۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ابن طاووس' به 'ابن طاووس'
جز (جایگزینی متن - '== معرفى اجمالى == «(.*)»' به '== معرفى اجمالى == '''$1'''') |
جز (جایگزینی متن - 'ابن طاووس' به 'ابن طاووس') |
||
| خط ۹۵: | خط ۹۵: | ||
ابو الفضل، عباس بن محمد بن قاسم نيز از مشايخ على بن حاتم است(ابن بابويه، ج 1، ص 304) و ممكن است منشأ اشتباه در انتساب كتاب، تبديل نام على بن ابى سهل - كه همان على بن حاتم است - به على بن ابراهيم، به جهت شباهت اين دو اسم، باشد. | ابو الفضل، عباس بن محمد بن قاسم نيز از مشايخ على بن حاتم است(ابن بابويه، ج 1، ص 304) و ممكن است منشأ اشتباه در انتساب كتاب، تبديل نام على بن ابى سهل - كه همان على بن حاتم است - به على بن ابراهيم، به جهت شباهت اين دو اسم، باشد. | ||
قسمت عمده تفسير موجود، نقل از تفسير على بن ابراهيم است، ولى وجود نقل‌هايى در«تأويل الآيات» و برخى كتب ديگر از تفسير على بن ابراهيم - كه با احاديث و مطالب تفسير موجود تفاوت‌هاى فراوانى دارد - سبب مى‌شود كه به آنچه از تفسير على بن ابراهيم در تفسير موجود نقل شده، نتوان اعتماد كامل كرد(استرآبادى، ص 32، 140، 214، 216 و قس قمى، ج 1، ص 30، 140، 301، 306 و ابن طاووس، ص 168، 169، 170، 171 و قس قمى، ج 1، ص 59، 277 و طبرسى، ج 2، ص 503، 614 و قس قمى، ج 1، ص 66، 72 و ابن شهر آشوب، ج 4، ص 272 و قس قمى، ج 1، ص 155). | قسمت عمده تفسير موجود، نقل از تفسير على بن ابراهيم است، ولى وجود نقل‌هايى در«تأويل الآيات» و برخى كتب ديگر از تفسير على بن ابراهيم - كه با احاديث و مطالب تفسير موجود تفاوت‌هاى فراوانى دارد - سبب مى‌شود كه به آنچه از تفسير على بن ابراهيم در تفسير موجود نقل شده، نتوان اعتماد كامل كرد(استرآبادى، ص 32، 140، 214، 216 و قس قمى، ج 1، ص 30، 140، 301، 306 و [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاووس]]، ص 168، 169، 170، 171 و قس قمى، ج 1، ص 59، 277 و طبرسى، ج 2، ص 503، 614 و قس قمى، ج 1، ص 66، 72 و ابن شهر آشوب، ج 4، ص 272 و قس قمى، ج 1، ص 155). | ||
مقايسه اسناد على بن ابراهيم در اين كتاب و اسناد على بن ابراهيم در كتاب«كافى»، از دشوارى‌هاى بسيار اين تفسير حكايت مى‌كند؛ از جمله از كوتاه بودن واسطه‌ها در بسيارى از اسناد(براى نمونه: كلينى، ج 2، ص 389 و قس قمى، ج 1، ص 32) و اين امر، سبب مى‌گردد كه در نقل از اين كتاب احتياط شود، چون اين احتمال وجود دارد كه على بن ابراهيم-كه در اواسط عمر نابينا شده بود(نجاشى، ص 260)، مطالب تفسيرى را براى شاگردان خود گفته و آنان آنها را نوشته و تنظيم كرده باشند؛ بنا بر اين، كتاب تفسير على بن ابراهيم در اصل نسخه‌هاى مختلف داشته، از جمله نسخه‌اى از اين تفسير به روايت نوه مؤلف به دست ابن طاووس رسيده است و وى، در وصف اين نسخه مى‌گويد: «جميع كتاب، در چهار جزء، در دو مجلد واقع است»، ولى در تفسير موجود، نشانى از اجزا ديده نمى‌شود. | مقايسه اسناد على بن ابراهيم در اين كتاب و اسناد على بن ابراهيم در كتاب«كافى»، از دشوارى‌هاى بسيار اين تفسير حكايت مى‌كند؛ از جمله از كوتاه بودن واسطه‌ها در بسيارى از اسناد(براى نمونه: كلينى، ج 2، ص 389 و قس قمى، ج 1، ص 32) و اين امر، سبب مى‌گردد كه در نقل از اين كتاب احتياط شود، چون اين احتمال وجود دارد كه على بن ابراهيم-كه در اواسط عمر نابينا شده بود(نجاشى، ص 260)، مطالب تفسيرى را براى شاگردان خود گفته و آنان آنها را نوشته و تنظيم كرده باشند؛ بنا بر اين، كتاب تفسير على بن ابراهيم در اصل نسخه‌هاى مختلف داشته، از جمله نسخه‌اى از اين تفسير به روايت نوه مؤلف به دست [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاووس]] رسيده است و وى، در وصف اين نسخه مى‌گويد: «جميع كتاب، در چهار جزء، در دو مجلد واقع است»، ولى در تفسير موجود، نشانى از اجزا ديده نمى‌شود. | ||
