بهبهانی، محمدجعفر بن محمدعلی: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۳۶: خط ۳۶:
    </div>
    </div>


    '''محمدجعفر بن محمدعلی بهبهانی''' (1178 – 1259ق) از عالمان فقه و اصول شیعه و از مخالفان صوفیه و صاحب کتاب فضایح الصوفیة.
    '''محمدجعفر بن محمدعلی بهبهانی''' (1178–1259ق)، از عالمان فقه و اصول شیعه و از مخالفان صوفیه و صاحب کتاب فضائح الصوفية.


    ==خانواده، تولد و وفات==
    ==ولادت==
    او فرزند بزرگ مرحوم محمدعلی بهبهانی بود و در شب چهارشنبه 26 جمادی الآخر 1178 هجری در کربلا متولد شد.<ref>ر.ک: بهبهاني، محمدجعفر بن محمدعلي، فضايح الصوفية، مقدمه کتاب، ص7</ref>  و در 1259 در کرمانشاه از دنیا رفت. او در آرامگاه خانوادگی آل آقا در مسیر زائران کربلا مدفون است.<ref>ر.ک: همان</ref>
    محمدجعفر فرزند بزرگ مرحوم محمدعلی بهبهانی، در شب چهارشنبه 26 جمادی‌الآخر 1178ق در کربلا متولد شد.


    ==اساتید==
    ==اساتید==
    با پدرش به ایران رفت و مدتی در قم در خدمت [[میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمدحسن|میرزا ابوالقاسم جابلاقی]] معروف به میرزای قمی و صاحب کتاب [[قوانين الأصول (طبع قديم)|قوانین الاصول]]، شاگردی کرد.  
    # پدر بزرگوارش؛
    # [[میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمدحسن|میرزا ابوالقاسم جابلاقی،]] معروف به میرزای قمی؛
    3.  میر [[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|سید علی طباطبایی]].


    پس از میرزا مدتی را نزد پدرش زانوی تلمذ بر زمین زد.
    ==روحیات==
    بسیار گوشه‌گیر و عزلت‌طلب بود و در مجلس تا به حد ضرورت نمی‌رسید، لب به سخن نمی‌گشود. بسیار فروتن حتی در برابر ادنی تلامیذش بود. از خودنمایی و مطرح کردن خویش ابا داشت.


    مدتی هم از درس میر [[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|سید علی طباطبایی]] بهره برد<ref>ر.ک: همان، ص8</ref>
    '''<u>وفات</u>'''
     
    ==روحیات==
    برادرش احمد کرمانشاهی(آل آقا) صاحب کتاب مرآة الاحوال درباره وی می‌نویسد:


    امامت جمعه و جماعت و اجرای حدود و امورات شرعیه به خدمتش مرجوع و به آئین شایسته به انجام می‌رسانند، و بسیار گوشه‌گیر و عزلت طلبند، و در مجلس تا به حد ضرورت نرسد لب به سخن نمی‌گشایند، ادنی تلمیذش اگر با او دعوی همسری بلکه برتری کند اصلا ملول و رنجور نمی‌شوند، و بسیار است که در عالی مجلسش شاگردان لب به افاده گشوده‌اند و آن بزرگوار از جمله مستمعان است، غضب را گاهی در مزاجش راهی نیست، هرکه با او بدی کند به جز احسان چیزی نمی‌یابد.
    وی در 1259ق، در کرمانشاه از دنیا رفت.


    بعد از والد بزرگوار هرکه اندک سواد عربی داشت، علم علم را برافروخت و کوس لمن الملک را نواخت، به جز آن یگانه آفاق، با آنکه مجتهد علی الاطلاق بود با احدی _به طوری که شیوه علمای دنیادار است_ سوء رفتار ننمود، بلکه می‌دیدم که در دل بسیار خوش بود که شاید این حرکات معین انزوا و گوشه‌گیری او شود، و لکن (ابی الله الا ان یتم نوره.)<ref>ر.ک: همان، ص8-9</ref>
    ==آثار==
    ==آثار==
    صفحه 10 و 11 فضایح الصوفیه. حجم مقاله 350 شد.
    # فضائح الصوفیه؛
    # أنیس الطلاب؛
    # تحفة الأبرار؛
    # حاشیه بر وافية الأصول؛
    # رساله ارث و...<ref>ر.ک:  مقدمه مؤسسه علامه مجدد وحید بهبهانی، ص7-12</ref>.


    ==پانویس==
    ==پانویس==
    <references />
    <references />


    ==منبع مقاله==
    ==منابع مقاله==
    بهبهاني، محمدجعفر بن محمدعلي، فضايح الصوفية، به ضمیمه تنبیه الغافلین و ایقاظ الراقدین تألیف محمود بن محمدعلی، انصاریان، قم، 1413 ق.
    مقدمه مؤسسه علامه مجدد وحید بهبهانی بر کتاب «فضائح الصوفية، به‌ضمیمه تنبيه الغافلين و إيقاظ الراقدين»، تألیف آقا محمدجعفر بن آقا محمدعلی و محمود بن محمدعلی، انتشارات انصاریان، قم، 1413ق.





    نسخهٔ ‏۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۱۶

    NUR10981.jpg

    نام بهبهانی، محمدجعفر بن محمدعلی
    نام‎های دیگر آقا محمدجعفر بن آقا محمدعلي بن وحيد بهبهاني

    آل‌آقا، محمدجعفر بن محمدعلي

    نام پدر محمدعلی
    متولد 1178ق
    محل تولد کربلا
    رحلت 1259ق در کرمانشاه
    اساتید میرزا ابوالقاسم جابلاقی

    سید علی طباطبایی

    برخی آثار فضايح الصوفية ؛ بضميمه تنبيه الغافلين و ايقاظ الراقدين
    کد مؤلف AUTHORCODE10981AUTHORCODE

    محمدجعفر بن محمدعلی بهبهانی (1178–1259ق)، از عالمان فقه و اصول شیعه و از مخالفان صوفیه و صاحب کتاب فضائح الصوفية.

    ولادت

    محمدجعفر فرزند بزرگ مرحوم محمدعلی بهبهانی، در شب چهارشنبه 26 جمادی‌الآخر 1178ق در کربلا متولد شد.

    اساتید

    1. پدر بزرگوارش؛
    2. میرزا ابوالقاسم جابلاقی، معروف به میرزای قمی؛

    3. میر سید علی طباطبایی.

    روحیات

    بسیار گوشه‌گیر و عزلت‌طلب بود و در مجلس تا به حد ضرورت نمی‌رسید، لب به سخن نمی‌گشود. بسیار فروتن حتی در برابر ادنی تلامیذش بود. از خودنمایی و مطرح کردن خویش ابا داشت.

    وفات

    وی در 1259ق، در کرمانشاه از دنیا رفت.

    آثار

    1. فضائح الصوفیه؛
    2. أنیس الطلاب؛
    3. تحفة الأبرار؛
    4. حاشیه بر وافية الأصول؛
    5. رساله ارث و...[۱].

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه مؤسسه علامه مجدد وحید بهبهانی، ص7-12

    منابع مقاله

    مقدمه مؤسسه علامه مجدد وحید بهبهانی بر کتاب «فضائح الصوفية، به‌ضمیمه تنبيه الغافلين و إيقاظ الراقدين»، تألیف آقا محمدجعفر بن آقا محمدعلی و محمود بن محمدعلی، انتشارات انصاریان، قم، 1413ق.


    وابسته‌ها