إلی المجمع العلمي العربي بدمشق: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
اين نسخه در 128 صفحه همراه با پاورقى‌هاى مفيدى از مؤلف منتشر شده است. | اين نسخه در 128 صفحه همراه با پاورقى‌هاى مفيدى از مؤلف منتشر شده است. | ||
==پانويس == | |||
<references /> | |||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
متن کتاب | متن کتاب | ||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
| خط ۷۱: | خط ۷۹: | ||
[[رده:کلام و عقاید]] | [[رده:کلام و عقاید]] | ||
[[رده:آثار کلی (مناظرات کلامی، مذاهب کلامی)]] | [[رده:آثار کلی (مناظرات کلامی، مذاهب کلامی)]] | ||
[[رده:فروردین(1401)]] | |||
نسخهٔ ۵ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۴۷
| إلی المجمع العلمی العربي بدمشق | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | شرف‌الدین، سید عبدالحسین (نویسنده) |
| ناشر | دار الشبستری للمطبوعات |
| مکان نشر | قم - ایران |
| چاپ | 1 |
| موضوع | اهل سنت - دفاعیه‌ها و ردیه‌ها شیعه - دفاعیه‌ها و ردیه‌ها |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 211/5 /ش4الف7 |
إلى المجمع العلمى العربى بدمشق، عنوان صحيح کتابى است كه به قلم نویسنده گرانقدر سيد عبدالحسين شرف‌الدين موسوى خطاب به اعضاء آن مجمع و مجله‌اش المنار، به زبان عربى به رشته تحرير در آمده است.
انگيزه تأليف
نویسنده در ابتداى کتاب خود را دعوت كننده به خير و هدف خود را نصيحت بزرگان مجمع علمى دمشق و مجله المنار مى‌داند كه اگر بپذيرند، همگى رستگار مى‌شوند و در غير این صورت به وظيفه تبليغى خود عمل كرده است[۱].
ساختار
مطالب کتاب در پنج بخش ارائه شده است.
گزارش محتوا
در اولین بخش، با استناد به آيات قرآن كريم به وظيفه شرعى خود در نصيحت علماى مجمع علمى دمشق كه در این رساله به آن پرداخته اشاره كرده است[۲].
در بخش ديگر به بحث وحدت اسلامى مى‌پردازد[۳]. او متذكر مى‌شود كه ویژگى‌هاى یک مذهب نبايد به وحدت مسلمین خدشه‌اى وارد نمايد، چرا كه نزاع بين مذاهب در مسائل اختلافى صغروى بوده و همگى به یک خدا و دين و قبله و نبى معتقدند.
در بخش سوم به بررسى مطالب و شبهات مجله المنار پرداخته و با تأكيد بر این نكته كه مجله آينه اخلاق، آراء و تفكرات نویسندگان آن است، آنها را در گفته‌هایشان به رعايت تقواى الهى دعوت مى‌كند. وى با بى‌اساس خواندن بسيارى از مطالب منتشره در آن مجله درباره شيعه امامیه، آنها را به تأليفات شيعه در اصول دين و اعتقادات و ساير علوم را كه امروزه در أقطار جامعه اسلامى منتشر مى‌شود، ارجاع داد[۴].
نویسنده در ادامه پيشنهاد مى‌دهد كه قبل از انتشار مطالب مرتبط با شيعه صحت و سقم آن را با مؤلف کتاب أعيان الشيعه، سيد محسن امین كه از اعضاء آن مجمع علمى است، در میان گذارند. علاوه این كه مجله به نام مجمع منتشر مى‌شود. بنابراین نظرات تمامى اعضاء در آن یکسان بوده و یکى از اعضاء بدون توافق اكثريت نمى‌تواند آرائش را به اسم مجمع منتشر كند.
چهارمین بخش به احتجاج و پاسخ به برخى از شبهات اختصاص يافته است[۵]. عناوین برخى از شبهات و اتهامات به شيعه عبارت است از:
- جواز كذب عليه مخالفين[۶].
- غلوّ درباره طالبيين و اعتقاد به فوق بشرى بودن آنها[۷].
- كامل مطلق دانستن طالبيين[۸].
- حلال بودن انجام معاصى از سوى طالبيين[۹].
- تفاوت معتقدات متأخرين با متقدمین[۱۰].
- تناقض در احاديث منقول از امیرالمؤمنين(ع)[۱۱].
پس از پاسخ‌هاى محكم و مستدل به این موارد به طريق ديگرى به احتجاج ادامه مى‌دهد. او با نقل احاديث و روايات از منابع معتبر اهل سنت به نقد آنها پرداخته و بسيارى از آنها را از لحاظ عقلى محال مى‌شمارد. سپس با ذكر عبارات برخى از متون بزرگان اهل سنت، افكار آنها را به چالش مى‌كشاند.
از ویژگى‌هاى این اثر، متن اديبانه و اشعار فراوانى است كه به تناسب ذكر شده كه از زيباترين آنها اشعار سيد رضى و كمیت اسدى در رثاء سيدالشهداء است[۱۲]. از ديگر نكات قابل توجه اينكه وى رئيس مجمع علمى را كه اتهامات بى اساسى را به شيعه وارد كرده است با عنوان" استاد" خطاب مى‌كند[۱۳].
نویسنده در پایان با يادآورى این نكته كه شيعه مانند كوهى است، در برابر این طوفان‌ها ايستاده است؛ وى را از فتنه و جنگ خاموشى كه با اتهامات و دشمنى‌ها بر پا شده است، بر حذر مى‌دارد.
نسخه شناسى
اين نسخه در 128 صفحه همراه با پاورقى‌هاى مفيدى از مؤلف منتشر شده است.
پانويس
منابع مقاله
متن کتاب