تذکره مآثر الباقریة: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '== معرفى اجمالى == «(.*)»' به '== معرفى اجمالى == '''$1'''') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
براى آشنايى با روش و محتواى اين اثر، ذكر چند قطعه از مطالب جالب آن كافى است: | براى آشنايى با روش و محتواى اين اثر، ذكر چند قطعه از مطالب جالب آن كافى است: | ||
#نياز، سيدى است عالى‌گهر و اديبى است هنرپرور. اسم شريفش، سيد حسن و صاحب صفات مستحسن است. از اجلّه سادات خجسته عادات طباطبايى، مدينة السادات زواره اردستان، من اعمال اصفهان است. يكى از اجداد امجادش از زواره، به جشوقان قهپايه، نقل و تحويل و توطن آن بلده طيّبه را تبديل نموده، اكنون به جشوقانى اشتهار دارد. | |||
#:در ريعان شباب، در اصفهان بهشت‌نشان، به كسب كمالات پرداخته، در اكثر علوم رسميه خاصّه فنون ادبيّه، مهارتى تمام و قدرتى مالاكلام حاصل آورده، به مقتضاى استعداد اصلى و وزن طبيعى و طبع سليم و سليقه مستقيم، در رسوم خطّاطى، درجه عليا و در فنون شاعرى، مرتبه قصوا يافته. نسيج نسخ او ناسخ نسخ نسخ است و جواهر غزلش، عقود لآلى غزليّات سلف را مايه فسخ. | |||
در ريعان شباب، در اصفهان بهشت‌نشان، به كسب كمالات پرداخته، در اكثر علوم رسميه خاصّه فنون ادبيّه، مهارتى تمام و قدرتى مالاكلام حاصل آورده، به مقتضاى استعداد اصلى و وزن طبيعى و طبع سليم و سليقه مستقيم، در رسوم خطّاطى، درجه عليا و در فنون شاعرى، مرتبه قصوا يافته. نسيج نسخ او ناسخ نسخ نسخ است و جواهر غزلش، عقود لآلى غزليّات سلف را مايه فسخ. | #:صاحب اخلاق حميده و صفات پسنديده است. جز به مناقب ائمه اطهار، خامه بر آمه نيارد و جز به مراثى، حرفى در نامه ننگارد. چون ديگر شعرا، بر در اين و آن نپويد و وجه معيشت، جز از قاسم ارزاق نجويد. در مقالات فصحاى عرب تتبعى وافى و تصرّفى كافى دارد و در فنّ بديع، مقاماتى نگارد كه در اضافت بلاغتش، بديع الزّمان را شنيع البيان توان گفت و حريرى را خشن اللسان. | ||
#:در قصايد تازى، مقدّم بر صاحب رازى و در غزليّات فارسى، تالى شيخ شيرازى است. از اشعار اوست: | |||
صاحب اخلاق حميده و صفات پسنديده است. جز به مناقب ائمه اطهار، خامه بر آمه نيارد و جز به مراثى، حرفى در نامه ننگارد. چون ديگر شعرا، بر در اين و آن نپويد و وجه معيشت، جز از قاسم ارزاق نجويد. در مقالات فصحاى عرب تتبعى وافى و تصرّفى كافى دارد و در فنّ بديع، مقاماتى نگارد كه در اضافت بلاغتش، بديع الزّمان را شنيع البيان توان گفت و حريرى را خشن اللسان. | {{شعر}} | ||
#:{{ب|''از چرخ نهم، بلندتر، پايه توست''|2=''خورشيد سپهر فضل، در سايه توست''}} | |||
در قصايد تازى، مقدّم بر صاحب رازى و در غزليّات فارسى، تالى شيخ شيرازى است. از اشعار اوست: | #:{{ب|''از علم تو، روى شرع آراسته است''|2=''آرايش او، بلى، ز پيرايه توست''}} | ||
{{پایان شعر}} <ref>ر.ك: متن كتاب، ص71-72</ref>. | |||
{| | #بحر زخّار حكمت... حكيم نورانى، افلاطون ثانى، مولانا على النورى... از اشعار اوست: | ||