ديدگاهى رجالى در باره اسناد تفسير على بن ابراهيم وجود دارد كه با تكيه بر عبارت«و نحن ذاكرون و مخبرون بما ينتهى الينا و رواه مشايخنا و ثقاتنا عن الذين فرض الله طاعتهم...»، در مقدمه آن(ج 1، مقدمه، ص 4)، بر وثاقت تمامى افراد اسناد اين تفسير به شرط اتصال روايت به معصومان(ع) تأكيد مى‌كند و اين تفسير را از مصادر مهم رجالى مى‌داند(حرّ عاملى، ج 30، ص 202 و خويى، ج 1، ص 49 و 50). اگر عبارت مذكور، افاده حصر كند و گوينده آن على بن ابراهيم باشد، تنها ناظر به مواردى است كه از على بن ابراهيم نقل شده و علاوه بر وثاقت، بر پايه مبانى علم رجال و روايت حديث، بر شيعه بودن راويان نيز دلالت دارد، ولى گوينده عبارات فوق معلوم نيست و به علاوه، روشن نيست كه اين گواهى، ناظر به تمام افراد سلسله اسناد كتاب باشد؛ به نظر مى‌رسد اين عبارت، تنها به مشايخ مستقيم يا مؤلفان كتب مأخذ تفسير اشاره دارد، زيرا در اسناد موجود، حتى در مواردى كه از على بن ابراهيم نقل شده، روايات مسلّم الضعف فراوان ديده مى‌شود. روايات مرسل نيز در كتاب، بسيار است(براى نمونه: ج 1، ص 20، 30، 94، 114 و ج 2، ص 406، 410، 426، 428، 434). از سوى ديگر، با توجه به اينكه على بن حاتم با وجود وثاقت، با تعبير«يروى عن الضعفاء» وصف شده(نجاشى، ص 263)، پذيرش توثيقات وى دشوار است. | ديدگاهى رجالى در باره اسناد تفسير على بن ابراهيم وجود دارد كه با تكيه بر عبارت«و نحن ذاكرون و مخبرون بما ينتهى الينا و رواه مشايخنا و ثقاتنا عن الذين فرض الله طاعتهم...»، در مقدمه آن(ج 1، مقدمه، ص 4)، بر وثاقت تمامى افراد اسناد اين تفسير به شرط اتصال روايت به معصومان(ع) تأكيد مى‌كند و اين تفسير را از مصادر مهم رجالى مى‌داند(حرّ عاملى، ج 30، ص 202 و خويى، ج 1، ص 49 و 50). اگر عبارت مذكور، افاده حصر كند و گوينده آن على بن ابراهيم باشد، تنها ناظر به مواردى است كه از على بن ابراهيم نقل شده و علاوه بر وثاقت، بر پايه مبانى علم رجال و روايت حديث، بر شيعه بودن راويان نيز دلالت دارد، ولى گوينده عبارات فوق معلوم نيست و به علاوه، روشن نيست كه اين گواهى، ناظر به تمام افراد سلسله اسناد كتاب باشد؛ به نظر مى‌رسد اين عبارت، تنها به مشايخ مستقيم يا مؤلفان كتب مأخذ تفسير اشاره دارد، زيرا در اسناد موجود، حتى در مواردى كه از على بن ابراهيم نقل شده، روايات مسلّم الضعف فراوان ديده مى‌شود. روايات مرسل نيز در كتاب، بسيار است(براى نمونه: ج 1، ص 20، 30، 94، 114 و ج 2، ص 406، 410، 426، 428، 434). از سوى ديگر، با توجه به اينكه على بن حاتم با وجود وثاقت، با تعبير«يروى عن الضعفاء» وصف شده(نجاشى، ص 263)، پذيرش توثيقات وى دشوار است. | ||
| خط ۱۳۶: | خط ۱۳۶: | ||
5. ابن شهر آشوب، مناقب آل ابى طالب، چاپ هاشم رسولى محلاتى، قم[بى‌تا]؛ | 5. ابن شهر آشوب، مناقب آل ابى طالب، چاپ هاشم رسولى محلاتى، قم[بى‌تا]؛ | ||
6. ابن طاووس، سعد السّعود للنّفوس، چاپ فارس تبريزيان حسّون، قم، 1379ش؛ | 6. [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاووس]]، سعد السّعود للنّفوس، چاپ فارس تبريزيان حسّون، قم، 1379ش؛ | ||
7. على استرآبادى، تأويل الآيات الظاهرة فى فضائل العترة الطّاهرة، چاپ حسين استاد ولى، قم، 1417؛ | 7. على استرآبادى، تأويل الآيات الظاهرة فى فضائل العترة الطّاهرة، چاپ حسين استاد ولى، قم، 1417؛ | ||
| خط ۱۵۶: | خط ۱۵۶: | ||
15. محمد بن عمر كشى، اختيار معرفة الرجال[تلخيص]، محمد بن حسن طوسى، چاپ حسن مصطفوى، مشهد، 1348ش؛ | 15. محمد بن عمر كشى، اختيار معرفة الرجال[تلخيص]، محمد بن حسن طوسى، چاپ حسن مصطفوى، مشهد، 1348ش؛ | ||
16. اتان كلبرگ، كتاب‌خانه ابن طاووس و احوال و آثار او، ترجمه على قرائى و رسول جعفريان، قم، 1371ش؛ | 16. اتان كلبرگ، كتاب‌خانه [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاووس]] و احوال و آثار او، ترجمه على قرائى و رسول جعفريان، قم، 1371ش؛ | ||
17. احمد مدد الموسوى، «پژوهشى پيرامون تفسير قمى»، كيهان انديشه، ش 32(مهر و آبان 1369)؛ | 17. احمد مدد الموسوى، «پژوهشى پيرامون تفسير قمى»، كيهان انديشه، ش 32(مهر و آبان 1369)؛ | ||