قصص موسی(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۱۲: خط ۱۲:


    |زبان  
    |زبان  
    | زبان = فارسی  
    | زبان = فارسی  
    | کد کنگره = ف‎?‎ق‎? / 88/4 BP  
    | کد کنگره = ف‎?‎ق‎? / 88/4 BP  
    | موضوع =  
    | موضوع =  


    |ناشر  
    |ناشر  
    خط ۲۱: خط ۲۱:
    | سال نشر = 1393ش.  
    | سال نشر = 1393ش.  
    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE50556AUTOMATIONCODE
    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE50556AUTOMATIONCODE
    | چاپ = چاپ یکم    
    | چاپ = چاپ یکم  
    | شابک =978-600-121-408-0
    | شابک =978-600-121-408-0
    | تعداد جلد =1
    | تعداد جلد =1
    خط ۳۳: خط ۳۳:
    '''قصص موسی(ع): تفسیری عرفانی بر پایه آیات قرآن مجید'''، تألیف [[فراهی هروی، معین‌الدین|معین‌الدین فراهی هروی]] (متوفای908ق)، مشهور به ملا مسکین به‌اهتمام و تصحیح [[کیانی، محسن|محسن کیانی]] و [[بهشتی شیرازی، احمد|احمد بهشتی شیرازی.]]
    '''قصص موسی(ع): تفسیری عرفانی بر پایه آیات قرآن مجید'''، تألیف [[فراهی هروی، معین‌الدین|معین‌الدین فراهی هروی]] (متوفای908ق)، مشهور به ملا مسکین به‌اهتمام و تصحیح [[کیانی، محسن|محسن کیانی]] و [[بهشتی شیرازی، احمد|احمد بهشتی شیرازی.]]


    در مورد کتاب قصص موسی(ع)، چند نکته قابل ذکر است: یکی آنکه نویسنده صاحب ذوق و طبع شاعرانه بوده؛ به‌ این جهت قسمتی از مطالب را با صنایع لفظی و هنری درآمیخته و با استفاده از خیال‌پردازی‌ها و اغراق‌های شاعرانه تا حدودی از بیان واقعیت تاریخی و منطقی دور شده است.
    در مورد کتاب قصص موسی(ع)، چند نکته قابل ذکر است: یکی آنکه نویسنده صاحب ذوق و طبع شاعرانه بوده؛ به‌ این جهت قسمتی از مطالب را با صنایع لفظی و هنری درآمیخته و با استفاده از خیال‌پردازی‌ها و اغراق‌های شاعرانه تا حدودی از بیان واقعیت تاریخی و منطقی دور شده است.


    چون بخشی از کار او وعظ و خطابه بوده، یک رشته دستورهای دینی و اخلاقی و آداب عبادی اسلامی را که معمولا در بالای منبر برای شنوندگان بیان می‌کرده، در قالب سخن خداوند با موسی در ضمن داستان به‌ رشته تحریر درآورده است و نیز به‌لحاظ اغراق و بزرگ‌نمایی، مقداری مطالب سست و نادرست و حیرت‌افزا و اعجاب‌انگیز و فراواقعی را به قلم آورده است که اگر هم ساخته‌ی ذهنی او نبوده و برساخته‌ی اسطوره‌های پیشینیان بوده است، می‌بایست آن‌ها را با تحلیل منطقی نقد می‌کرد و حداقل استبعاد خود را نشان می‌داد؛ گرچه در چند مورد به جمله الله اعلم و عبارت العهده علی الراوی استناد کرده است.<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، صفحه چهارده</ref>
    چون بخشی از کار او وعظ و خطابه بوده، یک رشته دستورهای دینی و اخلاقی و آداب عبادی اسلامی را که معمولا در بالای منبر برای شنوندگان بیان می‌کرده، در قالب سخن خداوند با موسی در ضمن داستان به‌ رشته تحریر درآورده است و نیز به‌لحاظ اغراق و بزرگ‌نمایی، مقداری مطالب سست و نادرست و حیرت‌افزا و اعجاب‌انگیز و فراواقعی را به قلم آورده است که اگر هم ساخته‌ی ذهنی او نبوده و برساخته‌ی اسطوره‌های پیشینیان بوده است، می‌بایست آن‌ها را با تحلیل منطقی نقد می‌کرد و حداقل استبعاد خود را نشان می‌داد؛ گرچه در چند مورد به جمله الله اعلم و عبارت العهده علی الراوی استناد کرده است.<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، صفحه چهارده</ref>