{{شعر}} | |||
#:{{ب|''آن قبّه كه آسمان، كمين پايه اوست''|2=''اين قبّه بود كه آسمان سايه اوست''}} | |||
#:{{ب|''زين فضل و شرف، گر آسمان فخر كند''|2=''زيبد كه در افتخار، سرمايه اوست''}} | |||
{{پایان شعر}}{{شعر}} | |||
{| | #:{{ب|''هان شبستان حرم بين كه به معنى روز است''|2=''روز نوروز و شب قدر ز بس فيروز است''}} | ||
#:{{ب|''ناله از سينه و آه از دل تارت، نورى''|2=''بركش اينجا كه چراغش، دل تار افروز است''}} | |||
{{پایان شعر}}{{شعر}} | |||
#:{{ب|''هان شبستان نگر كه چون روز است''|2=''روز نوروز و روز فيروز است''}} | |||
#:{{ب|''گر در آن بگذرد شب و روزت''|2=''شب قدر است و روز نوروز است''}}{{پایان شعر}} <ref>ر.ك: همان، ص234- 235</ref> | |||
#جوهرى، اسم ساميش محمدابراهيم و... به جهت اتمام مسجد خلداساس آسمان‌كرياس، قصيده تمام تاريخى كه مشتمل بر سى و هشت بيت بود كه هر مصراعى، تاريخى مطابق آورده... | |||
{{شعر}} | |||
{| | #:{{ب|''شكر تو اى هادى مهيمن منّان''|2=''اى كه دهى خاك مرده را به جسد جان''}} | ||
#:{{ب|''كرده چو تقسيم لطف صانع بى‌چون''|2=''برده صفاهان، كمال رحمت يزدان''}} | |||
#:{{ب|''منّت لطفى كه لايزال نهاده است''|2=''قادر بى‌چون به خاك پاك صفاهان''}}{{پایان شعر}}... <ref>ر.ك: همان، ص275-276</ref>. | |||
{| | |||
{| | |||
{| | |||
{| | |||
{| | |||
{| | |||
{| | |||
{| | |||
... <ref>ر.ك: همان، ص275-276</ref>. | |||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||
نسخهٔ ۲ نوامبر ۲۰۱۶، ساعت ۱۲:۳۶
| نام کتاب | تذکره مآثر الباقریة |
|---|---|
| نام های دیگر کتاب | رساله اشعار مسجدیه |
| پدیدآورندگان | وفا زواره ای، محمد علی (نويسنده)
مسجدی، حسین (مقدمه نویس و مصحح) |
| زبان | فارسی |
| کد کنگره | PIR 8854 /و7ت4* |
| موضوع | شاعران ایرانی - اصفهان - سرگذشت نامه
شعر فارسی - قرن 13ق. - مجموعهها شفتی بید آبادى، محمد باقر بن محمد تقى، 1175؟ - 1260ق. - سرگذشت نامه مسجدها - شعر |
| ناشر | سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان |
| مکان نشر | اصفهان - ایران |
| سال نشر | 1385 هـ.ش |
| کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE11717AUTOMATIONCODE |
معرفى اجمالى
تذكره مآثر الباقرية، از آثار محمدعلى وفا زواره‌اى، به زبان فارسى است كه در آن، جمعى از شاعران را معرفى و شرح حال و برخى از اشعار آنان را ذكر كرده است.
دكتر حسين مسجدى (متولد اصفهان 1345ش)، اين اثر را كه تعداد 44 نفر از شاعران در آن شناسانده شده، تصحيح كرده و مقدمه و تعليقاتى بر آن افزوده است. همچنين رساله اشعار مسجديه - در مدح مسجد سيد اصفهان - به اين اثر ضميمه شده و در پايان آن جاى گرفته است.
ساختار
اين كتاب از مقدمه مصحح و مقدمه «مدير مركز اصفهان‌شناسى و خانه ملل» و مقدمه نويسنده و متن اصلى، اشعار مسجديه، الحاقات، خاتمه كتاب و تعليقات تشكيل شده است.
