العنعنة من صيغ الأداء للحديث الشريف: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
از نکات مهمّی که نویسنده در باب پرداختن به این بحث مطرح می کند، موضوع طریقیت حدیث معنعن برای رسیدن به سنّت مطهّر و استنباط احکام شرعی است که نشان می دهد بعد از کلام خداوند، طریق حدیث، بهترین طرق در این امر خطیر است. | از نکات مهمّی که نویسنده در باب پرداختن به این بحث مطرح می کند، موضوع طریقیت حدیث معنعن برای رسیدن به سنّت مطهّر و استنباط احکام شرعی است که نشان می دهد بعد از کلام خداوند، طریق حدیث، بهترین طرق در این امر خطیر است. | ||
== ساختار | == ساختار == | ||
مباحث کتاب، از مقدّمه و چهار فصل و خاتمه، تشکیل یافته است. | مباحث کتاب، از مقدّمه و چهار فصل و خاتمه، تشکیل یافته است. |
نسخهٔ ۲ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۲۹
العنعنة من صیغ الأداء للحدیث الشریف | |
---|---|
پدیدآوران | حسینی جلالی، محمدرضا (نویسنده) |
عنوانهای دیگر | الکافی. شرح تاریخها، دلالتها، و قیمتها العلمیه في الکافي |
ناشر | مؤسسه علمی فرهنگی دار الحديث، سازمان چاپ و نشر |
مکان نشر | قم - ایران |
سال نشر | 1387 ش یا 1429 م |
چاپ | 1 |
شابک | 978-964-493-338-7 |
موضوع | احادیث شیعه - قرن 4ق. کلینی، محمد بن یعقوب، - 329ق. الکافی. اصول - نقد و تفسیر |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | BP 129 /ک8 ک20235 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
العنعنة من صيغ الأداء للحديث الشريف في الكافي تألیف سيد محمدرضا حسینى جلالى است. نویسنده در این کتاب، از تمسّک به سند معنعن بحث کرده و ضمن برشمردن و توضیح اهمیت آن، اشاراتی نیز به تاریخ و چگونگی دلالت این نوع از سند در بحث حدیث شناسی نموده است.
از نکات مهمّی که نویسنده در باب پرداختن به این بحث مطرح می کند، موضوع طریقیت حدیث معنعن برای رسیدن به سنّت مطهّر و استنباط احکام شرعی است که نشان می دهد بعد از کلام خداوند، طریق حدیث، بهترین طرق در این امر خطیر است.
ساختار
مباحث کتاب، از مقدّمه و چهار فصل و خاتمه، تشکیل یافته است.
گزارش محتوا
در مقدّمه، هشت راه برای نقل حدیث مطرح شده است. در فصل اوّل، از معنای لغوی «عنعنه» بحث شده و فرق بین «عن» و «مِن» در سند بیان شده است. هم چنین مفهوم و معنای اصطلاحی و مورد استفاده آن در مباحث تفسیری و فقهی و شیوه های مختلف و متفاوت استعمال آن در موارد گوناگون و با متعلّق های گوناگون بررسی شده است.
فصل دوم، به بیان تاریخ «عنعنه» اختصاص یافته است. بیان موارد استفاده آن نزد قدما و هم چنین متأخّران و معرفی بعضی از تراث حدیثی و بحث از دایره و وسعت این بحث، از مباحث این فصل است.
در فصل سوم، موارد استعمال و اشکال گوناگون آن بیان شده است. نویسنده در این باب، هم به طریق و چگونگی نقل و شکل و شیوه گویش چنین حدیثی اشاره می کند و هم به اهداف و کاربردهای آن می پردازد و ضمن بیان مصادیق و مثال های مختلف، فرق های میان موارد را نیز توضیح می دهد.
در فصل چهارم، با عنوان «العنعنة والطرق»، رابطه حدیث معنعن را با راه های هشت گانه نقل روایت و کیفیت و شیوه استفاده در این گونه از احادیث را در میان راههای استفاده از حدیث، توضیح داده است.
در خاتمه نیز، خلاصهاى از مباحث كتاب مطرح گشته است.[۱]
پانويس