رجبی، محمود: تفاوت میان نسخهها
جز (+رده) |
جز (جایگزینی متن - 'آیت الله' به 'آیتالله') |
||
خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
منطق فهم قرآن | منطق فهم قرآن | ||
معارف قرآن (4 و 5): راه و راهنماشناسی: تلخیص دروس | معارف قرآن (4 و 5): راه و راهنماشناسی: تلخیص دروس آیتالله محمدتقی مصباح یزدی | ||
وبر و اسلام: با پانوشت های انتقادی و مقدمه ای بر جامعه شناسی ماکس وبر | وبر و اسلام: با پانوشت های انتقادی و مقدمه ای بر جامعه شناسی ماکس وبر | ||
گامی به سوی علم دینی (1): ساختار علم تجربی و امکان علم دینی | گامی به سوی علم دینی (1): ساختار علم تجربی و امکان علم دینی |
نسخهٔ ۱۵ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۳۰
نام | رجبی، محمود |
---|---|
نامهای دیگر | |
نام پدر | غلامحسین |
متولد | 1330ش |
محل تولد | شهیدیه جاسب استان مرکزی |
رحلت | |
اساتید | محمدتقی بهجت |
برخی آثار | قرآن شناسی (مصباح یزدی)
چند درس دربارهی اصول ایدئولوژی اسلامی |
کد مؤلف | AUTHORCODE01295AUTHORCODE |
محمود رجبی (متولد 1330ش)، دانشآموخته حوزه علمیه قم، مجتهد، مدرس حوزه و دانشگاه، متخصص جامعهشناسی اسلامی، عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، رئیس هیئتامنای موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی(ره).
ولادت
ایشان در سال 1330ش در شهیدیه جاسب استان مرکزی به دنیا آمد. پدرش مرحوم غلامحسین دو سال پس از تولد فرزندش به همراه خانواده به قم آمد.
تحصیلات
آیتالله محمود رجبى تحصیلات خود را از دبستان آغاز کرد و با به پایان بردن آن، در سال 1343ش به حوزه علمیه قم وارد شد.
او تحصیلات علوم دینى را در مدرسه علمیه آیتالله گلپایگانى(ره) آغاز کرد و کتب دوره مقدمات و سطح را نزد استادان برجسته آن روزگار به پایان برد. سپس در سال 1350ش به درس خارج فقه و اصول استادان برجسته حوزه علمیه قم راه یافت و سالها از محضر آنان بهره برد. او در طى این سالها از تحصیل تفسیر، علوم عقلى و شرکت در دروس اخلاق نیز بازنماند و در اولین دوره آموزشى ویژه مؤسسه در راه حق که تحت اشراف علمى حضرت آیتالله مصباح یزدى اداره مىشد شرکت نمود. وى همچنین با تأسیس دفتر همکارى حوزه و دانشگاه نیز در گروه علوم اجتماعى این دفتر به تحقیق، ارائه کنفرانس و بازسازى علوم انسانى در قلمرو جامعهشناسى پرداخت.
اساتید
وی پس از اتمام دروس سطح اول، دروس سطوح عالی حوزه را نزد استادان برجسته حوزه علمیه قم از جمله حضرات آیات محمد مؤمن قمی، سید حسن طاهری خرمآبادی، حاج حسن آقا تهرانی، محمدتقی ستوده، مصلحی اراکی و حسین شبزندهدار فرا گرفت.
وى با پایان یافتن دوره سطح، به درس خارج حضرات آیات محمدتقی بهجت، شیخ کاظم تبریزى، شیخ مرتضى حائرى، وحید خراسانى و محمد شاهآبادى(ره) رفت و سالها از محضر ایشان بهره برد. وی تفسیر موضوعی را از محضر آیتالله مصباح فرا گرفت. مباحث کلام اسلامی را نزد آیتالله صلواتى و آیتالله حسینى کاشانى آموخت و طى این سالها از درس اخلاق حضرات آیات علی مشکینى و محمدتقی مصباح یزدى و حسین مظاهری بهره برد.[۱].
فعالیتهای علمى و فرهنگى
آیتالله محمود رجبى در سالهای زندگانى خود تا به امروز، خدمات علمى و فرهنگى بسیارى از خود برجاى نهاده است. او علاوه بر بارها تدریس متون درسی فقه و اصول در حوزه با تدریس تفسیر و علوم قرآن، جامعهشناسی اسلامی و نظام تفکر دینی در مراکز آموزش عالی حوزه و دانشگاه برای طلاب، دانشجویان، دبیران و اساتید دانشگاه، شاگردان فراوانى را تربیت کرده است. او با توجه به رشته تحصیلى خود در مؤسسه در راه حق (جامعهشناسى) و مطالعات و تحقیقات فراوان در علوم قرآنى و تفسیر، سالها به تدریس در آن دو مؤسسه و نیز دانشگاههای تهران، شهید بهشتی، علامه طباطبایی، آزاد و مرکز تربیت معلم آموزش و پرورش در رشتههاى جامعهشناسى، علوم قرآنى و تفسیر اشتغال داشته است.
آیتالله رجبى از مؤسسان دفتر همکارى حوزه و دانشگاه و مسئول گروه علوم اجتماعى این دفتر است، وى همچنین ضمن عضویت در شوراى عالى بررسى متون درسى دانشگاهها، مدتی معاونت پژوهشى مؤسسه آموزشى پژوهشى امام خمینى(ره) و سپس ریاست آن را بر عهده داشت.
او از اعضاى جامعه مدرسین حوزه علمیه قم و عضو هیئتامنای دانشگاه قم نیز میباشد.
جوایز
وی در طی سالهای تحقیق و تدریس، بهعنوان مدیر گروه علمی برتر، پژوهشگر برتر استان، استاد نمونه و پژوهشگر نمونه انتخاب شد.
آثار
منطق فهم قرآن معارف قرآن (4 و 5): راه و راهنماشناسی: تلخیص دروس آیتالله محمدتقی مصباح یزدی وبر و اسلام: با پانوشت های انتقادی و مقدمه ای بر جامعه شناسی ماکس وبر گامی به سوی علم دینی (1): ساختار علم تجربی و امکان علم دینی روش تفسیر قرآن مبانی جامعهشناسی تاریخ تفکرات اجتماعی عوامل ضعف المسلمین انسانشناسی قرآنشناسی درآمدی به جامعهشناسی اسلامی درآمدی به جامعه شناسی اسلامی: تاریخچه جامعه شناسی روش شناسی تفسیر قرآن: مبانی و روش های تفسیر قرآن شناخت قرآن اعجاز قرآن تاریخچه جامعهشناسی مبانى جامعهشناسى[۲].
پانویس