تبصرة الغافل و تذکرة العاقل: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'مريني، محمد طيب بن مسعود' به 'مرینی، محمد طیب بن مسعود') |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
|پدیدآورندگان | |پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[ | [[مرینی، محمد طیب بن مسعود]] (نویسنده) | ||
[[سايح، احمد عبدالرحيم]] (محقق) | [[سايح، احمد عبدالرحيم]] (محقق) | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
}} | }} | ||
'''تبصرة الغافل و تذکرة العاقل'''، تألیف [[ | '''تبصرة الغافل و تذکرة العاقل'''، تألیف [[مرینی، محمد طیب بن مسعود|محمد طیب بن مسعود مرینی]] (ت 1145ه-1732م )، کتابی در تصوف و اخلاق است. | ||
مجموعه‌ای از آیات و روایات و حکمتها و گفتارهایی مفید از شنیده‌ها و یا نقل قول‌های صالحان است که مؤلف گردآوری کرده است. تا وسیله‌ای برای بصیرت غافلان و یادآوری خردمندان باشد و آن را در شانزده باب تقسیم نموده است: | مجموعه‌ای از آیات و روایات و حکمتها و گفتارهایی مفید از شنیده‌ها و یا نقل قول‌های صالحان است که مؤلف گردآوری کرده است. تا وسیله‌ای برای بصیرت غافلان و یادآوری خردمندان باشد و آن را در شانزده باب تقسیم نموده است: | ||
نسخهٔ ۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۳۵
| تبصرة الغافل و تذکرة العاقل | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | مرینی، محمد طیب بن مسعود (نویسنده)
سايح، احمد عبدالرحيم (محقق) وهبه، توفيق علي (محقق) |
| ناشر | مکتبة الثقافة الدينية |
| مکان نشر | مصر - قاهره |
| سال نشر | 1431ق. = 2010م. |
| چاپ | چاپ يکم |
| زبان | عربي |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /م4ت2 / 289 BP |
تبصرة الغافل و تذکرة العاقل، تألیف محمد طیب بن مسعود مرینی (ت 1145ه-1732م )، کتابی در تصوف و اخلاق است.
مجموعه‌ای از آیات و روایات و حکمتها و گفتارهایی مفید از شنیده‌ها و یا نقل قول‌های صالحان است که مؤلف گردآوری کرده است. تا وسیله‌ای برای بصیرت غافلان و یادآوری خردمندان باشد و آن را در شانزده باب تقسیم نموده است:
باب اول: در پند و اندرز فراموشکاران و هدایت جاهلان
باب دوم: در توبه و استغفار از گناه،
باب سوم:در تقوا و تمسک به محكم‌ترين ريسمان خدا،
باب چهارم: در آداب و فضيلت نماز و ذكر حالات اهل آن،
باب پنجم: در شكر نعمت و فواید و حکمت آن،
باب ششم: در ذکر برخی از لطف و رحمت خداوند متعال که به ما داده و آنچه از توحید و علم خود که به ما ارزانی داشته،
باب هفتم: در ترک مدبریت دیگران با خدا و توکل بر دیگران،
باب هشتم: به بیان قدر و قضا و آنچه از صبر و تسلیم و راضی بودن به خداوند لازم است.
باب نهم: در شناخت نفس و عیوب آن و علائم صاحب آن.
باب دهم: در تواضع و حسن خلق،
باب یازدهم: در تحقیر دنیا و اهل آن، و ذکر آخرت و فضایل آن
باب دوازدهم: در معرفی پاره‌ای از شرح حال و محاسن پیامبر، و مروری بر فضایل آن حضرت،
باب سیزدهم: در علامت سعادت و نصایح اهل منفعت،
باب چهاردهم: در قناعت و نکوهش فریب و طمع،
باب پانزدهم: در هشدار از معاشرت با غافلان و تشویق به شناخت نیکوکاران،
باب شانزدهم: در ذکر و فضیلت آن و دعا و کیفیت آن.[۱]
پانویس
- ↑ ر.ک: مقدمه مصنف، ص23-24
منابع مقاله
مقدمه مصنف