دیوان قصاید داعی آرانی: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR29478J1.jpg | عنوان = | عنوان‌های دیگر = |پدیدآورندگان...» ایجاد کرد)
     
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۲۸: خط ۲۸:
    }}
    }}
       
       
    '''دیوان قصاید ملا حسن آرانی''' عنوان کتابی است یک جلدی به زبان فارسی از حسن بن یعقوب آرانی متخلص به داعی(1193 – 1310 ق) که به همت حبیب‌الله سلمانی آرانی جمع و چاپ شده است. این کتاب حاوی مجموعه قصیده‌های ملا حسن داعی است.
    '''دیوان قصاید ملا حسن آرانی،''' مجموعه قصاید فارسی حسن بن یعقوب آرانی متخلص به داعی (1193–1310ق) است که به همت حبیب‌الله سلمانی آرانی، جمع و چاپ شده است.


    شاعران منطقه آران و بیدگل به دلیل مجاورت با قم و کاشان، شاعرانی با زمینه مذهبی بوده‌اند و اکثرا مدایحی از اهلبیت(ع) سروده‌اند. ملا حسن آرانی متخلص به داعی، از جمله ادیبان ممتاز منطقه آران و بیدگل در قرن 13 هجری است که «دیوان القصاید» بر جای مانده‌اش به خاطر مدایح و مراثی نغز و پرمغزش جایگاه ویژه‌ای را به خود اختصاص داده و توصیفهای بدیع، تصویرهای سرشار از لطایف و ظرایف، ترکیبهای استوار و متین استحکام اشعار او را به اوج رسانده است.<ref>ر.ک: مقدمه میثم نمکی بر کتاب، ص3-4</ref>
    این دیوان به‌خاطر مدایح و مراثی نغز و پرمغز جایگاه ویژه‌ای را به خود اختصاص داده و توصیف‌های بدیع، تصویرهای سرشار از لطایف و ظرایف، ترکیب‌های استوار و متین، استحکام اشعار آن را به اوج رسانده است.<ref>ر.ک: مقدمه میثم نمکی بر کتاب، ص3-4</ref>


    دفتر قصاید آرانی به سال 1266 ه.ق. یعنی دو سال پس از آغاز شاهی ناصرالدین شاه قاجار در زمان صدارت عظمی و اوج قدرت امیرکبیر و شکوفایی نظم میرزا تقی خان تدوین یافته است. بدین روی داعی در آغاز کتابش، چند بیتی در ستایش شاه نوخاسته نوزده ساله گفته است.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، صفحات شش و هفت</ref> چنین می‌نماید که داعی به صورت رسمی درس شاعری نخوانده است و لطف سخنش خداداد است.<ref>ر.ک: همان، ص7</ref> به علت روحیه زهد و گوشه‌نشینی داعی، شعر وی کمتر در محافل ادبی نقد شده تا صیقل بخورد از این رو، گاه استحکام لازم را ندارد. به علاوه که شعر و شاعری تمام مشغولیت ذهنی داعی نبوده است. بر خلاف آنکه داعی خود گفته که: نه از نظم فردوسی او را قیاس و نه از پرتو سعدیش اقتباس، اما خواسته یا ناخواسته از مطالعه آثار این دو بزرگ در اشعار خود تأثیر پذیرفته است.<ref>ر.ک: همان، ص8</ref>
    دفتر قصاید آرانی به سال 1266ق، یعنی دو سال پس از آغاز شاهی ناصرالدین شاه قاجار در زمان صدارت امیرکبیر تدوین یافته است؛ بدین‌روی داعی در آغاز کتابش، چند بیتی در ستایش شاه نوخاسته نوزده‌ساله گفته است.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، صفحات شش و هفت</ref> چنین می‌نماید که داعی به‌صورت رسمی درس شاعری نخوانده است و لطف سخنش خداداد است.<ref>ر.ک: همان، ص7</ref> به علت روحیه زهد و گوشه‌نشینی داعی، شعر وی کمتر در محافل ادبی نقد شده تا صیقل بخورد؛  ازاین‌رو، گاه استحکام لازم را ندارد. به‌علاوه که شعر و شاعری تمام مشغولیت ذهنی داعی نبوده است. برخلاف آنکه داعی خود گفته که: نه از نظم فردوسی او را قیاس و نه از پرتو سعدی‌اش اقتباس، اما خواسته یا ناخواسته از مطالعه آثار این دو بزرگ در اشعار خود تأثیر پذیرفته است.<ref>ر.ک: همان، ص8</ref>


