زهر الأكم في الأمثال و الحكم: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
| پدیدآوران = [[یوسی، حسن بن مسعود]] (نویسنده) | | پدیدآوران = [[یوسی، حسن بن مسعود]] (نویسنده) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان =عربی | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره =/ی9ز9 / 2522 PJA | | کد کنگره =/ی9ز9 / 2522 PJA | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
شرق | شرق | ||
| مکان نشر =مغرب - دار البیضاء | | مکان نشر =مغرب - دار البیضاء | ||
| سال نشر = 1401ق. | | سال نشر = 1401ق. = 1981م. | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE51196AUTOMATIONCODE | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE51196AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =چاپ | | چاپ =چاپ یکم | ||
| شابک = | | شابک = | ||
| تعداد جلد =3 | | تعداد جلد =3 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =51196 | ||
| کتابخوان همراه نور = | | کتابخوان همراه نور = | ||
| کد پدیدآور =34086 | | کد پدیدآور =34086 | ||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
'''زهر الأكم في الأمثال و الحكم،''' اثر حسن یوسی، کتابی است پیرامون حکمتها و ضربالمثلها در زبان عرب، که با تحقیق محمد حجی و محمد اخضر، به چاپ رسیده است. | '''زهر الأكم في الأمثال و الحكم،''' اثر حسن یوسی، کتابی است پیرامون حکمتها و ضربالمثلها در زبان عرب، که با تحقیق محمد حجی و محمد اخضر، به چاپ رسیده است. | ||
به دنبال پیشگامانی همچون اصمعی و... که در دوران عباسی اول، جنبش جمعآوری و تدوین | به دنبال پیشگامانی همچون اصمعی و... که در دوران عباسی اول، جنبش جمعآوری و تدوین امثله را پدید آوردند، لغویون در قرن دوم هجری، به تألیف اختصاصی امثال پرداختند که آثاری همچون کتاب «معجم الأمثال» ابوالفضل احمد بن محمد نیشابوری میدانی (متوفی 518ق/ 1124م)، از معروفترین آنها میباشد<ref>ر.ک: مقدمه محققان، ج1، ص5</ref>. | ||
شاید بتوان گفت که وجه تمایز یوسی در تألیف، ورود او به موضوعات نو و تازهای است که پیوندی با شروح و حواشیای که در میان نویسندگان عصر انحطاط رایج و حاکم بود، ندارد و نیز تلاش او برای بازگشت به منابع فرهنگ اسلامی در نخستین دورههای شکوفایی آن میباشد. وی با تلاشهای شخصی خود از آن سرچشمهها، زلال معرفت برگرفته و مایههایی از اندیشه و زحمات خویش را بر آن افزوده، بهطوریکه باعث غنای تراث اسلامی عربی گردیده و آن را تجدید نموده و محبوب دلها کرده است، که از جمله این تلاشهای ارزشمند، همین کتاب حاضر است<ref>ر.ک: همان</ref>. | شاید بتوان گفت که وجه تمایز یوسی در تألیف، ورود او به موضوعات نو و تازهای است که پیوندی با شروح و حواشیای که در میان نویسندگان عصر انحطاط رایج و حاکم بود، ندارد و نیز تلاش او برای بازگشت به منابع فرهنگ اسلامی در نخستین دورههای شکوفایی آن میباشد. وی با تلاشهای شخصی خود از آن سرچشمهها، زلال معرفت برگرفته و مایههایی از اندیشه و زحمات خویش را بر آن افزوده، بهطوریکه باعث غنای تراث اسلامی عربی گردیده و آن را تجدید نموده و محبوب دلها کرده است، که از جمله این تلاشهای ارزشمند، همین کتاب حاضر است<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
بنای مؤلف بر آن بود تا کتاب خود را در شصتوشش باب که به دو قسمت یا «سمط» تقسیم میشود، | بنای مؤلف بر آن بود تا کتاب خود را در شصتوشش باب که به دو قسمت یا «سمط» تقسیم میشود، تنظیم کند، اما متأسفانه اجل به وی مهلت نداد و فقط موفق به نگارش مقدمه، خاتمه و چهارده باب از سمط اول شد<ref>ر.ک: همان، ص5-6</ref>. | ||
بهمنظور آشنایی بیشتر با کتاب، به مقایسه پارهای از مطالب آن با برخی از مطالب کتاب «معجم الأمثال» میدانی، پرداخته میشود: | بهمنظور آشنایی بیشتر با کتاب، به مقایسه پارهای از مطالب آن با برخی از مطالب کتاب «معجم الأمثال» میدانی، پرداخته میشود: | ||
خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:مقالات فاقد جدول]] | [[رده:مقالات فاقد جدول]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده تیر 01]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]] | [[رده:مقالات بازبینی نشده2]] |
نسخهٔ ۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۲۶
زهر الأکم فی الأمثال و الحکم | |
---|---|
پدیدآوران | یوسی، حسن بن مسعود (نویسنده) |
ناشر | الشرکة الجدیدة شرق |
مکان نشر | مغرب - دار البیضاء |
سال نشر | 1401ق. = 1981م. |
چاپ | چاپ یکم |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 3 |
کد کنگره | /ی9ز9 / 2522 PJA |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
زهر الأكم في الأمثال و الحكم، اثر حسن یوسی، کتابی است پیرامون حکمتها و ضربالمثلها در زبان عرب، که با تحقیق محمد حجی و محمد اخضر، به چاپ رسیده است.