    قسمتی از نوشته‌ی کتاب به‌ داستان حضرت موسی مربوط نیست؛ مثلا بزرگ‌شماری آسمان و عرش و چیزهایی نظیر آن.  
    قسمتی از نوشته‌ی کتاب به‌ داستان حضرت موسی مربوط نیست؛ مثلا بزرگ‌شماری آسمان و عرش و چیزهایی نظیر آن.  
    خط ۴۱: خط ۴۱:
    در مورد نثر و سبک نویسنده هم باید یادآوری کرد که چون مؤلف در تدوین کتاب خود از منابع متعدد استفاده نموده و کتاب خود را تألیف و تدوین کرده است، نوشته او یکدست و یکنواخت نیست؛ چنان‌که در برخی قسمت‌ها نثر کتاب ساده و روان است و در برخی موارد پیچیده و فنی و دارای صنایع لفظی است و نیز به‌سبب آنکه نویسنده دارای مسلک عرفانی بوده، در قسمت‌هایی از کتاب موضوعات هنری و عرفان اسلامی و روش‌های طریقتی را گنجانیده و بدان‌ها جنبه‌ی مسلکی و عرفانی داده است و در قسمت‌هایی از متن کتاب هم، نویسنده از سروده‌های عرفانی خود و دیگر شاعران استفاده کرده و مطالب خود را در قالب نظم و نثر بیان کرده است.
    در مورد نثر و سبک نویسنده هم باید یادآوری کرد که چون مؤلف در تدوین کتاب خود از منابع متعدد استفاده نموده و کتاب خود را تألیف و تدوین کرده است، نوشته او یکدست و یکنواخت نیست؛ چنان‌که در برخی قسمت‌ها نثر کتاب ساده و روان است و در برخی موارد پیچیده و فنی و دارای صنایع لفظی است و نیز به‌سبب آنکه نویسنده دارای مسلک عرفانی بوده، در قسمت‌هایی از کتاب موضوعات هنری و عرفان اسلامی و روش‌های طریقتی را گنجانیده و بدان‌ها جنبه‌ی مسلکی و عرفانی داده است و در قسمت‌هایی از متن کتاب هم، نویسنده از سروده‌های عرفانی خود و دیگر شاعران استفاده کرده و مطالب خود را در قالب نظم و نثر بیان کرده است.


    ضمنا بخش اندکی از متن کتاب، شامل مطالب غیر واقعی است؛ زیرا مؤلف مسائل وحیانی و قرآنی را با نکات هنری و عرفانی و افسانه و اسطوره‌های پیشینیان درهم آمیخته و این داستان را برای مخاطبان افسانه‌پسند زمان خود و خوانندگان کتابش تدوین کرده است.<ref>ر.ک: همان، صفحه پانزده</ref>
    ضمنا بخش اندکی از متن کتاب، شامل مطالب غیر واقعی است؛ زیرا مؤلف مسائل وحیانی و قرآنی را با نکات هنری و عرفانی و افسانه و اسطوره‌های پیشینیان درهم آمیخته و این داستان را برای مخاطبان افسانه‌پسند زمان خود و خوانندگان کتابش تدوین کرده است.<ref>ر.ک: همان، صفحه پانزده</ref>


    ارزش کار مصنف این است که تقریبا مجموع آنچه را که درباره حضرت موسی در کتاب‌های تفسیری وجود داشته و شامل مطالب فراوانی از اسرائیلیات بوده و با وسعت کتاب و تعبیرات ذهن عرفانی خود او توافق داشته و نیز با سطح فرهنگ مردم قرن نهم هجری مطابق بوده، تألیف کرده و به‌ رشته‌ی تحریر درآورده است.  
    ارزش کار مصنف این است که تقریبا مجموع آنچه را که درباره حضرت موسی در کتاب‌های تفسیری وجود داشته و شامل مطالب فراوانی از اسرائیلیات بوده و با وسعت کتاب و تعبیرات ذهن عرفانی خود او توافق داشته و نیز با سطح فرهنگ مردم قرن نهم هجری مطابق بوده، تألیف کرده و به‌ رشته‌ی تحریر درآورده است.  
    خط ۶۳: خط ۶۳:
    [[رده:درباره قرآن]]
    [[رده:درباره قرآن]]
    [[رده:مقالات خرداد 01 باقی زاده]]
    [[رده:مقالات خرداد 01 باقی زاده]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده1]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده تیر 01]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 تیر 1401]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 تیر 1401]]

