دیوان امیر نظام‌الدین علیشیر نوایی «فانی»: تفاوت میان نسخه‌ها

'''دیوان امیر نظام‌الدین علی‌شیر نوایی «فانی»،''' مجموعه اشعار [[امیر‌علیشیر نوایی، علیشیر بن کیچکنه|امیر نظام‌الدین علی‌شیر نوایی]]، متخلص به «فانی» است که به اهتمام رکن‌الدین همایون فرخ به چاپ رسیده است. این دیوان مرکب است از غزلیات، مقطعات، مفردات، رباعیات و معمیات. ولی در آن از نوع قصیده و مثنوی شعر دیده نشده است<ref>مقدمه، ص12</ref>.

از جمله ویژگی‌های دیوان فانی، عدم یک‌نواختی اشعار آن است؛ زیرا این دیوان شامل 485 غزل است که اگر سقطات را هم بیست غزل به حساب آوریم، جمعا 505 غزل فارسی از فانی در دست است که طبیعی و بدیهی است این مقدار شعر فارسی را امیر از عنفوان جوانی تا زمانی که در اواخر عمر به تدوین دیوان پرداخته، سروده و به همین علت نباید انتظار داشت که تمام غزل‌های دیوان یکدست و یک‌نواخت و از نظر انسجام و سلاسلت و فصاحت و بلاغت، یکسان باشد<ref>ر.ک: همان، ص23</ref>.

[[رده:کتاب‌شناسی]]

[[رده:مقالات اردیبهشت 01 مکرمی]]

[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]