دیوان اثیرالدین اخسیکتی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR23322J1.jpg | عنوان = دیوان اثیرالدین آخسیکتی | عنوان...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
}} | }} | ||
'''دیوان اثیرالدین آخسیکتی''' مجموعه اشعار اثیرالدین محمد بن ابی‌طاهر اخسیکتی (متوفی 609ق) معروف به اثیرالدین اخسیکتی از شعرا و قصیده‌پردازان معروف قرن ششم است. تصحیح و مقدمه کتاب به قلم رکن‌الدین همایون فرخ است. | '''دیوان اثیرالدین آخسیکتی''' مجموعه اشعار [[اثیرالدین، آخسیکتی|اثیرالدین محمد بن ابی‌طاهر اخسیکتی]] (متوفی 609ق) معروف به اثیرالدین اخسیکتی از شعرا و قصیده‌پردازان معروف قرن ششم است. تصحیح و مقدمه کتاب به قلم [[همایون‌فرخ، رکن‌الدین|رکن‌الدین همایون فرخ]] است. | ||
این چاپ مشتمل بر مقدمه‌ای در شرح احوال شاعر و روش تصحیح در 112 صفحه و متن دیوان نیز شامل قصاید (4214 بیت)، غزلیات (1361 بیت)، قطعات (557 بیت)، مفردات (24 بیت)، ترجیعات (234 بیت) و رباعیات (142 بیت) است. .<ref>ر.ک: یلمه‌ها، احمدرضا، ص 180</ref> | این چاپ مشتمل بر مقدمه‌ای در شرح احوال شاعر و روش تصحیح در 112 صفحه و متن دیوان نیز شامل قصاید (4214 بیت)، غزلیات (1361 بیت)، قطعات (557 بیت)، مفردات (24 بیت)، ترجیعات (234 بیت) و رباعیات (142 بیت) است. .<ref>ر.ک: یلمه‌ها، احمدرضا، ص 180</ref> | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
<references/> | <references /> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
نسخهٔ ۲۳ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۵۴
| دیوان اثیرالدین آخسیکتی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | آخسیکتی، اثیرالدین (نویسنده) همایون‌فرخ، رکن‌الدین (مصحح) |
| ناشر | کتابفروشي رودکي |
| مکان نشر | ايران - تهران |
| سال نشر | 1337ش. |
| چاپ | اول |
| موضوع | شعر فارسي - قرن 6ق. |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /د9 / 4798 PIR |
دیوان اثیرالدین آخسیکتی مجموعه اشعار اثیرالدین محمد بن ابی‌طاهر اخسیکتی (متوفی 609ق) معروف به اثیرالدین اخسیکتی از شعرا و قصیده‌پردازان معروف قرن ششم است. تصحیح و مقدمه کتاب به قلم رکن‌الدین همایون فرخ است.
این چاپ مشتمل بر مقدمه‌ای در شرح احوال شاعر و روش تصحیح در 112 صفحه و متن دیوان نیز شامل قصاید (4214 بیت)، غزلیات (1361 بیت)، قطعات (557 بیت)، مفردات (24 بیت)، ترجیعات (234 بیت) و رباعیات (142 بیت) است. .[۱]
اثیرالدین شاعری ورزیده طبع و اشعار وی متین است و مخترعات لفظی و معنوی او در حد خود بسیار است ولی تمایل او به تقلید دیگران طبع بلندش را پای‌بند کرده است. اثیرالدین با کمال مهارت سبک سنائی و انوری را تقلید می‌کند، ولی آن روح و ملاحت که در سخن سنائی و انوری است در اشعار او موجود نیست و او اگرچه به انوری نمی‌رسد می‌توان او را یکی از مقلدان خوب انوری شمرد. چند قصیده هم به طریقه خاقانی سروده و از عهده برآمده و او خود را از خاقانی برتر می‌داند و این گفته از انصاف دور است. اشعار اثیرالدین گذشته از تأثیر معاصرین از فنون لفظی بلاغت هم متأثر است و گویا او را به رعایت قوانین این فن میل وافر بوده، چنانکه آثار آن در اکثر اشعار وی پیداست و بسیار از ابیات وی هم به جهت بلاغت پسندیده و رائق است.[۲] عیب بزرگ او در آن بود که به صعوبت معانی در اشعار خود علاقه می‌ورزید و این امر باعث مکتوم ماندن معانی ابیات او گردیده است.[۳]
نسخه تصحیح شده رکن الدین همایون فرخ، به دلایل فراوان از جمله عدم دسترسی به نسخ متعدد و متقدم، با تحریفات و تصحیفات فراوان صورت پذیرفته و بسیاری از ابیات با اغلاط، افتادگی‌ها و ابهامات و تعقیدات فراوان ضبط گردیده است.[۴]
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.
- یلمه‌ها، احمدرضا؛ «نگرشی نو بر دیوان اثیرالدین اخسیکتی»، آینه میراث، بهار و تابستان 1389، دوره جدید، شماره 46، ص 179 تا 196؛ به آدرس اینترنتی:
https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/725470