به دنبال پیشگامانی همچون اصمعی و... که در دوران عباسی اول، جنبش جمعآوری و تدوین امثله را پدید آوردند، لغویون در قرن دوم هجری، به تألیف اختصاصی امثال پرداختند که آثاری همچون کتاب «معجم الأمثال» ابوالفضل احمد بن محمد نیشابوری میدانی (متوفی 518ق/ 1124م)، از معروفترین آنها میباشد[۱].
شاید بتوان گفت که وجه تمایز یوسی در تألیف، ورود او به موضوعات نو و تازهای است که پیوندی با شروح و حواشیای که در میان نویسندگان عصر انحطاط رایج و حاکم بود، ندارد و نیز تلاش او برای بازگشت به منابع فرهنگ اسلامی در نخستین دورههای شکوفایی آن میباشد. وی با تلاشهای شخصی خود از آن سرچشمهها، زلال معرفت برگرفته و مایههایی از اندیشه و زحمات خویش را بر آن افزوده، بهطوریکه باعث غنای تراث اسلامی عربی گردیده و آن را تجدید نموده و محبوب دلها کرده است، که از جمله این تلاشهای ارزشمند، همین کتاب حاضر است[۲].
بنای مؤلف بر آن بود تا کتاب خود را در شصتوشش باب که به دو قسمت یا «سمط» تقسیم میشود، تنظیم کند، اما متأسفانه اجل به وی مهلت نداد و فقط موفق به نگارش مقدمه، خاتمه و چهارده باب از سمط اول شد[۳].
بهمنظور آشنایی بیشتر با کتاب، به مقایسه پارهای از مطالب آن با برخی از مطالب کتاب «معجم الأمثال» میدانی، پرداخته میشود:
«أنا جذيلها المحكك و عذيقها المرجب»: هر دو مؤلف، این مثل را به حباب بن منذر خطیب انصاری در روز سقیقه نسبت دادهاند؛ با این تفاوت که یوسی، به تبیین چهارچوب تاریخی این مثل با بیان خلاصه ماجرای سقیفه و اختلاف میان مهاجرین و انصار، پرداخته است. وی برخلاف میدانی، به لفظ مثل اکتفا نکرده، بلکه کلام حباب را بهصورت کامل آورده است: «أنا جذيلها المحكك و عذيقها المرجب؛ منا أمير و منكم أمير»، تا وجه افتخار و ادعا روشن شود.
یوسی، معانی متعددی را برای واژه «جذل» - که میدانی یک معنا برای آن ذکر نموده – آورده است و جمعهای آن را با استشهاد به بیت امرؤالقیس و قول راجز و داستان اصمعی با اعرابی را ذکر کرده است.
یوسی، هنگام ذکر ماده «رجب»، درحالیکه به دو جملهای که اصمعی از عامری روایت کرده، استشهاد نموده، به تبیین معانی اصل و فرعی آن، پرداخته است.
وی همچنین به تبیین اختلاف معانی کلمه «العذق»، بهواسطه اختلاف در فتحه و کسره حرف اول، پرداخته؛ درحالیکه میدانی، در هر دو واژه، به معانی اجمالی اکتفا نموده است[۴].
امثال عربی، در این کتاب، بهترتیب حروف الفبا ذکر شده است؛ به این صورت که اولین کلمه هر مثل در نظر گرفته شده و اولین حرف اصلی آن بهعنوان باب برگزیده شده و در هر باب نیز ترتیب الفبایی در امثال متعدد رعایت گردیده است و در ذیل هر مثل توضیحات مربوطه ذکر شده است[۵].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.