گودرزی، شاهپور: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'شـ' به 'ش')
    خط ۸۰: خط ۸۰:


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:استادان دانشگاه تهران]]
    [[رده:استادان دانشگاه]]
    [[رده:دی (1400)]]
    [[رده:دی (1400)]]

    نسخهٔ ‏۹ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۱۳

    گودرزی، شاهپور
    نام گودرزی، شاهپور
    نام‌های دیگر
    نام پدر
    متولد 1303ش
    محل تولد گرگان
    رحلت
    اساتید
    برخی آثار سفرنامه پاتینجر
    کد مؤلف AUTHORCODE07913AUTHORCODE

    شاپور گودرزى نژاد (متولد 1303ش)، نویسنده، مترجم، استاد جغرافیا

    ولادت

    در سال 1303ش در گرگان متولد شد.

    تحصیلات

    وی پس از طى دوره‌هاى ابتدايى و متوسطه، ليسانس تاريخ و جغرافيا را در سال 1330ش از دانشكده ادبيات دانشگاه تهران و آموزش جغرافیا از دانش سرای‌ عالی اخذ كرد.

    علاقه به مطالعه جغرافیا، پشتکار‌ و پیشرفت‌ فوق‌العاده‌ در‌ امر‌ تحصیل‌ موجب گردید که وی از‌ امتیازات‌ تحصیلی زمان خویش نظیر اخذ مدال درجه اول فرهنگ بخاطر احراز رتبه‌ اول‌ در دوره لیسانس و همچنین بورس‌های تحصیلی‌ وزارت فرهنگ(آموزش‌وپرورش) در‌ دوره‌های‌ تحصیلی در ایران و امریکا برخوردار‌ گردد‌. استاد پس از اخذ فوق لیسانس و طی دوره آموزش دکترا در دانشگاه دولتی‌‌ TENNESSEE‌ ایالات متحده امریکا در سال‌ 1335‌ و پس‌ از تدوین‌ رساله دکترای‌ خود در مورد رابطه‌ انسان‌ و طبیعت در مناطق خشک و طرق ترمیم آن با توجه به بلوچستان ایران موفق به‌ اخذ‌ درجه دکترای‌ جغرافیا از دانشکده ادبیات‌ و علوم‌ انسانی در‌ سال‌ 1344‌ گردید. وی در سال‌ 1965 میلادی موفق به اخذ گواهی تخصصی‌ ژئومورفولوژی مناطق خشک-مشترک دانشگاه سوربن فرانسه و دانشگاه‌ دمشق‌ سوریه-تحت سرپرستی یونسکو گردید.

    دکتر‌ گودرزی‌نژاد‌ در‌ دیماه‌ 1341‌ش به استخدام دانشگاه‌ تهران‌ درآمد و با سمت استاد تمام‌وقت پایه 21 در این دانشگاه مشغول‌ به خدمت گردید و در‌ مدت‌ 35 سال خدمت در دانشگاه تهران‌ علاوه‌ بر‌ تدریس‌ و آموزش‌ جغرافیا‌ در‌ مقاطع‌ مختلف دوره دکترا و کارشناسی ارشد، همواره مدیریتهای اجرایی در زمینه‌های آموزشی، پژوهشی و اداری را نیز به عهده داشته است.

    استاد محترم همچنین‌ در دانشگاههای شهید بهشتی، تربیت‌ مدرس و دوره عالی تحقیقات‌ دانشگاه آزاداسلامی به تدریس پرداخته و با سمت دانشیار مدعو در دانشگاه درهام انگلستان(1976م) و با عضویت در شوراهای‌ مختلف دانشگاه تهران و وزارت فرهنگ و آموزش عالی‌ همواره‌ در راه‌ اعتلای آموزش و دانش جغرافیا گام برداشت و رساله‌های‌ متعددی زیر نظر ایشان نوشته شده و به چاپ رسیده است.

    دکتر گودرزی‌نژاد در عمر پربار علمی خود علاوه‌ بر کتابهای‌ متعددی‌‌ که ترجمه یا تألیف نموده، سه مقاله خارجی در مجلات معتبر دانشگاهی و یا تخصصی بین المللی و 12 مقاله در مجلات مختلف‌ دانشگاهی و غیر‌ دانشگاهی‌ به چاپ رساند.

    پژوهشهای‌ وی‌‌ در زمانی که معاونت و ریاست مؤسسه جغرافیای دانشگاه تهران را به عهده داشته و همکاری علمی وعملی پژوهشی در طرحهای‌ تحقیقاتی دشت لوت وغرب ایران‌ نمایاگر‌ علاقه و تلاش این استاد‌ گرانقدر‌ به پژوهش و مسائل جغرافیایی ایران بوده است.[۱]

    جوایز و نشانها

    كتاب «جغرافيا، تركيبى نو» ترجمه وى، در دوره پانزدهم كتاب سال جمهورى اسلامى ايران از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامى به عنوان كتاب سال برگزيده شد.

    مشاغل و سمت‌هاى مورد تصدى

    وى از سال 1341 در دانشگاه تهران مشغول به كار شد و در حال حاضر با سمت استادى در دانشگاه تهران به خدمت ادامه مى‌دهد. دانشيارى مدعو در دانشگاه دورهام انگلستان (سال 76-75م)، عضويت در شوراهاى مختلف دانشگاه تهران و كميته تخصصى جغرافيايى وزارت فرهنگ و آموزش عالى، تدريس در دانشگاه‌هاى شهيد بهشتى، تربيت مدرس و آزاد اسلامى نيز در شمار فعالیت‌های آموزشى وى قرار دارند.

    آثار

    1. سفرنامه پارتینجر، انتشارات دهخدا
    2. جغرافیای ترکیه، انتشارات مؤسسه جغرافیایی و کارتوگرافی‌ سحاب
    3. روستاهای اسدآباد، انتشارات مؤسسه جغرافیا، دانشگاه‌ تهران‌
    4. کنگاور‌، انتشارات مؤسسه جغرافیا، دانشگاه تهران
    5. جغرافیای ایران(انسانی واقتصادی)، انتشارات وزارت‌ آموزش‌ و پرورش
    6. زبان تخصصی جغرافیای طبیعی(انگلیسی)، انتشارات سمت‌
    7. جغرافیا ترکیبی نو (جلد 1 و 2)، انتشارات سمت(ترجمه)
    8. ژئومورفولوژی و مدیریت محیط(جلد‌ 1 و 2)، انتشارات‌‌ سمت [۲]


    پانويس

    1. ر.ک: گودرزی نژاد، شاپور؛ ص39
    2. ر.ک: همان، ص39

    منابع مقاله

    گودرزی نژاد، شاپور؛ جغرافیا ترکیبی نو (کتاب برگزیده بخش جغرافیا در پانزدهمین دوره کتاب سال جمهوری اسلامی ایران) معرفی و نقد، پایگاه مجلات تخصصی نور، مجله رشد آموزش جغرافیا، بهار 1377 - شماره 46 (‎4 صفحه - از 36 تا 39).

    وابسته‌ها