تنویر المقباس من تفسیر ابن عباس: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
مقدمه و متن کتاب. | مقدمه و متن کتاب. | ||
رحمتی، محمد کاظم، «دانشنامه جهان اسلام»، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «تفسیر ابن عباس»، | [http://lib.eshia.ir/23019/1/3699 رحمتی، محمد کاظم، «دانشنامه جهان اسلام»، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «تفسیر ابن عباس»، شماره۳۶۹۹] | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده: تفسیر]] | |||
[[رده: متون تفاسیر]] | |||
[[رده:مقالات خرداد 01 مکرمی]] | [[رده:مقالات خرداد 01 مکرمی]] | ||
[[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]] | [[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی نشده1]] | [[رده:مقالات بازبینی نشده1]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 تیر 1401]] | ||
نسخهٔ ۱۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۲۸
| تنویر المقباس من تفسیر ابن عباس | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابن عباس، عبدالله بن عباس (نویسنده) نامشخص (گردآورنده) |
| ناشر | دار الکتب العلمية |
| مکان نشر | لبنان - بيروت |
| سال نشر | 1425ق. |
| چاپ | چاپ دوم |
| موضوع | تفاسير شيعه - قرن 1ق. |
| زبان | عربي |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /الف2ت9 / 93 BP |
تنویر المقباس من تفسیر ابن عباس اثر عبداللّه بن عباس بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبد مناف معروف به ابن عباس (۳ پ ه- ۶۸ق) از کبار صحابه است.
این تفسیر را به محمد بن سائب کلبی و ابومحمد عبداللّه بن وهب دینوری (متوفی 308ق) و محمد بن یعقوب فیروزآبادی (متوفی 817ق) نسبت داده‌اند. انتساب این تفسیر به فیروزآبادی شهرت بیشتری دارد و در اغلب منابع به وی نسبت داده شده است. تحلیل ادبی این متن مؤید آن است که حداقل در اواخر قرن سوم تدوین شده است[۱].
ویژگی تنویرالمقباس این است که متن آن کامل و در تفسیر آیات تنها به بیان معنای آیه و گاه نقل روایتی بسنده شده و در تفسیر حروف مقطعه، هریک از حروف، نمادی از اسامی باری تعالی یا دال بر واقعه‌ای دانسته شده است. در تفسیر آیات متشابه مانند آیه پنجم سوره طه، تفسیری تشبیهی از آیه ارائه شده است. مؤلف تنویرالمقباس در مسئله رؤیت خدا، ذیل آیه 143 سوره اعراف، به صراحت گفته که این دیدار تنها در آخرت صورت می‌گیرد. شأن نزول برخی آیات در مورد اهل‌بیت(ع)، درباره افراد دیگری ذکر شده است[۲].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب. رحمتی، محمد کاظم، «دانشنامه جهان اسلام»، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «تفسیر ابن عباس»، شماره۳۶۹۹