امامی، ابوالقاسم: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'نهجالبلاغه' به 'نهجالبلاغة') |
|||
خط ۹۳: | خط ۹۳: | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
[[رده:مترجمان]] |
نسخهٔ ۱ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۱۹
نام | امامی، ابوالقاسم |
---|---|
نامهای دیگر | |
نام پدر | حاج محمدهاشم |
متولد | 1313 ش |
محل تولد | روستای گز وابسته به بندرگز جزء استان گلستان |
رحلت | |
اساتید | ادیب نیشابوری
شیخ مجتبی قزوینی |
برخی آثار | کیمیای سعادت (ترجمه طهارة الأعراق) |
کد مؤلف | AUTHORCODE04589AUTHORCODE |
ابوالقاسم امامى (متولد 1313ش-روستای گز، استان گلستان)، مترجم ادبیات عرب و محقق متون كهن، ویراستار، استاد دانشگاه، عضو هیئت علمی دانشکده الهیات و ادبیات عرب دانشگاه آزاد اسلامی، استاد راهنما و استاد مشاور دانشگاه، رئیس تحریریه انتشارات سروش، همکاری در نگارش دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، پژوهشگر علوم قرآنی
ولادت
در 23 دی ماه سال 1313ش در روستای گز وابسته به بندرگز جزء استان گلستان امروزی متولد شد. پدرش حاج محمدهاشم امامی اهل علم و از شاگردان مرحوم سید ابوالحسن اصفهانی بود.
تحصیلات
تحصیلات خود را از مکتبخانه و آموختن قرآن آغاز کرد و سپس به دبستان رفت. دبستان را درگز و بندرگز به پایان برد و سپس به توصیه پدر به تحصیلات حوزوی روی آورد.
تحصیلات حوزوی خود را در بهشهر، گرگان و مشهد ادامه داد. در مشهد از محضر اساتيد و بزرگانی چون ادیب نیشابوری و شیخ مجتبی قزوینی گذراند.
در سال 1339ش مدت کوتاهی را نیز در حوزه علمیه قم گذراند که در درسهای سطح و گاه خارج و نیز چند صباحی در درس علامه طباطبایی(اسفار)، از سر کنجکاوی حاضر شد. سپس به تهران آمد و به محضر علامه شیخ ابوالحسن شعرانی در درس طبیعیات اشارات حاضر شد.
در سال ۱۳۳۹ق از کسوت روحانیت خارج شد و تحصیلات دانشگاهی را در پیش گرفت، ليسانس حقوق را از دانشگاه تهران و فوق ليسانس زبان و ادبيات عرب گرفت. در سال ۱۳۵۴ موفق به کسب درجه دکتری در رشته فرهنگ عربی و علوم قرآنی گشت و با نوشتن رساله ای تحت عنوان تصحیح و تحقیق در متن تجارب الامم [بخش ايران پیش از اسلام] همراه با تألیفی در شرح زندگانی و کارنامه علی ابوعلی مسکویه به کسب درجه دکتری در این رشته توفیق یافت. برای تأمین معاش همواره تنها به کارهای فرهنگ پرداخت. از سال 1341 تا 1343 در مجله عربی الإخاء به مدیریت دکتر محمد جواد مشکور و سردبیری نذیر فنصه (اهل سوریه) در تحریریه آن مجله کار کرد. از سال 1344 به دعوت بخش عربی رادیو در زمینه ترجمه یا تهیه برنامههای فرهنگی همکاری و از جمله در برناممه آموزش فارسی به عرب زبانان شرکت داشت. از سال 1355 به بخش کتاب انتشارات سروش انتقال یافت و به عنوان ویراستار و ویراستار ارشد و رایزن در شورای کتاب سرگرم کار شد. از سال 1351 به عنوان استاد مدعو، در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران (برای مدتی) و از سال 1360 در دانشکده الهیات این دانشگاه تدریس داشت. در سال 1369 در انتشارات سروش (صدا و سیما) باز نشسته شد.
در سال 1371 به عضویت هیئت علمی دانشکده الهیات و ادبیات عرب دانشگاه آزاد اسلامی- واحد کرج، در گروه علوم قرآن و حدیث درآمد. در این دانشگاه در زمینههای مختلف علوم قرآن و حدیث و تفسیر و گاه ادب عرب تدریس کرد و همچنین در راهنمایی یا مشاوره دانشجویان در تهیه پایان نامهها شرکت دارد و دو دوره است که مدیریت گروه علوم قرآن و حدیث نیز بر عهده ایشان است. همزمان با برخی مؤسسات فرهنگی از جمله دفتر نشر میراث مکتوب وابسته به انجمن آثار و مفاخر فرهگی و نیز در رایزنی در امور ویرایش ستاد برگزاری کنگره ملاصدرا در آماده سازی آثارش برای نشر، و همچنین با دائرةالمعارف بزرگ اسلامی صرفا در نوشتن مدخلهای مربوط به ابوعلی مسکویه رازی و آثارش همکاری داشته است.
پایاننامه دکتری دکتر امامی سبب علاقهمندی بیشتر استاد به احیاء آثار ابوعلی مسکویه رازی گردید و عزم خود را جزم کرد تا پروژۀ کلان ابوعلی مسکویه پژوهی را به سرانجام رساند. از این رو، دکتر ابوالقاسم امامی فرزند علمی و معنوی ابوعلی مسکویه یا مشکویۀ رازی است. كه امامى، سى سال از عمر خويش را بر سر ترجمه و تصحيح اين كتاب نهاد. پس اگر او را ابن مسکویۀ زمان بنامیم. گزافه نگفته ایم.
آثار
ترجمه و تصحيح تجارب الامم ابوعلى مسكويه،
تصحيح كيمياى سعادت زنجانى،
ترتيب السعادات ابوعلى مسكويه،
ترجمه قرآن كريم،
ترجمه و تصحيح ديوان منسوب به امام على،
ترجمه طهاره العراق ابوعلى مسكويه.
زندگی و کارنامه علمی مشکويه رازی