دیوان اشعار ملا علیآقا مولانا: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR28381J1.jpg | عنوان = دیوان اشعار ملا علی آقا مولانا | ع...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
اشعار مولانا مشتمل بر مثنویات، قصاید و رباعیات عرفانی است. مولانا اوایل به عنوان مضطر و بعد به عنوان مقصود و گاهی مقصودعلی تخلص میکرده است. قسمتی از اشعار عرفانی را اوایل با تخلص مضطر سروده، نظیر نسبنامه سلاسل صوفیه که بسیار مطول است و یا مناظرات عرفانی که با امام جمعه داشته است، و به سالهای اولیه دوران تصوف مرحوم مولانا مربوط است.<ref>ر.ک: مقدمه، ص20، متن کتاب، ص160</ref> | اشعار مولانا مشتمل بر مثنویات، قصاید و رباعیات عرفانی است. مولانا اوایل به عنوان مضطر و بعد به عنوان مقصود و گاهی مقصودعلی تخلص میکرده است. قسمتی از اشعار عرفانی را اوایل با تخلص مضطر سروده، نظیر نسبنامه سلاسل صوفیه که بسیار مطول است و یا مناظرات عرفانی که با امام جمعه داشته است، و به سالهای اولیه دوران تصوف مرحوم مولانا مربوط است.<ref>ر.ک: مقدمه، ص20، متن کتاب، ص160</ref> | ||
او در بسیاری از اشعار به تبیین افکار و اعتقادات صوفیه پرداخته است: | او در بسیاری از اشعار به تبیین افکار و اعتقادات صوفیه پرداخته است: | ||
'''صوفیان مصداق اضدادند و جان*** ساری اندر جسم و جان خاکیان''' | |||
'''صوفیان مصداق اضدادند و جان*** ساری اندر جسم و جان خاکیان''' | |||
'''گه نفیر فقرُ فخری میزنند*** گه صفیر شرح صدری میزنند'''.<ref>ر.ک: همان، ص122</ref> | '''گه نفیر فقرُ فخری میزنند*** گه صفیر شرح صدری میزنند'''.<ref>ر.ک: همان، ص122</ref> | ||
مولانا با وجود تنگدستی و ضیق معیشت، برای امرار معاش و کسب مال، نسبت به ارباب مال و جاه مطلقا بیاعتنا بوده و مدح انبیاء و بهخصوص حضرت صاحب الامر اغلب سرودههایش را دربر میگیرد.<ref>ر.ک: مقدمه، ص21</ref> وی در طرق مختلف صوفیه سلوک کرده و آخرین مرحله سلوکش منتهی به طریقهای خاص برای ارتباط با حضرت بقیة الله میشود.<ref>ر.ک: همان، ص13</ref> او در استکانت و خضوع در پیشگاه مهدی موعود(عج) مثنوی زیبایی سروده که با این ابیات آغاز میشود: | مولانا با وجود تنگدستی و ضیق معیشت، برای امرار معاش و کسب مال، نسبت به ارباب مال و جاه مطلقا بیاعتنا بوده و مدح انبیاء و بهخصوص حضرت صاحب الامر اغلب سرودههایش را دربر میگیرد.<ref>ر.ک: مقدمه، ص21</ref> وی در طرق مختلف صوفیه سلوک کرده و آخرین مرحله سلوکش منتهی به طریقهای خاص برای ارتباط با حضرت بقیة الله میشود.<ref>ر.ک: همان، ص13</ref> او در استکانت و خضوع در پیشگاه مهدی موعود(عج) مثنوی زیبایی سروده که با این ابیات آغاز میشود: | ||
'''صاحب الامر ای شه صاحب کلاه***بر جنابت جمع اوصاف اله''' | |||
'''صاحب الامر ای شه صاحب کلاه***بر جنابت جمع اوصاف اله''' | |||
'''تو شهی شاهان گدای کوی تو***نور مهر و مه ز نور روی تو'''.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص27</ref> | '''تو شهی شاهان گدای کوی تو***نور مهر و مه ز نور روی تو'''.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص27</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references/> | <references /> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== |
نسخهٔ ۳۱ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۰۸
دیوان اشعار ملا علی آقا مولانا | |
---|---|
پدیدآوران | مولانا، علی بن مؤمن (نویسنده) مولانا، مرتضی (مصحح) |
عنوانهای دیگر | ذخیرة السالکین |
ناشر | پایا |
مکان نشر | ايران - تهران |
سال نشر | 1383ش. |
چاپ | اول |
شابک | 964-6748-44-9 |
موضوع | شعر فارسي - قرن 13ق. |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /م8د9 / 7419 PIR |
دیوان اشعار ملاعلی آقا مولانا یا «ذخیرة السالکین» مشتمل بر اشعار صوفی سالک آخوند ملاعلی آقا (درگذشته 1344ق) ملقب به مولاناست. این اثر با مقدمه و تصحیح مرتضی مولانا منتشر شده است.
اشعار مولانا مشتمل بر مثنویات، قصاید و رباعیات عرفانی است. مولانا اوایل به عنوان مضطر و بعد به عنوان مقصود و گاهی مقصودعلی تخلص میکرده است. قسمتی از اشعار عرفانی را اوایل با تخلص مضطر سروده، نظیر نسبنامه سلاسل صوفیه که بسیار مطول است و یا مناظرات عرفانی که با امام جمعه داشته است، و به سالهای اولیه دوران تصوف مرحوم مولانا مربوط است.[۱]
او در بسیاری از اشعار به تبیین افکار و اعتقادات صوفیه پرداخته است:
صوفیان مصداق اضدادند و جان*** ساری اندر جسم و جان خاکیان
گه نفیر فقرُ فخری میزنند*** گه صفیر شرح صدری میزنند.[۲]
مولانا با وجود تنگدستی و ضیق معیشت، برای امرار معاش و کسب مال، نسبت به ارباب مال و جاه مطلقا بیاعتنا بوده و مدح انبیاء و بهخصوص حضرت صاحب الامر اغلب سرودههایش را دربر میگیرد.[۳] وی در طرق مختلف صوفیه سلوک کرده و آخرین مرحله سلوکش منتهی به طریقهای خاص برای ارتباط با حضرت بقیة الله میشود.[۴] او در استکانت و خضوع در پیشگاه مهدی موعود(عج) مثنوی زیبایی سروده که با این ابیات آغاز میشود:
صاحب الامر ای شه صاحب کلاه***بر جنابت جمع اوصاف اله
تو شهی شاهان گدای کوی تو***نور مهر و مه ز نور روی تو.[۵]
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.