طب‍ی‍ب‌ اص‍ف‍ه‍ان‍ی‌، ع‍ب‍دال‍ب‍اق‍ی‌ ب‍ن‌ م‍ح‍م‍د رح‍یم‌: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۳۲: خط ۳۲:
    </div>
    </div>


    بطور قطع و یقین محل تولد طبیب شهر اصفهان بوده است.
    '''میرزا عبدالباقی بن میرزا عبدالرحیم طبیب اصفهانی''' (احتمالا 1127-1171/1168)، از شاعران و طبیبان و کلانتران قرن دوازدهم در اصفهان و صاحب دیوان اشعار.
    باید گفته شود با اینکه از عصر طبیب تا این زمان ایام زیادی نگذشته است ولی ما از سال تولد و دوران کودکی و جوانی و ازدواج طبیب چیز زیادی در دست نداریم و این‌ها جزء مسائل مبهم زندگی طبیب اصفهانی است.


    فقط در تذکره ریاض‌الشعراء داغستانی آمده است که واله می‌گوید در زمان اقامت نادر در دهلی به مدت 58 روز «از روز نهم ذیحجه سال 1151 تا روز هفته صفر سال 1152» در خدمت طبیب اصفهانی در دهلی بوده است و محتمل است واله تاریخ تولد طبیب را از خود طبیب پرسیده باشد زیرا با دقت می‌گوید «تولدش در سنه هزار و صدوبیست و هفت در دارالسلطنه اصفهان واقع شده».
    ==ولادت==
     
    از سال تولد و دوران کودکی و جوانی و ازدواج میرزا عبدالباقی بن میرزا عبدالرحیم، مشهور و متخلص به طبیب اصفهانی چیز زیادی در دست نیست، ولی به‌طور قطع و یقین محل تولد وی شهر اصفهان بوده است.
    لازم به یادآوری است در تذکره روز روشن به اشتباه تاریخ «سبعین و مأة و الف» «1170 ه.ق» آمده است که نادرست بودن آن مسلم است. <ref> سمیعی، کیوان، پیشگفتار، ص7-8</ref>
    فقط در تذکره ریاض‌ الشعراء داغستانی آمده است که واله می‌گوید: در زمان اقامت نادر در دهلی، به مدت 58 روز «از روز نهم ذی‌حجه سال 1151 تا روز هفت صفر سال 1152»، در خدمت طبیب اصفهانی در دهلی بوده است و محتمل است واله تاریخ تولد طبیب را از خود طبیب پرسیده باشد؛ زیرا با دقت می‌گوید: «تولدش در سنه 1127 در دارالسلطنه اصفهان واقع شده»<ref>ر.ک: برزآبادی فراهانی، مجتبی، ص7-8</ref>.


    ==خاندان==
    ==خاندان==
    میرزا عبدالباقی بن میرزاعبدالرحیم از سادات جلیله اصفهان مشهور به طبیب اصفهانی که سیادتش بواسطه حضرت امام زاده حمزه(ع) به حضرت موسی بن جعفر(علیه السلام) امام هفتم شیعیان می‌رسد. پدر طبیب میرزا رحیم حکیم‌باشی شاه سلیمان و شاه سلطان حسین بوده است. <ref> سمیعی، کیوان، مقدمه، ص3</ref>.
    طبیب، از سادات جلیله اصفهان بوده و سیادتش به‌واسطه حضرت امام‌زاده حمزه(ع) به حضرت موسی بن جعفر(ع) امام هفتم شیعیان می‌رسد. پدر طبیب، میرزا رحیم، حکیم‌باشی شاه سلیمان و شاه سلطان حسین بوده است<ref>ر.ک: همان، ص3</ref>.


    ==حرفه و شغل==
    ==حرفه و شغل==
    طبیب در عمر نسبتا کوتاه خود و با وجود شغل طبابت و نیز در مدت کلانتری اصفهان دست از شاعری برنداشته و اشعار زیبایی خلق کرده است.
    طبیب از اطبای معزز نادر شاه و مدتی نیز کلانتر اصفهان، بوده است.
    طبیب خود از عنوان طبیب بودن گاهی ایجاد مضمون کرده و از آن جمله گفته است:
    اعقاب او هم به نام کلانتری معروف گشته‌اند. لازم به یادآوری است که شغل کلانتری پس از زمان نادر شاه بوده و روشن است این شغل کلانتری در اواخر عمر طبیب بوده است<ref>ر.ک: همان، ص8-9</ref>.
    '''از طبیب خسته گر احوال پرسندت بگو      دیدمش در بستر غم ناتوان افتاده است'''
    و نیز گفته است:
    '''آیین وفا کار طبیب است که باشد                او را غم یاران و کسی را غم او نیست'''
    طبیب اصفهانی مدتی کلانتر اصفهان بوده است تذکره نویسان به شغل کلانتری طبیب اصفهانی تصریح کرده‌اند و اعقاب او هم بنام کلانتری معروف گشته‌اند و لازم به یادآوری است که شغل کلانتری پس از زمان نادر شاه بوده و روشن است این شغل کلانتری در اواخر عمر طبیب و هنگام پیری او بوده است که بدین شغل اشتغال داشته است. <ref> سمیعی، کیوان، مقدمه، ص8 و9</ref>.


    ==وفات==
    ==وفات==
    در تاریخ درگذشت طبیب نیز اختلاف زیادی به چشم می‌خورد بر روی سنگ مزار شریف طبیب نوشته شده است، توفی فی احدی و سبعین و مأة بعد الالف = 1171». <ref> سمیعی، کیوان، پیشگفتار، ص10</ref>.
    درباره تاریخ درگذشت طبیب اختلاف زیادی وجود دارد؛ ازجمله:
     
    1171، 1167، 1168، 1172 و...
     
