معجم نواصب المحدثین: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR52238J1.jpg | عنوان = معجم نواصب المحدثین | عنوان‌های...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
}} | }} | ||
'''معجم نواصب المحدثین'''، تألیف عبدالرحمن عقیلی ()، کتابی است که با تمرکز بر منابع حدیثی اهل سنت به گردآوری نواصب پرداخته است. | '''معجم نواصب المحدثین'''، تألیف [[عبدالرحمن عقیلی]] (معاصر)، کتابی است که با تمرکز بر منابع حدیثی اهل سنت به گردآوری نواصب پرداخته است. | ||
نصب دارای معانی فراوان و گوناگون است، اما در اصل به معنی برپاکردن و پابرجا نگه‌داشتن چیزی مثل نیزه است. همچنین به معنی رنج و سختی، نوعی آواز که صدا در آن بلند می‌شود نیز به معنای دادن فتحه به کلمه است. معنای دیگری که برای نصب گفته شده، آشکار نمودن بدی، جنگ، دشمنی و مانند آن برضد کسی است. نصب در معنی اصطلاحی آن، یعنی دشمنی با علی(ع) و یا اهل‌بیت(ع) در متون شیعی در سده‌های نخستین کاربرد داشته است<ref>مجتهدی، مهدی، ص163-164</ref>. و در منابع اهل سنت چنین تعریف شده است: «من تعرض للامام علی بذم فهو ناصبی»<ref>مقدمه کتاب، ص59</ref>. با این تعریف، نویسنده به دنبال کسانی است که با امیرالمؤمنین علی(ع) دشمنی داشته و این دشمنی را اظهار نموده‌اند. او با رجوع به کتب سته حدیثی اهل سنت (صحیح بخاری و صحیح مسلم و سنن اربعه) و پس‌ازآن باقی کتب حدیثی و رجوع به اقوال علمای رجال اهل سنت، دست به این تألیف زده است. ایشان کسانی که با امیرالمؤمنین(ع) جنگ نموده‌اند و بغض آنان ثابت شده باشد را مشمول این حکم نموده هرچند به او ناصبی نگفته باشند. دراین‌بین، مؤلف فرقی بین مذاهب فکری و عقیدتی همچون معتزله و دیگر مذاهب اهل سنت قائل نشده است. ایشان با توجه به قاعده «الجرح مقدم علی التعدیل» که نزد اهل سنت معروف و مشهور است در دوران امر بین اثبات نصب و نفی آن، اثبات را اخذ نموده است<ref>ر.ک: همان، ص58-59</ref>. | نصب دارای معانی فراوان و گوناگون است، اما در اصل به معنی برپاکردن و پابرجا نگه‌داشتن چیزی مثل نیزه است. همچنین به معنی رنج و سختی، نوعی آواز که صدا در آن بلند می‌شود نیز به معنای دادن فتحه به کلمه است. معنای دیگری که برای نصب گفته شده، آشکار نمودن بدی، جنگ، دشمنی و مانند آن برضد کسی است. نصب در معنی اصطلاحی آن، یعنی دشمنی با علی(ع) و یا اهل‌بیت(ع) در متون شیعی در سده‌های نخستین کاربرد داشته است<ref>مجتهدی، مهدی، ص163-164</ref>. و در منابع اهل سنت چنین تعریف شده است: «من تعرض للامام علی بذم فهو ناصبی»<ref>مقدمه کتاب، ص59</ref>. با این تعریف، نویسنده به دنبال کسانی است که با امیرالمؤمنین علی(ع) دشمنی داشته و این دشمنی را اظهار نموده‌اند. او با رجوع به کتب سته حدیثی اهل سنت (صحیح بخاری و صحیح مسلم و سنن اربعه) و پس‌ازآن باقی کتب حدیثی و رجوع به اقوال علمای رجال اهل سنت، دست به این تألیف زده است. ایشان کسانی که با امیرالمؤمنین(ع) جنگ نموده‌اند و بغض آنان ثابت شده باشد را مشمول این حکم نموده هرچند به او ناصبی نگفته باشند. دراین‌بین، مؤلف فرقی بین مذاهب فکری و عقیدتی همچون معتزله و دیگر مذاهب اهل سنت قائل نشده است. ایشان با توجه به قاعده «الجرح مقدم علی التعدیل» که نزد اهل سنت معروف و مشهور است در دوران امر بین اثبات نصب و نفی آن، اثبات را اخذ نموده است<ref>ر.ک: همان، ص58-59</ref>. | ||
نسخهٔ ۴ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۳۸
| معجم نواصب المحدثین | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | عقیلی، عبدالرحمن (نویسنده) |
| عنوان‌های دیگر | معجم نواصب المحدثين: دراسة معجمية تتقصي أسماء النواصب من المحدثين و... |
| ناشر | العتبة الحسينية المقدسة |
| مکان نشر | عراق - کربلا |
| سال نشر | 1435ق-2014م |
| چاپ | چاپ يکم |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ع7م6 / 115 BP |
معجم نواصب المحدثین، تألیف عبدالرحمن عقیلی (معاصر)، کتابی است که با تمرکز بر منابع حدیثی اهل سنت به گردآوری نواصب پرداخته است.
نصب دارای معانی فراوان و گوناگون است، اما در اصل به معنی برپاکردن و پابرجا نگه‌داشتن چیزی مثل نیزه است. همچنین به معنی رنج و سختی، نوعی آواز که صدا در آن بلند می‌شود نیز به معنای دادن فتحه به کلمه است. معنای دیگری که برای نصب گفته شده، آشکار نمودن بدی، جنگ، دشمنی و مانند آن برضد کسی است. نصب در معنی اصطلاحی آن، یعنی دشمنی با علی(ع) و یا اهل‌بیت(ع) در متون شیعی در سده‌های نخستین کاربرد داشته است[۱]. و در منابع اهل سنت چنین تعریف شده است: «من تعرض للامام علی بذم فهو ناصبی»[۲]. با این تعریف، نویسنده به دنبال کسانی است که با امیرالمؤمنین علی(ع) دشمنی داشته و این دشمنی را اظهار نموده‌اند. او با رجوع به کتب سته حدیثی اهل سنت (صحیح بخاری و صحیح مسلم و سنن اربعه) و پس‌ازآن باقی کتب حدیثی و رجوع به اقوال علمای رجال اهل سنت، دست به این تألیف زده است. ایشان کسانی که با امیرالمؤمنین(ع) جنگ نموده‌اند و بغض آنان ثابت شده باشد را مشمول این حکم نموده هرچند به او ناصبی نگفته باشند. دراین‌بین، مؤلف فرقی بین مذاهب فکری و عقیدتی همچون معتزله و دیگر مذاهب اهل سنت قائل نشده است. ایشان با توجه به قاعده «الجرح مقدم علی التعدیل» که نزد اهل سنت معروف و مشهور است در دوران امر بین اثبات نصب و نفی آن، اثبات را اخذ نموده است[۳].
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه کتاب.
- مجتهدی، مهدی، «معناشناسی ناصبی‌گری با تأکید بر متون امامیه تا قرن هفتم»، فصلنامه امامت پژوهی، سال چهارم، شماره 13، به آدرس:
https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1082327