الأسماء الثلاثة: تفاوت میان نسخهها
(صفحه ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'>
[[پرونده:NUR03776J1.jpg|بندانگش» ایجاد کرد.) |
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
" الاسماء الثلاثة | " الاسماء الثلاثة الإله، الرب، العبادة " عنوان كتابچهاى است كه به زبان عربى توسط آيتالله جعفر سبحانى به رشته تحرير در آمده است . اين كتاب شرح سه كلمه فوق مىباشد كه معانى آنها را در كتاب و سنت مورد دقت قرار داده است . | ||
== انگيزه تأليف : == | == انگيزه تأليف : == | ||
نويسنده در | نويسنده در مقدمه، سه كلمه : اله، رب عبادت را از مهمترين تعاليم قرآن كريم مىشمارد. وى شايسته مىداند كه مسلمان باهوش به معناى آن اطلاع يافته و پردههاى ابهام را از معناى اين كلمات كنار بزند ؛ لذا در اين رساله به مطالعه اين كلمات در قرآن كريم، سنت نبوى و كلمات علماى ابرار اقدام مىكند. | ||
== ساختار كتاب : == | == ساختار كتاب : == | ||
خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
در اولين فصل از | در اولين فصل از رساله، معناى لغوى " اله " و موارد استعمال و مفهوم آن در قرآن كريم مورد كنكاش قرار گرفته و چنين نتيجهگيرى كرده است كه به معناى معبود نبوده، بلكه مراد از آن همان مراد از لفظ " الله " است و فرق آنها جزئى و كلى است. | ||
در تبيين معناى " رب " همانند فصل قبل ابتدا معناى لغوى بررسى شده است . در اين مقال به يك نقص در كتب لغت اشاره شده است : مفروض در كتب لغت ضبط موارد استعمال كلمه است، خواه مستعمل فيه همانى باشد كه لفظ براى آن وضع شده است يا | در تبيين معناى " رب " همانند فصل قبل ابتدا معناى لغوى بررسى شده است . در اين مقال به يك نقص در كتب لغت اشاره شده است : مفروض در كتب لغت ضبط موارد استعمال كلمه است، خواه مستعمل فيه همانى باشد كه لفظ براى آن وضع شده است يا نه، و لذا معانى مجازى در كنار معانى لغوى - با اين استدلال كه همه مستعمل فيه است - آمده است . اين نقص واضحى است كه در كتب لغت و معاجم ديده مىشود . وى سپس به ذكر پنج معنا از طرف " مودودى " با استشهاد به قرآن كريم مثال مىزند كه در حقيقت صور مختلفه براى يك معناى واحد اصيل است ؛ يعنى كسى است كه امور شىء مربّى از حيث اصلاح و تدبير و تربيت به او تفويض شده است . در ادامه مباحث اين فصل با استشهاد به آيات قرآن كريم، خالقيت را بر خلاف نظر وهابيت، از معانى رب نمىشمارد و براى روشن شدن اين مطلب در هفت عنوان معانى مختلف توحيد را شرح مىدهد. | ||
كلمه سوم مورد بحث " عبادت " است كه با نقل معناى آن از معاجم | كلمه سوم مورد بحث " عبادت " است كه با نقل معناى آن از معاجم مختلف، چنين نتيجه مىگيرد كه معناى عبادت صرف خضوع و خشوع نيست، بلكه عبادت خضوع براى شىء از جهت ربوبيت و الوهيت اوست . در ادامه مباحث اين فصل به عقائد مشركين و آيات ربوبيت پرداخته شده و در خاتمه نيز به برخى از ثمرات اين بحث كه وهابيون آنها را انكار مىكنند، اشاره شده است: | ||
1-توسل به انبيا و اوليا در قضاء حوائج | 1-توسل به انبيا و اوليا در قضاء حوائج | ||
خط ۹۷: | خط ۹۷: | ||
[[رده:مباحث خاص کلامی]] | [[رده:مباحث خاص کلامی]] | ||
[[رده:الهیات (توحید)]] | [[رده:الهیات (توحید)]] | ||
نسخهٔ ۱۳ اکتبر ۲۰۱۶، ساعت ۲۲:۳۶
نام کتاب | الأسماء الثلاثة |
---|---|
نام های دیگر کتاب | الاله، الرب، و العباده
رساله موجزه فی تفسیر الاسماء الثلاثه الوارده فی القرآن، و التی تدور علیها رحی البحث عن التوحید و الشرک |
پدیدآورندگان | سبحانی تبریزی، جعفر (نويسنده) |
زبان | عربی |
کد کنگره | BP 218 /س2الف5 |
موضوع | اله (واژه) در قرآن
خدا - نامها رب (واژه) در قرآن عبادت (واژه) در قرآن |
ناشر | مؤسسة الإمام الصادق (علیه السلام) |
مکان نشر | قم - ایران |
سال نشر | 1417 هـ.ق |
کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE3776AUTOMATIONCODE |
معرفى اجمالى كتاب:
" الاسماء الثلاثة الإله، الرب، العبادة " عنوان كتابچهاى است كه به زبان عربى توسط آيتالله جعفر سبحانى به رشته تحرير در آمده است . اين كتاب شرح سه كلمه فوق مىباشد كه معانى آنها را در كتاب و سنت مورد دقت قرار داده است .