    نسخهٔ ‏۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۵۳

    قصص موسی (ع): تفسیری عرفانی بر پایه آیات قرآن مجید
    قصص موسی(ع)
    پدیدآورانفراهی هروی، معین‌الدین (نویسنده)

    کیانی، محسن (مصحح)

    بهشتی شیرازی، احمد (مصحح)
    ناشرشرکت انتشارات علمی و فرهنگی
    مکان نشرایران - تهران
    سال نشر1393ش.
    چاپچاپ یکم
    شابک978-600-121-408-0
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ف‎?‎ق‎? / 88/4 BP

    قصص موسی(ع): تفسیری عرفانی بر پایه آیات قرآن مجید، تألیف معین‌الدین فراهی هروی (متوفای908ق)، مشهور به ملا مسکین به‌اهتمام و تصحیح محسن کیانی و احمد بهشتی شیرازی.

    در مورد کتاب قصص موسی(ع)، چند نکته قابل ذکر است: یکی آنکه نویسنده صاحب ذوق و طبع شاعرانه بوده؛ به‌ این جهت قسمتی از مطالب را با صنایع لفظی و هنری درآمیخته و با استفاده از خیال‌پردازی‌ها و اغراق‌های شاعرانه تا حدودی از بیان واقعیت تاریخی و منطقی دور شده است.

    چون بخشی از کار او وعظ و خطابه بوده، یک رشته دستورهای دینی و اخلاقی و آداب عبادی اسلامی را که معمولا در بالای منبر برای شنوندگان بیان می‌کرده، در قالب سخن خداوند با موسی در ضمن داستان به‌ رشته تحریر درآورده است و نیز به‌لحاظ اغراق و بزرگ‌نمایی، مقداری مطالب سست و نادرست و حیرت‌افزا و اعجاب‌انگیز و فراواقعی را به قلم آورده است که اگر هم ساخته‌ی ذهنی او نبوده و برساخته‌ی اسطوره‌های پیشینیان بوده است، می‌بایست آن‌ها را با تحلیل منطقی نقد می‌کرد و حداقل استبعاد خود را نشان می‌داد؛ گرچه در چند مورد به جمله الله اعلم و عبارت العهده علی الراوی استناد کرده است.[۱]

    قسمتی از نوشته‌ی کتاب به‌ داستان حضرت موسی مربوط نیست؛ مثلا بزرگ‌شماری آسمان و عرش و چیزهایی نظیر آن.

    در مورد نثر و سبک نویسنده هم باید یادآوری کرد که چون مؤلف در تدوین کتاب خود از منابع متعدد استفاده نموده و کتاب خود را تألیف و تدوین کرده است، نوشته او یکدست و یکنواخت نیست؛ چنان‌که در برخی قسمت‌ها نثر کتاب ساده و روان است و در برخی موارد پیچیده و فنی و دارای صنایع لفظی است و نیز به‌سبب آنکه نویسنده دارای مسلک عرفانی بوده، در قسمت‌هایی از کتاب موضوعات هنری و عرفان اسلامی و روش‌های طریقتی را گنجانیده و بدان‌ها جنبه‌ی مسلکی و عرفانی داده است و در قسمت‌هایی از متن کتاب هم، نویسنده از سروده‌های عرفانی خود و دیگر شاعران استفاده کرده و مطالب خود را در قالب نظم و نثر بیان کرده است.

    ضمنا بخش اندکی از متن کتاب، شامل مطالب غیر واقعی است؛ زیرا مؤلف مسائل وحیانی و قرآنی را با نکات هنری و عرفانی و افسانه و اسطوره‌های پیشینیان درهم آمیخته و این داستان را برای مخاطبان افسانه‌پسند زمان خود و خوانندگان کتابش تدوین کرده است.[۲]

    ارزش کار مصنف این است که تقریبا مجموع آنچه را که درباره حضرت موسی در کتاب‌های تفسیری وجود داشته و شامل مطالب فراوانی از اسرائیلیات بوده و با وسعت کتاب و تعبیرات ذهن عرفانی خود او توافق داشته و نیز با سطح فرهنگ مردم قرن نهم هجری مطابق بوده، تألیف کرده و به‌ رشته‌ی تحریر درآورده است.

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه مصحح، صفحه چهارده
    2. ر.ک: همان، صفحه پانزده

    منابع مقاله

    مقدمه مصحح کتاب.

    وابسته‌ها