دیوان همایون کرمانی: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR27008J1.jpg | عنوان = دیوان همایون کرمانی | عنوانهای...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
'''دیوان همایون | '''دیوان همایون کرمانی،''' مشتمل بر شرح حال و مجموعه اشعار محمد تجربهکار کرمانی مشهور به همایون کرمانی (درگذشته 1358ش) است. | ||
کتاب با | کتاب با زندگینامه و مروری بر مکتب فکری و شعری همایون و آثار او آغاز شده، با مناجات، غزلیات، رباعیات، ترکیبات نو و دوبیتیها، قصائد و چکامهها، مثنویها و... زینت یافته و با سنگنوشته قبر او به آخر آمده است. | ||
نخستین اصلی که در شعر همایون جلب توجه میکند | نخستین اصلی که در شعر همایون جلب توجه میکند این است که کلام منظوم او جلوهای از ایمان و یقین و پایبندی به اعتقادات مذهبی است. | ||
دیوان همایون همچنین مشحون از اشعار پندآموز و عبرتانگیزی است که راه صحیح زندگی را به آدمی مینماید؛ یا اینکه در راستای تنویر افکار عمومی، جامعه را به انس بیشتر با کتاب و | همچنین با سرودن مناجات معروفی برای چهارده معصوم(ع) ابراز ارادت نموده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص56-53</ref>. | ||
ید طولای همایون در غزل و | تصویرپردازیهای بدیع و روحنواز او در توصیف حضرت زهرا(س) قابل توجه است: | ||
'''هر چند ستاره سحر بود''' | |||
'''دلداده عالمی دگر بود'''<ref>ر.ک: مقدمه احمد اسداللهی، ص12</ref> | |||
دیوان همایون همچنین مشحون از اشعار پندآموز و عبرتانگیزی است که راه صحیح زندگی را به آدمی مینماید؛ یا اینکه در راستای تنویر افکار عمومی، جامعه را به انس بیشتر با کتاب و بالا بردن سطح فرهنگ و آگاهیهای عمومی دعوت میکند. | |||
ید طولای همایون در غزل و بهکارگیری تشبیهات و استعارات نغز و دلنشین، او را سرآمد عصر خویش ساخت<ref>ر.ک: مقدمه سید محمدعلی گلابزاده، ص6</ref>. | |||
پانویس | |||
<references/> | <references /> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
مقدمهها و متن کتاب. | مقدمهها و متن کتاب. | ||
نسخهٔ ۵ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۰۳
دیوان همایون کرمانی | |
---|---|
پدیدآوران | [[]] (نویسنده)
[[]] (محقق) [[]] (مترجم) |
کد کنگره | |
دیوان همایون کرمانی، مشتمل بر شرح حال و مجموعه اشعار محمد تجربهکار کرمانی مشهور به همایون کرمانی (درگذشته 1358ش) است.
کتاب با زندگینامه و مروری بر مکتب فکری و شعری همایون و آثار او آغاز شده، با مناجات، غزلیات، رباعیات، ترکیبات نو و دوبیتیها، قصائد و چکامهها، مثنویها و... زینت یافته و با سنگنوشته قبر او به آخر آمده است.
نخستین اصلی که در شعر همایون جلب توجه میکند این است که کلام منظوم او جلوهای از ایمان و یقین و پایبندی به اعتقادات مذهبی است.
همچنین با سرودن مناجات معروفی برای چهارده معصوم(ع) ابراز ارادت نموده است[۱].
تصویرپردازیهای بدیع و روحنواز او در توصیف حضرت زهرا(س) قابل توجه است:
هر چند ستاره سحر بود
دلداده عالمی دگر بود[۲]
دیوان همایون همچنین مشحون از اشعار پندآموز و عبرتانگیزی است که راه صحیح زندگی را به آدمی مینماید؛ یا اینکه در راستای تنویر افکار عمومی، جامعه را به انس بیشتر با کتاب و بالا بردن سطح فرهنگ و آگاهیهای عمومی دعوت میکند.
ید طولای همایون در غزل و بهکارگیری تشبیهات و استعارات نغز و دلنشین، او را سرآمد عصر خویش ساخت[۳].
پانویس
منابع مقاله
مقدمهها و متن کتاب.