کریمان، حسین: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    خط ۲۴: خط ۲۴:
    |-
    |-
    |برخی آثار
    |برخی آثار
    | data-type="authorWritings" |[[قصران (کوهسران): مباحث تاریخی و جغرافیائی و اجتماعی و مذهبی و وصف آتشگاه منطقه کوهستانی ری باستان و طهران کنونی]]
    | data-type="authorWritings" |[[ری باستان]]
    [[قصران (کوهسران)]]


    [[پژوهشی در شاهنامه؛ در باب ري، پهنه تهران، البرز، مازندران طبرستان، مازندران مغرب و مازندران مشرق در شاهنامه]]
    پژوهشی در شاهنامه؛ در باب ري، پهنه تهران، البرز، مازندران طبرستان، مازندران مغرب و مازندران مشرق در شاهنامه
     
    [[طبرسي و مجمع البيان]]
    |- class="articleCode"
    |- class="articleCode"
    |کد مؤلف
    |کد مؤلف

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۲۸

    کریمان، حسین
    نام کریمان، حسین
    نام‌های دیگر
    نام پدر  اسماعیل
    متولد 17 آبان 1292ش
    محل تولد روستای آهار (شمیرانات) تهران
    رحلت 20 آذرماه سال 1372ش
    اساتید
    برخی آثار ری باستان

    قصران (کوهسران)

    پژوهشی در شاهنامه؛ در باب ري، پهنه تهران، البرز، مازندران طبرستان، مازندران مغرب و مازندران مشرق در شاهنامه

    کد مؤلف AUTHORCODE03271AUTHORCODE

    حسين كريمان (1292-1372ش)، نویسنده، پژوهشگر، ادیب، استاد دانشگاه، تهران‌شناس

    ولادت

    در 17 آبان 1292ش، در روستای آهار (شمیرانات) تهران ديده به جهان گشود.

    تحصیلات

    او برای گذراندن دوره‌های ابتدایی و متوسطه راهی مدارس تهران شد،

    وی در سال 1322 تحصيلات خود را در دوره ليسانس ادبيات فارسى در دانشسراى عالى تهران به پايان رساند و چونان آموزنده‌اى ممتاز، راهى شهر مقدس قم گرديد تا ضمن تدريس در دبيرستان‌ها به آموختن علوم دينى و معارف اسلامى نيز بپردازد.

    استاد كريمان در سال 1335 به اخذ درجه دكترا در ادبيات فارسى از دانشگاه تهران نايل شد و از آن زمان در دانشگاه شهيد بهشتى (ملى) به تدريس پرداخت.

    وى علاوه بر تأليفاتى كه به معرفى آنها خواهيم پرداخت، داراى تأليفات بسيارى چون «جغرافياى شهرستان قم»، «طبرسى و مجمع البيان»، «سيره و قيام زيد بن على(ع)»، «فرهنگ‌نويسى در ايران» و بيش از هشتاد مقاله و رساله ديگر است كه تمامى آنها براى محققان، ذى‌قيمت و ارجمند است.

    دكتر كريمان در محضر خوشنويسان نامى ايران با بهره‌گيرى از خطوط مير عماد قزوينى و درويش عبدالمجيد، صاحب خطى خوش گرديد و آثار زيبايى در خوشنويسى از خود بر جاى گذاشته است.

    استاد كريمان سرانجام پس از نيم قرن تحقيق و تتبع درباره «رى» و بر جاى گذاشتن آثارى كه نه تنها زنده‌كننده تاريخ و جغرافياى تاريخى منطقه به شمار مى‌رود، بلكه نشان‌دهنده فرهنگ گران‌بار ايران اسلامى است.

    وفات

    وی در 20 آذرماه سال 1372ش درگذشت، و در آرامگاه خانوادگی در شهر قم به‌خاک سپرده شد.

    آثار

    الف) مقالات

    1. برج طغرل؛
    2. نظرى به مقاله رى، مندرج در دايرةالمعارف اسلام؛
    3. توضيحى بر مقاله «معرفى كتاب رى باستان»؛
    4. آستانه حضرت عبدالعظيم؛
    5. ابوالفتوح رازى؛
    6. بى‌بى شهربانو؛
    7. تفسير ابوالفتوح رازى؛
    8. قصران.

    ب) كتاب‌ها

    1. رى باستان؛
    2. قصران؛
    3. برخى از آثار بازمانده از رى قديم؛
    4. تهران در گذشته و حال.

    وابسته‌ها