در مقدمه مصحح كه آن را در خرداد 1385ش، نوشته، آمده است:
«تذكره مآثر الباقرية، از آن «تذكره‌هاى عصرى» است كه در آشكار نمودن برخى از زواياى پنهان و يا كم‌رنگ ادبى و اجتماعى قرن سيزدهم ايران و به‌ويژه اصفهان بسيار كارآمد است. علاقه شخصى و گرايش درونى نگارنده به تاريخ و ادبيات زادگاه خويش به‌ويژه به مسجد سيد و بيدآباد و سيّد شفتى، نخستين انگيزه تصحيح و آماده‌سازى اين متن بود...» [۱].
سپس مصحح نسخه مورد اعتماد خودش و نيز شيوه تصحيح اثر حاضر را توضيح داده است [۲].
مصحح در مورد رساله مسجديه نوشته است:
«بخش دوم اين تذكره، كه به‌تقريب، يك‌پنجم آن را در بر گرفته است، اختصاص به مسجد سيد اصفهان دارد و «رساله مسجديه» نام گرفته است و آن حاوى تذكره و سروده‌هاى شعرايى است كه در باب مسجد شعر گفته‌اند. اين مسجد باعظمت، در برخى از منابع، به‌تفصيل ياد شده است، اما در هيچ‌يك از آن‌ها ذكرى از نحوه ساخت و تهيه مقدّمات و مصالح و نيز ارزش‌هاى معمارى اين اثر نشده است.
به‌طور كلى اين موضوعى است كه جاى پژوهش بسيار دارد و به‌تحقيق كسى نمى‌داند كه مساجدى چنين عظيم و پهناور كه هيچ سرمايه و امكاناتى از دولت حاكم، در آن به كار گرفته نشده، در آن روزگاران، چگونه ساخته و پرداخته مى‌شد. انبوه سنگ‌هاى درشت‌پيكر و آجر و گچ فراوان و اين‌همه كارگر و استاد و معمار از كجا تأمين مى‌شد؟ در بناهايى چون مسجد امام اصفهان، كسى نيازى به تحقيق نمى‌بيند؛ چون مى‌داند هزينه‌هاى آن به منابع سرشار خراج سلطنت متصل بوده است. اما بناهايى نظير مسجد سيّد از كجا مايه مى‌گرفته؟ اين‌همه سنگ را چگونه به چنگ مى‌آوردند؟... براى نشان دادن كثرت و عظمت اين مصالح ناچاريم بهره‌اى از ويژگى‌هاى مسجد را برشماريم.
اين مسجد با چهار در اصلى، دو شبستان بزرگ، دو گنبد كوچك و بزرگ، دو چهل‌ستون، دو مهتابى گسترده كف حياط، چهار مهتابى طبقه فوقانى، سه ايوان و يك گلدسته معظّم، نيم‌گنبد و ساعتى رفيع، بيش از چهل و پنج حجره و چند دهليز، به تمامى با 95 متر طول و 85 عرض، مجموعا 8075 متر مربع مساحت دارد. اين بنا كه يكى از آثار برجسته معمارى قرن سيزدهم هجرى قمرى در ايران است از جهاتى - مانند محراب مركزى - از بهترين شاهكارهاى نوع خود بشمار مى‌آيد و ساخت آن به‌جز صرف سرمايه‌اى گزاف، چندين سال از اوقات گران‌بهاى سيد محمدباقر شفتى را به خود اختصاص داد... يكى از نشانه‌هاى بزرگ اقتدار سيد، در نامه مفصّل وزير مختار وقت انگليس در ايران - مستر مكنيل - به او ديده مى‌شود...» [۳].
گزارش محتوا
براى آشنايى با روش و محتواى اين اثر، ذكر چند قطعه از مطالب جالب آن كافى است:
- نياز، سيدى است عالى‌گهر و اديبى است هنرپرور. اسم شريفش، سيد حسن و صاحب صفات مستحسن است. از اجلّه سادات خجسته عادات طباطبايى، مدينة السادات زواره اردستان، من اعمال اصفهان است. يكى از اجداد امجادش از زواره، به جشوقان قهپايه، نقل و تحويل و توطن آن بلده طيّبه را تبديل نموده، اكنون به جشوقانى اشتهار دارد.
