نجفی، ضیاءالدین: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۲۱: خط ۲۱:
    |-
    |-
    |اساتید
    |اساتید
    | data-type="authorTeachers" |[[آملی، هاشم|ميرزا هاشم آملى]]
    | data-type="authorTeachers" |[[آملی، هاشم|میرزا هاشم آملى]]


    [[حائری، مرتضی|مرتضى حائرى يزدى]]
    [[حائری، مرتضی|مرتضى حائرى یزدى]]


    [[مرعشی، سید شهاب‌الدین|شهاب‌الدين مرعشى نجفى]]
    [[مرعشی، سید شهاب‌الدین|شهاب‌الدین مرعشى نجفى]]


    [[اراکی، محمدعلی|محمدعلى اراكى]]
    [[اراکی، محمدعلی|محمدعلى اراكى]]
    |-
    |-
    |برخی آثار
    |برخی آثار
    | data-type="authorWritings" |[[ترجمه تفسير مجمع البيان]]
    | data-type="authorWritings" |[[ترجمه تفسير مجمع البيان|ترجمه تفسیر مجمع البیان]]


    [[تقریرات الأصول (آملی، میرزا هاشم)]]
    [[تقریرات الأصول (آملی، میرزا هاشم)]]
    خط ۴۱: خط ۴۱:
    </div>
    </div>


    '''ضياءالدين نجفى''' (متولد 1325ش)، نویسنده، مترجم، مقرر، متولی حوزه علمیه نبی اکرم و امام جماعت مسجدنبی اکرم
    '''ضیاءالدین نجفى''' (متولد 1325ش)، نویسنده، مترجم، مقرر، متولی حوزه علمیه نبی اکرم و امام جماعت مسجدنبی اکرم


    == ولادت ==
    == ولادت ==
    در سال 1325ش، در نجف اشرف، ديده به جهان گشود. خاندان نجفى عموماً از فقهاى نامدار شيعه و از مفاخر رجال مرجعيت و روحانیت عصر خويش بوده و طبق مدارک موجود در سده‌هاى متوالى از پرورش‌يافتگان بزرگانى همچون مقدس اردبيلى، [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهايى]]، شيخ انصارى، ميرزاى نائينى، [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|ميرزاى شيرازى]]، [[آخوند خراسانى]]، [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] و... بوده‌اند.
    در سال 1325ش، در نجف اشرف، دیده به جهان گشود. خاندان نجفى عموماً از فقهاى نامدار شیعه و از مفاخر رجال مرجعیت و روحانیت عصر خویش بوده و طبق مدارک موجود در سده‌هاى متوالى از پرورش‌یافتگان بزرگانى همچون مقدس اردبیلى، [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شیخ بهایى]]، شیخ انصارى، میرزاى نائینى، [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|میرزاى شیرازى]]، [[آخوند خراسانى]]، [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانى]] و... بوده‌اند.


    == تحصیلات ==
    == تحصیلات ==
    ضياءالدين نجفى، تحصيلات ابتدايى خود را از سال 1331ش، آغاز نمودند و همراه با تحصيلات كلاسيك، به فراگيرى قرآن، ادبيات فارسى كهن مانند كليات حافظ، گلستان سعدى، رسم‌الخط و رساله احكام و اخلاق پرداخت.
    ضیاءالدین نجفى، تحصیلات ابتدایى خود را از سال 1331ش، آغاز نمودند و همراه با تحصیلات كلاسیك، به فراگیرى قرآن، ادبیات فارسى كهن مانند كلیات حافظ، گلستان سعدى، رسم‌الخط و رساله احكام و اخلاق پرداخت.


    ايشان در حدود 14 سالگى؛ يعنى در سال 1337 رسماً فراگيرى دروس حوزوى را در تهران آغاز نمودند، دروس مقدماتى و علوم پايه؛ يعنى ادبيات عرب، صرف و نحو، معانى، بيان، بديع، معانى، منطق و سپس دروس عمومى فقه و اصول شامل دوره‌ى فقه عمومى كتاب «شرح لمعه» دمشقيه و «أصول الفقه» ابتدايى را ابتدا در خدمت پدر و سپس در مدرسه حاج ابوالفتح و در ادامه در مدرسه مروى تهران كه به سرپرستى حاج [[آشتیانی، احمد|ميرزا احمد آشتيانى]] و مديريت فرزند برومند ايشان، حاج ميرزا باقر آشتيانى بود نزد اساتيد بزرگى همچون آيات عظام: شيخ [[عبدالرزاق قائنى]] و [[حسینی طهرانی، هاشم|سيد هاشم حسينى تهرانى]] و ديگر اساتيد برجسته به پايان رساند و مفتخر به عمامه‌گذارى و پوشيدن لباس مقدس روحانیت گرديد.
    ایشان در حدود 14 سالگى؛ یعنى در سال 1337 رسماً فراگیرى دروس حوزوى را در تهران آغاز نمودند، دروس مقدماتى و علوم پایه؛ یعنى ادبیات عرب، صرف و نحو، معانى، بیان، بدیع، معانى، منطق و سپس دروس عمومى فقه و اصول شامل دوره‌ى فقه عمومى كتاب «شرح لمعه» دمشقیه و «أصول الفقه» ابتدایى را ابتدا در خدمت پدر و سپس در مدرسه حاج ابوالفتح و در ادامه در مدرسه مروى تهران كه به سرپرستى حاج [[آشتیانی، احمد|میرزا احمد آشتیانى]] و مدیریت فرزند برومند ایشان، حاج میرزا باقر آشتیانى بود نزد اساتید بزرگى همچون آیات عظام: شیخ [[عبدالرزاق قائنى]] و [[حسینی طهرانی، هاشم|سید هاشم حسینى تهرانى]] و دیگر اساتید برجسته به پایان رساند و مفتخر به عمامه‌گذارى و پوشیدن لباس مقدس روحانیت گردید.


    شيخ ضياءالدين نجفى به‌همراه تحصيل، كار تدريس را آغاز نموده و گروهى از طلاب به‌خاطر نقدهاى علمى و شفافيت در تدريس متون علمى حوزوى، براى تلمذ به‌سوى ايشان شتافتند؛ به‌طورى‌كه نبوغ، دقت و عمق تفكر ايشان در مجامع علمى و روحانیت مطرح شد. در همين زمان بود كه ايشان كتاب‌هاى: تنقيح در اشارات شرح لمعه و كتاب شرح وقت و قبله شرح لمعه و كتاب توضيح المطول و رساله در بحث دلالت منطق را نوشتند.
    شیخ ضیاءالدین نجفى به‌همراه تحصیل، كار تدریس را آغاز نموده و گروهى از طلاب به‌خاطر نقدهاى علمى و شفافیت در تدریس متون علمى حوزوى، براى تلمذ به‌سوى ایشان شتافتند؛ به‌طورى‌كه نبوغ، دقت و عمق تفكر ایشان در مجامع علمى و روحانیت مطرح شد. در همین زمان بود كه ایشان كتاب‌هاى: تنقیح در اشارات شرح لمعه و كتاب شرح وقت و قبله شرح لمعه و كتاب توضیح المطول و رساله در بحث دلالت منطق را نوشتند.


    شيخ ضياءالدين نجفى در اواخر حيات مرحوم [[بروجردی، حسین|آيت‌الله بروجردى]] موفق به تشرف به حوزه علميه قم شدند، ولى نه به قصد اقامت؛ تا اينكه در سال 1348ش، درحالى‌كه هنوز 22 بهار از عمرش نمى‌گذشت، وارد حوزه علميه قم شد و تا سال 1360 از اساتيد نامدار و استوانه‌هاى علمى حوزه علميه قم بهره‌مند گرديد.
    شیخ ضیاءالدین نجفى در اواخر حیات مرحوم [[بروجردی، حسین|آیت‌الله بروجردى]] موفق به تشرف به حوزه علمیه قم شدند، ولى نه به قصد اقامت؛ تا اینكه در سال 1348ش، درحالى‌كه هنوز 22 بهار از عمرش نمى‌گذشت، وارد حوزه علمیه قم شد و تا سال 1360 از اساتید نامدار و استوانه‌هاى علمى حوزه علمیه قم بهره‌مند گردید.


    ايشان سطوح عاليه [[فرائد الاصول (طبع انتشارات اسلامی)|رسائل]] و [[كتاب المكاسب|مكاسب]] [[شيخ انصارى]] و جلدين «[[كفاية الأصول]]» [[آخوند خراسانى]] را كمتر از سه سال به پايان رسانيدند.
    ایشان سطوح عالیه [[فرائد الاصول (طبع انتشارات اسلامی)|رسائل]] و [[كتاب المكاسب|مكاسب]] [[شيخ انصارى|شیخ انصارى]] و جلدین «[[كفاية الأصول|كفایة الأصول]]» [[آخوند خراسانى]] را كمتر از سه سال به پایان رسانیدند.


    بعضى از اساتيد سطوح عاليه ايشان عبارتند از حضرات آيات: [[فاضل موحدی لنکرانی، محمد|فاضل لنكرانى]]، [[تبریزی، جواد|ميرزا جواد تبريزى]]، [[سيد محمدباقر سلطانى طباطبائى]]، [[اشتهاردى]]، [[مظاهرى اصفهانى]] و...
    بعضى از اساتید سطوح عالیه ایشان عبارتند از حضرات آیات: [[فاضل موحدی لنکرانی، محمد|فاضل لنكرانى]]، [[تبریزی، جواد|میرزا جواد تبریزى]]، [[سيد محمدباقر سلطانى طباطبائى|سید محمدباقر سلطانى طباطبائى]]، [[اشتهاردى]]، [[مظاهرى اصفهانى]] و...


    اساتيد دروس خارج ايشان عبارتند از حضرات آيات: [[گلپایگانی، محمدرضا|گلپايگانى]]، [[آملی، هاشم|ميرزا هاشم آملى]]، حاج [[حائری، مرتضی|مرتضى حائرى يزدى]]. علاوه بر آن، ايشان از محضر حضرات آيات سيد [[مرعشی، سید شهاب‌الدین|شهاب‌الدين مرعشى نجفى]] و شيخ [[اراکی، محمدعلی|محمدعلى اراكى]] و بعضى ديگر نيز به‌صورت بحث‌هاى كوتاه‌مدت، بهره‌مند شده‌اند.
    اساتید دروس خارج ایشان عبارتند از حضرات آیات: [[گلپایگانی، محمدرضا|گلپایگانى]]، [[آملی، هاشم|میرزا هاشم آملى]]، حاج [[حائری، مرتضی|مرتضى حائرى یزدى]]. علاوه بر آن، ایشان از محضر حضرات آیات سید [[مرعشی، سید شهاب‌الدین|شهاب‌الدین مرعشى نجفى]] و شیخ [[اراکی، محمدعلی|محمدعلى اراكى]] و بعضى دیگر نیز به‌صورت بحث‌هاى كوتاه‌مدت، بهره‌مند شده‌اند.


    == آثار ==
    == آثار ==


    ايشان در موضوعات مختلف، كتاب‌هاى متعددى تأليف نموده‌اند كه بعضى از آنها به چاپ رسيده است و بعضى آماده چاپ و برخى در حال تنظيم مى‌باشد. آثار علمى ايشان، برخى به زبان عربى و برخى به زبان فارسى در زمينه تقريرات فقه، تقريرات اصول، علم كلام و فلسفه، تفسير (ترجمه تفسير مجمع البيان) و علوم قرآن، هيئت و كيهان‌شناسى، علوم حديث، جمع‌آورى مفردات اخبار، اخلاق و تزكيه، سيره اهل‌بيت(ع)، تاريخ اسلام و... مى‌باشد.
    ایشان در موضوعات مختلف، كتاب‌هاى متعددى تألیف نموده‌اند كه بعضى از آنها به چاپ رسیده است و بعضى آماده چاپ و برخى در حال تنظیم مى‌باشد. آثار علمى ایشان، برخى به زبان عربى و برخى به زبان فارسى در زمینه تقریرات فقه، تقریرات اصول، علم كلام و فلسفه، تفسیر (ترجمه تفسیر مجمع البیان) و علوم قرآن، هیئت و كیهان‌شناسى، علوم حدیث، جمع‌آورى مفردات اخبار، اخلاق و تزكیه، سیره اهل‌بیت(ع)، تاریخ اسلام و... مى‌باشد.


    == منابع مقاله ==
    == منابع مقاله ==


    برگرفته از پايگاه اينترنتى مديريت حوزه‌هاى علميه تهران در تاريخ 13 مردادماه 1392
    برگرفته از پایگاه اینترنتى مدیریت حوزه‌هاى علمیه تهران در تاریخ 13 مردادماه 1392





    نسخهٔ ‏۹ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۲۵

    نجفی، ضیاءالدین
    نام نجفی، ضیاءالدین
    نام‌های دیگر
    نام پدر
    متولد 1325ش
    محل تولد نجف اشرف
    رحلت
    اساتید میرزا هاشم آملى

    مرتضى حائرى یزدى

    شهاب‌الدین مرعشى نجفى

    محمدعلى اراكى

    برخی آثار ترجمه تفسیر مجمع البیان

    تقریرات الأصول (آملی، میرزا هاشم)

    الاجتهاد و التقلید (آملی، میرزا هاشم)

    کد مؤلف AUTHORCODE04806AUTHORCODE

    ضیاءالدین نجفى (متولد 1325ش)، نویسنده، مترجم، مقرر، متولی حوزه علمیه نبی اکرم و امام جماعت مسجدنبی اکرم

    ولادت

    در سال 1325ش، در نجف اشرف، دیده به جهان گشود. خاندان نجفى عموماً از فقهاى نامدار شیعه و از مفاخر رجال مرجعیت و روحانیت عصر خویش بوده و طبق مدارک موجود در سده‌هاى متوالى از پرورش‌یافتگان بزرگانى همچون مقدس اردبیلى، شیخ بهایى، شیخ انصارى، میرزاى نائینى، میرزاى شیرازى، آخوند خراسانى، سید ابوالحسن اصفهانى و... بوده‌اند.

