۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'جـ' به 'ج') |
جز (جایگزینی متن - 'تـ' به 'ت') |
||
خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
محقق کتاب، برخی تقریرات مرحوم پدرش را تکمیل و نیز معانی برخی کلمات نامفهوم را در پاورقی متذکر گردیده است. توضیحاتی که از کلام مدرس ([[خویی، سید ابوالقاسم|آیتالله خویی]]) بوده با ذکر عبارت «من المحاضر قدسسره» و تعلیقات و توضیحات مقرر با عبارت «من المقرر قدسسره» در انتهای آن مشخص شده است. سایر حواشی متعلق به مراحل تحقیق کتاب است<ref>ر.ک: همان، ص20</ref>. | محقق کتاب، برخی تقریرات مرحوم پدرش را تکمیل و نیز معانی برخی کلمات نامفهوم را در پاورقی متذکر گردیده است. توضیحاتی که از کلام مدرس ([[خویی، سید ابوالقاسم|آیتالله خویی]]) بوده با ذکر عبارت «من المحاضر قدسسره» و تعلیقات و توضیحات مقرر با عبارت «من المقرر قدسسره» در انتهای آن مشخص شده است. سایر حواشی متعلق به مراحل تحقیق کتاب است<ref>ر.ک: همان، ص20</ref>. | ||
[[خویی، سید ابوالقاسم|آیتالله خویی]] مباحث را بهترتیب کتاب کفایه مطرح کرده است؛ یعنی یک مقدمه - که مشتمل بر 13 امر است - و هشت مقصد و خاتمهای در مـبحث اجتهاد و | [[خویی، سید ابوالقاسم|آیتالله خویی]] مباحث را بهترتیب کتاب کفایه مطرح کرده است؛ یعنی یک مقدمه - که مشتمل بر 13 امر است - و هشت مقصد و خاتمهای در مـبحث اجتهاد و تقلید. | ||
از نکات قابل توجه اینکه [[خویی، سید ابوالقاسم|آیتالله خویی]] همانند بسیاری از علمای اصول از ورود مباحث دیگر علوم به علم اصول ابراز ناخوشنودی کرده و دلیل طرح آنها از سوی خود را تنها ذکر آن در کفایه دانسته است: «مسئله جبر و تفویض مسئلهای کلامی است و ربطی به مسائل اصولی ندارد و اگر صاحب کفایه آن را ذکر نکرده بود، ما نیز آن را ذکر نمیکردیم»<ref>ر.ک: متن کتاب، ج1، ص171</ref>. | از نکات قابل توجه اینکه [[خویی، سید ابوالقاسم|آیتالله خویی]] همانند بسیاری از علمای اصول از ورود مباحث دیگر علوم به علم اصول ابراز ناخوشنودی کرده و دلیل طرح آنها از سوی خود را تنها ذکر آن در کفایه دانسته است: «مسئله جبر و تفویض مسئلهای کلامی است و ربطی به مسائل اصولی ندارد و اگر صاحب کفایه آن را ذکر نکرده بود، ما نیز آن را ذکر نمیکردیم»<ref>ر.ک: متن کتاب، ج1، ص171</ref>. | ||
ویرایش