- در ريعان شباب، در اصفهان بهشت‌نشان، به كسب كمالات پرداخته، در اكثر علوم رسميه خاصّه فنون ادبيّه، مهارتى تمام و قدرتى مالاكلام حاصل آورده، به مقتضاى استعداد اصلى و وزن طبيعى و طبع سليم و سليقه مستقيم، در رسوم خطّاطى، درجه عليا و در فنون شاعرى، مرتبه قصوا يافته. نسيج نسخ او ناسخ نسخ نسخ است و جواهر غزلش، عقود لآلى غزليّات سلف را مايه فسخ.
- صاحب اخلاق حميده و صفات پسنديده است. جز به مناقب ائمه اطهار، خامه بر آمه نيارد و جز به مراثى، حرفى در نامه ننگارد. چون ديگر شعرا، بر در اين و آن نپويد و وجه معيشت، جز از قاسم ارزاق نجويد. در مقالات فصحاى عرب تتبعى وافى و تصرّفى كافى دارد و در فنّ بديع، مقاماتى نگارد كه در اضافت بلاغتش، بديع الزّمان را شنيع البيان توان گفت و حريرى را خشن اللسان.
- در قصايد تازى، مقدّم بر صاحب رازى و در غزليّات فارسى، تالى شيخ شيرازى است. از اشعار اوست:
| از چرخ نهم، بلندتر، پايه توست | خورشيد سپهر فضل، در سايه توست | |
| از علم تو، روى شرع آراسته است | آرايش او، بلى، ز پيرايه توست |
[۴].
- بحر زخّار حكمت... حكيم نورانى، افلاطون ثانى، مولانا على النورى... از اشعار اوست:
| آن قبّه كه آسمان، كمين پايه اوست | اين قبّه بود كه آسمان سايه اوست | |
| زين فضل و شرف، گر آسمان فخر كند | زيبد كه در افتخار، سرمايه اوست |
| هان شبستان حرم بين كه به معنى روز است | روز نوروز و شب قدر ز بس فيروز است | |
| ناله از سينه و آه از دل تارت، نورى | بركش اينجا كه چراغش، دل تار افروز است |
| هان شبستان نگر كه چون روز است | روز نوروز و روز فيروز است | |
| گر در آن بگذرد شب و روزت | شب قدر است و روز نوروز است |
| شكر تو اى هادى مهيمن منّان | اى كه دهى خاك مرده را به جسد جان | |
| كرده چو تقسيم لطف صانع بى‌چون | برده صفاهان، كمال رحمت يزدان | |
| منّت لطفى كه لايزال نهاده است | قادر بى‌چون به خاك پاك صفاهان |
... [۶].
وضعيت كتاب
براى اثر حاضر، فهرست تفصيلى مطالب در آغاز آن و فهرست منابع و فهارس فنى (اعلام اشخاص، جاى‌ها، كتب، اصطلاحات نجومى، گزيده واژگان، آيات، احاديث، اشعار فارسى (شواهد) و اشعار تازى) در پايان آن فراهم شده است.
مصحح براى تصحيح اثر حاضر از تعداد قابل توجهى (124 كتاب و نشريه) از منابع مهمّ به زبان فارسى و عربى بهره برده است [۷].
مصحح، چكيده‌اى انگليسى يك صفحه‌اى از مطالب كتاب آورده است [۸]. همچنين او در اين اثر، تصاويرى (صفحه اول و دوم و آخر دو نسخه خطى اثر حاضر، سيد شفتى و فرزندان و شيخ محمدابراهيم كلباسى و فرزندان و مسجد سيد اصفهان) نيز ذكر كرده است [۹].
مصحح محترم از دو نوع ارجاع استفاده كرده: براى ارجاعات و توضيحات كوتاه از پاورقى و براى توضيحات بلند از پى‌نوشت تحت عنوان تعليقات و ذيل 323 شماره پياپى [۱۰].
پانويس
منابع مقاله
مقدمه و متن كتاب.
پیوندها
مطالعه کتاب تذکره مآثر الباقریة در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور