرفان ایرانی امثال رودکی و فردوسی و منوچهری دامغانی و امیر معزی و خیام و سنایی و عطار و سعدی و مولوی و جامی و شیخ محمود شبستری و خاقانی شروانی و ناصرخسرو قبادیانی مدد می‌جوید و اصطلاحات عرفانی مرید و مراد و طالب و طلب و ارادت و... را شرح می‌دهد.

    انتخاب و شرح این سه غزل توسط استاد فروزانفر نمی‌تواند تصادفی باشد و حتما حتما ایشان به‌عمد این غزل‌ها را انتخاب و شرح کرده است؛ چراکه در این رساله خصوصا عشق بیشترین فضا را به خود اختصاص داده است و به بهانه‌ها در شرح و توضیح مفصل عشق و عاشق و معشوق در این فضای محدود می‌پردازد. آنجا هم که به‌ظاهر سخن از عشق نیست، اگر دقت شود باز سخن عشق است. همین امر اهتمام‌کننده (عبدالکریم جربزه‌دار) را واداشته که نام «طریق عشق» را برای این اثر برگزیند.[۲]

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه کتاب، ص7
    2. ر.ک: همان، ص9

    منابع مقاله

    مقدمه کتاب.


    وابسته‌ها