    تحصیلات

    ضیاءالدین نجفى، تحصیلات ابتدایى خود را از سال 1331ش، آغاز نمودند و همراه با تحصیلات كلاسیك، به فراگیرى قرآن، ادبیات فارسى كهن مانند كلیات حافظ، گلستان سعدى، رسم‌الخط و رساله احكام و اخلاق پرداخت.

    ایشان در حدود 14 سالگى؛ یعنى در سال 1337 رسماً فراگیرى دروس حوزوى را در تهران آغاز نمودند، دروس مقدماتى و علوم پایه؛ یعنى ادبیات عرب، صرف و نحو، معانى، بیان، بدیع، معانى، منطق و سپس دروس عمومى فقه و اصول شامل دوره‌ى فقه عمومى كتاب «شرح لمعه» دمشقیه و «أصول الفقه» ابتدایى را ابتدا در خدمت پدر و سپس در مدرسه حاج ابوالفتح و در ادامه در مدرسه مروى تهران كه به سرپرستى حاج میرزا احمد آشتیانى و مدیریت فرزند برومند ایشان، حاج میرزا باقر آشتیانى بود نزد اساتید بزرگى همچون آیات عظام: شیخ عبدالرزاق قائنى و سید هاشم حسینى تهرانى و دیگر اساتید برجسته به پایان رساند و مفتخر به عمامه‌گذارى و پوشیدن لباس مقدس روحانیت گردید.

    شیخ ضیاءالدین نجفى به‌همراه تحصیل، كار تدریس را آغاز نموده و گروهى از طلاب به‌خاطر نقدهاى علمى و شفافیت در تدریس متون علمى حوزوى، براى تلمذ به‌سوى ایشان شتافتند؛ به‌طورى‌كه نبوغ، دقت و عمق تفكر ایشان در مجامع علمى و روحانیت مطرح شد. در همین زمان بود كه ایشان كتاب‌هاى: تنقیح در اشارات شرح لمعه و كتاب شرح وقت و قبله شرح لمعه و كتاب توضیح المطول و رساله در بحث دلالت منطق را نوشتند.

    شیخ ضیاءالدین نجفى در اواخر حیات مرحوم آیت‌الله بروجردى موفق به تشرف به حوزه علمیه قم شدند، ولى نه به قصد اقامت؛ تا اینكه در سال 1348ش، درحالى‌كه هنوز 22 بهار از عمرش نمى‌گذشت، وارد حوزه علمیه قم شد و تا سال 1360 از اساتید نامدار و استوانه‌هاى علمى حوزه علمیه قم بهره‌مند گردید.

    ایشان سطوح عالیه رسائل و مكاسب شیخ انصارى و جلدین «كفایة الأصول» آخوند خراسانى را كمتر از سه سال به پایان رسانیدند.

    بعضى از اساتید سطوح عالیه ایشان عبارتند از حضرات آیات: فاضل لنكرانى، میرزا جواد تبریزى، سید محمدباقر سلطانى طباطبائى، اشتهاردى، مظاهرى اصفهانى و...

    اساتید دروس خارج ایشان عبارتند از حضرات آیات: گلپایگانى، میرزا هاشم آملى، حاج مرتضى حائرى یزدى. علاوه بر آن، ایشان از محضر حضرات آیات سید شهاب‌الدین مرعشى نجفى و شیخ محمدعلى اراكى و بعضى دیگر نیز به‌صورت بحث‌هاى كوتاه‌مدت، بهره‌مند شده‌اند.

    آثار

    ایشان در موضوعات مختلف، كتاب‌هاى متعددى تألیف نموده‌اند كه بعضى از آنها به چاپ رسیده است و بعضى آماده چاپ و برخى در حال تنظیم مى‌باشد. آثار علمى ایشان، برخى به زبان عربى و برخى به زبان فارسى در زمینه تقریرات فقه، تقریرات اصول، علم كلام و فلسفه، تفسیر (ترجمه تفسیر مجمع البیان) و علوم قرآن، هیئت و كیهان‌شناسى، علوم حدیث، جمع‌آورى مفردات اخبار، اخلاق و تزكیه، سیره اهل‌بیت(ع)، تاریخ اسلام و... مى‌باشد.

    منابع مقاله

    برگرفته از پایگاه اینترنتى مدیریت حوزه‌هاى علمیه تهران در تاریخ 13 مردادماه 1392


    وابسته‌ها