انگيزه تأليف :
نويسنده در مقدمه، سه كلمه : اله، رب عبادت را از مهمترين تعاليم قرآن كريم مىشمارد. وى شايسته مىداند كه مسلمان باهوش به معناى آن اطلاع يافته و پردههاى ابهام را از معناى اين كلمات كنار بزند ؛ لذا در اين رساله به مطالعه اين كلمات در قرآن كريم، سنت نبوى و كلمات علماى ابرار اقدام مىكند.
ساختار كتاب :
تنظيم مباحث كتاب در چهار فصل صورت گرفته است .شرح معناى كلمات مذكور به ترتيب در سه فصل اول انجام شده است. فصل چهارم با فصل سوم كتاب مرتبت بوده و در آن موضوع توسل و عدم تنافى آن با حصر استغاثه به خداوند متعال تبيين شده است.
گزارش محتوا :
در اولين فصل از رساله، معناى لغوى " اله " و موارد استعمال و مفهوم آن در قرآن كريم مورد كنكاش قرار گرفته و چنين نتيجهگيرى كرده است كه به معناى معبود نبوده، بلكه مراد از آن همان مراد از لفظ " الله " است و فرق آنها جزئى و كلى است.
در تبيين معناى " رب " همانند فصل قبل ابتدا معناى لغوى بررسى شده است . در اين مقال به يك نقص در كتب لغت اشاره شده است : مفروض در كتب لغت ضبط موارد استعمال كلمه است، خواه مستعمل فيه همانى باشد كه لفظ براى آن وضع شده است يا نه، و لذا معانى مجازى در كنار معانى لغوى - با اين استدلال كه همه مستعمل فيه است - آمده است . اين نقص واضحى است كه در كتب لغت و معاجم ديده مىشود . وى سپس به ذكر پنج معنا از طرف " مودودى " با استشهاد به قرآن كريم مثال مىزند كه در حقيقت صور مختلفه براى يك معناى واحد اصيل است ؛ يعنى كسى است كه امور شىء مربّى از حيث اصلاح و تدبير و تربيت به او تفويض شده است . در ادامه مباحث اين فصل با استشهاد به آيات قرآن كريم، خالقيت را بر خلاف نظر وهابيت، از معانى رب نمىشمارد و براى روشن شدن اين مطلب در هفت عنوان معانى مختلف توحيد را شرح مىدهد.
كلمه سوم مورد بحث " عبادت " است كه با نقل معناى آن از معاجم مختلف، چنين نتيجه مىگيرد كه معناى عبادت صرف خضوع و خشوع نيست، بلكه عبادت خضوع براى شىء از جهت ربوبيت و الوهيت اوست . در ادامه مباحث اين فصل به عقائد مشركين و آيات ربوبيت پرداخته شده و در خاتمه نيز به برخى از ثمرات اين بحث كه وهابيون آنها را انكار مىكنند، اشاره شده است:
1-توسل به انبيا و اوليا در قضاء حوائج
2-طلب شفاعت از صالحين
3-تعظيم اولياء الله و قبور آنها و زنده نگه داشتن يادشان
4-استعانه به اولياء
در آخرين فصل از كتاب، مبحث مهم توسل تبيين و به شبهات پيرامون آن پاسخ داده شده است .استعانه از غير خداوند به دو گونه قابل تصور است:
1-استعانت به غير خدا با اعتقاد به اينكه در وجود يا عملش مستقل از خداست
2- استعانت با اعتقاد به عدم استقلال
مورد اول شرك بوده واما استعانت به غير خدا به معناى دوم تجويز شده است و در قرآن كريم شواهدى فراوانى دارد و بسيارى از آيات به سلسلهاى از مواردى كه از جانب خداوند مأذون هستند، دلالت دارند . در حقيقت مرز بين توحيد و شرك استقلال و عدم استقلال است و لذا اعتقاد به عواملى كه از جانب او مأذونند، عين توحيد است . نويسنده با اين استدلال در بحث كوتاهى به شبهات علماء اهل سنت، مانند صاحب المنار پاسخ مىدهد.
منابع مقاله:
متن و مقدمه كتاب