    مزار شریف طبیب اصفهانی به قول مرحوم صدر هاشمی «در تخت پولاد» اصفهان رو به طرف لسان ‌الارض واقع شده است<ref>ر.ک: همان، ص10-11</ref>.
    ==مقبره==
    مزار شریف طبیب اصفهانی بقول مرحوم صدر هاشمی «در تخت پولاد» اصفهان رو به طرف لسان‌الارض واقع شده است. <ref> سمیعی، کیوان، پیشگفتار، ص11</ref>.
     
    == آثار==
    دیوان اشعار (دیوان طبیب اصفهانی) تنها اثری است که از میرزا عبدالباقی به جای مانده است. آنطور که در تذکره‌ها آمده است طبیب در ایام حیات کوتاهش دیوان اشعارش را خود ترتیب داده است. <ref> سمیعی، کیوان، پیشگفتار، ص18</ref>.


    ==آثار==
    دیوان اشعار (دیوان طبیب اصفهانی) تنها اثری است که از میرزا عبدالباقی به‌جای مانده است. طبیب در ایام حیات کوتاهش دیوان اشعارش را خود ترتیب داده است<ref>ر.ک: همان، ص18</ref>.


    ==پانویس ==
    ==پانویس==
    <references />
    <references/>


    ==منابع مقاله==
    ==منابع مقاله==
    سمیعی، کیوان؛ برزآبادی فراهانی، مجتبی، «دیوان طبیب اصفهانی»، ایران، سنایی، چاپ اول.
    برزآبادی فراهانی، مجتبی، پیشگفتار «دیوان طبیب اصفهانی»، با تصحیح و مقدمه مجتبی برزآبادی فراهانی، ایران، سنایی، چاپ اول.




    خط ۷۵: خط ۶۷:
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:مقالات خرداد 01 قربانی]]  
    [[رده:مقالات خرداد 01 قربانی]]  
    [[رده:مقالات بازبینی نشده1]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده شهریور 01]]

    نسخهٔ ‏۱۲ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۱۶

    NUR33920.jpg

    نام طب‍ی‍ب‌ اص‍ف‍ه‍ان‍ی‌، ع‍ب‍دال‍ب‍اق‍ی‌ ب‍ن‌ م‍ح‍م‍د رح‍یم‌
    نام‎های دیگر
    نام پدر
    متولد 1127ق
    محل تولد
    رحلت 1171ق
    اساتید
    برخی آثار
    کد مؤلف AUTHORCODE33920AUTHORCODE

    میرزا عبدالباقی بن میرزا عبدالرحیم طبیب اصفهانی (احتمالا 1127-1171/1168)، از شاعران و طبیبان و کلانتران قرن دوازدهم در اصفهان و صاحب دیوان اشعار.

    ولادت

    از سال تولد و دوران کودکی و جوانی و ازدواج میرزا عبدالباقی بن میرزا عبدالرحیم، مشهور و متخلص به طبیب اصفهانی چیز زیادی در دست نیست، ولی به‌طور قطع و یقین محل تولد وی شهر اصفهان بوده است. فقط در تذکره ریاض‌ الشعراء داغستانی آمده است که واله می‌گوید: در زمان اقامت نادر در دهلی، به مدت 58 روز «از روز نهم ذی‌حجه سال 1151 تا روز هفت صفر سال 1152»، در خدمت طبیب اصفهانی در دهلی بوده است و محتمل است واله تاریخ تولد طبیب را از خود طبیب پرسیده باشد؛ زیرا با دقت می‌گوید: «تولدش در سنه 1127 در دارالسلطنه اصفهان واقع شده»[۱].

    خاندان

    طبیب، از سادات جلیله اصفهان بوده و سیادتش به‌واسطه حضرت امام‌زاده حمزه(ع) به حضرت موسی بن جعفر(ع) امام هفتم شیعیان می‌رسد. پدر طبیب، میرزا رحیم، حکیم‌باشی شاه سلیمان و شاه سلطان حسین بوده است[۲].

    حرفه و شغل

    طبیب از اطبای معزز نادر شاه و مدتی نیز کلانتر اصفهان، بوده است. اعقاب او هم به نام کلانتری معروف گشته‌اند. لازم به یادآوری است که شغل کلانتری پس از زمان نادر شاه بوده و روشن است این شغل کلانتری در اواخر عمر طبیب بوده است[۳].

    وفات

    درباره تاریخ درگذشت طبیب اختلاف زیادی وجود دارد؛ ازجمله: 1171، 1167، 1168، 1172 و... مزار شریف طبیب اصفهانی به قول مرحوم صدر هاشمی «در تخت پولاد» اصفهان رو به طرف لسان ‌الارض واقع شده است[۴].

    آثار

    دیوان اشعار (دیوان طبیب اصفهانی) تنها اثری است که از میرزا عبدالباقی به‌جای مانده است. طبیب در ایام حیات کوتاهش دیوان اشعارش را خود ترتیب داده است[۵].

    پانویس

    1. ر.ک: برزآبادی فراهانی، مجتبی، ص7-8
    2. ر.ک: همان، ص3
    3. ر.ک: همان، ص8-9
    4. ر.ک: همان، ص10-11
    5. ر.ک: همان، ص18

    منابع مقاله

    برزآبادی فراهانی، مجتبی، پیشگفتار «دیوان طبیب اصفهانی»، با تصحیح و مقدمه مجتبی برزآبادی فراهانی، ایران، سنایی، چاپ اول.


    وابسته‌ها