    داعی در دیوان القصائد سعی کرده است در سرودن قصیده‌ها و ترکیب‌بندها به استقبال صباحی بیدگلی برود و البته بدیهی است که ترکیب‌بند محتشم کاشانی بر شاخسار بلند خاطره‌اش جایگاه ویژه خود را دارد.<ref>ر.ک: همان، ص10</ref>
    داعی سعی کرده است در سرودن قصیده‌ها و ترکیب‌بندها به استقبال صباحی بیدگلی برود و البته بدیهی است که ترکیب‌بند محتشم کاشانی بر شاخسار بلند خاطره‌اش جایگاه ویژه خود را دارد.<ref>ر.ک: همان، ص10</ref>


    انگیزه اصلی مرحوم داعی در تدوین و تنظیم دیوان القصائد، سرودن مدح و منقبت و مرثیه برای خاندان پیامبر(ص) بوده است بدین روی در سرتاسر این دیوان به ندرت چیزی جز آن دیده می‌شود.<ref>ر.ک: همان، ص12</ref>
    انگیزه اصلی مرحوم داعی در تدوین و تنظیم دیوان قصاید، سرودن مدح و منقبت و مرثیه برای خاندان پیامبر(ص) بوده است؛ بدین‌روی در سرتاسر این دیوان به‌ندرت چیزی جز آن دیده می‌شود.<ref>ر.ک: همان، ص12</ref>


    ==پانویس==
    ==پانویس==
    <references />
    <references />


    ==منبع مقاله==
    ==منابع مقاله==
    مقدمه‌های کتاب.
    مقدمه‌های کتاب.



    نسخهٔ ‏۲۷ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۳۵

    دیوان قصاید داعی آرانی
    دیوان قصاید داعی آرانی
    پدیدآوران[[]] (نویسنده)

    [[]] (محقق)

    [[]] (مترجم)
    کد کنگره

    دیوان قصاید ملا حسن آرانی، مجموعه قصاید فارسی حسن بن یعقوب آرانی متخلص به داعی (1193–1310ق) است که به همت حبیب‌الله سلمانی آرانی، جمع و چاپ شده است.

    این دیوان به‌خاطر مدایح و مراثی نغز و پرمغز جایگاه ویژه‌ای را به خود اختصاص داده و توصیف‌های بدیع، تصویرهای سرشار از لطایف و ظرایف، ترکیب‌های استوار و متین، استحکام اشعار آن را به اوج رسانده است.[۱]

    دفتر قصاید آرانی به سال 1266ق، یعنی دو سال پس از آغاز شاهی ناصرالدین شاه قاجار در زمان صدارت امیرکبیر تدوین یافته است؛ بدین‌روی داعی در آغاز کتابش، چند بیتی در ستایش شاه نوخاسته نوزده‌ساله گفته است.[۲] چنین می‌نماید که داعی به‌صورت رسمی درس شاعری نخوانده است و لطف سخنش خداداد است.[۳] به علت روحیه زهد و گوشه‌نشینی داعی، شعر وی کمتر در محافل ادبی نقد شده تا صیقل بخورد؛ ازاین‌رو، گاه استحکام لازم را ندارد. به‌علاوه که شعر و شاعری تمام مشغولیت ذهنی داعی نبوده است. برخلاف آنکه داعی خود گفته که: نه از نظم فردوسی او را قیاس و نه از پرتو سعدی‌اش اقتباس، اما خواسته یا ناخواسته از مطالعه آثار این دو بزرگ در اشعار خود تأثیر پذیرفته است.[۴]

    داعی سعی کرده است در سرودن قصیده‌ها و ترکیب‌بندها به استقبال صباحی بیدگلی برود و البته بدیهی است که ترکیب‌بند محتشم کاشانی بر شاخسار بلند خاطره‌اش جایگاه ویژه خود را دارد.[۵]

    انگیزه اصلی مرحوم داعی در تدوین و تنظیم دیوان قصاید، سرودن مدح و منقبت و مرثیه برای خاندان پیامبر(ص) بوده است؛ بدین‌روی در سرتاسر این دیوان به‌ندرت چیزی جز آن دیده می‌شود.[۶]

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه میثم نمکی بر کتاب، ص3-4
    2. ر.ک: مقدمه کتاب، صفحات شش و هفت
    3. ر.ک: همان، ص7
    4. ر.ک: همان، ص8
    5. ر.ک: همان، ص10
    6. ر.ک: همان، ص12

    منابع مقاله

    مقدمه‌های کتاب.

    وابسته‌ها