نجفی، ضیاءالدین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" | | | data-type="authorWritings" |[[ترجمه تفسير مجمع البيان]] | ||
[[تقریرات الأصول (آملی، میرزا هاشم)]] | |||
[[الاجتهاد و التقلید (آملی، میرزا هاشم)]] | |||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
| خط ۳۷: | خط ۴۱: | ||
</div> | </div> | ||
'''ضياءالدين نجفى''' (متولد 1325ش)، نویسنده، مترجم، مقرر، متولی حوزه علمیه نبی اکرم | '''ضياءالدين نجفى''' (متولد 1325ش)، نویسنده، مترجم، مقرر، متولی حوزه علمیه نبی اکرم و امام جماعت مسجدنبی اکرم | ||
== ولادت == | == ولادت == | ||
نسخهٔ ۹ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۲۲
| نام | نجفی، ضیاءالدین |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | 1325ش |
| محل تولد | نجف اشرف |
| رحلت | |
| اساتید | ميرزا هاشم آملى |
| برخی آثار | ترجمه تفسير مجمع البيان |
| کد مؤلف | AUTHORCODE04806AUTHORCODE |
ضياءالدين نجفى (متولد 1325ش)، نویسنده، مترجم، مقرر، متولی حوزه علمیه نبی اکرم و امام جماعت مسجدنبی اکرم
ولادت
در سال 1325ش، در نجف اشرف، ديده به جهان گشود. خاندان نجفى عموماً از فقهاى نامدار شيعه و از مفاخر رجال مرجعيت و روحانیت عصر خويش بوده و طبق مدارک موجود در سده‌هاى متوالى از پرورش‌يافتگان بزرگانى همچون مقدس اردبيلى، شيخ بهايى، شيخ انصارى، ميرزاى نائينى، ميرزاى شيرازى، آخوند خراسانى، سيد ابوالحسن اصفهانى و... بوده‌اند.
تحصیلات
ضياءالدين نجفى، تحصيلات ابتدايى خود را از سال 1331ش، آغاز نمودند و همراه با تحصيلات كلاسيك، به فراگيرى قرآن، ادبيات فارسى كهن مانند كليات حافظ، گلستان سعدى، رسم‌الخط و رساله احكام و اخلاق پرداخت.
ايشان در حدود 14 سالگى؛ يعنى در سال 1337 رسماً فراگيرى دروس حوزوى را در تهران آغاز نمودند، دروس مقدماتى و علوم پايه؛ يعنى ادبيات عرب، صرف و نحو، معانى، بيان، بديع، معانى، منطق و سپس دروس عمومى فقه و اصول شامل دوره‌ى فقه عمومى كتاب «شرح لمعه» دمشقيه و «أصول الفقه» ابتدايى را ابتدا در خدمت پدر و سپس در مدرسه حاج ابوالفتح و در ادامه در مدرسه مروى تهران كه به سرپرستى حاج ميرزا احمد آشتيانى و مديريت فرزند برومند ايشان، حاج ميرزا باقر آشتيانى بود نزد اساتيد بزرگى همچون آيات عظام: شيخ عبدالرزاق قائنى و سيد هاشم حسينى تهرانى و ديگر اساتيد برجسته به پايان رساند و مفتخر به عمامه‌گذارى و پوشيدن لباس مقدس روحانیت گرديد.
شيخ ضياءالدين نجفى به‌همراه تحصيل، كار تدريس را آغاز نموده و گروهى از طلاب به‌خاطر نقدهاى علمى و شفافيت در تدريس متون علمى حوزوى، براى تلمذ به‌سوى ايشان شتافتند؛ به‌طورى‌كه نبوغ، دقت و عمق تفكر ايشان در مجامع علمى و روحانیت مطرح شد. در همين زمان بود كه ايشان كتاب‌هاى: تنقيح در اشارات شرح لمعه و كتاب شرح وقت و قبله شرح لمعه و كتاب توضيح المطول و رساله در بحث دلالت منطق را نوشتند.
شيخ ضياءالدين نجفى در اواخر حيات مرحوم آيت‌الله بروجردى موفق به تشرف به حوزه علميه قم شدند، ولى نه به قصد اقامت؛ تا اينكه در سال 1348ش، درحالى‌كه هنوز 22 بهار از عمرش نمى‌گذشت، وارد حوزه علميه قم شد و تا سال 1360 از اساتيد نامدار و استوانه‌هاى علمى حوزه علميه قم بهره‌مند گرديد.
ايشان سطوح عاليه رسائل و مكاسب شيخ انصارى و جلدين «كفاية الأصول» آخوند خراسانى را كمتر از سه سال به پايان رسانيدند.
بعضى از اساتيد سطوح عاليه ايشان عبارتند از حضرات آيات: فاضل لنكرانى، ميرزا جواد تبريزى، سيد محمدباقر سلطانى طباطبائى، اشتهاردى، مظاهرى اصفهانى و...
اساتيد دروس خارج ايشان عبارتند از حضرات آيات: گلپايگانى، ميرزا هاشم آملى، حاج مرتضى حائرى يزدى. علاوه بر آن، ايشان از محضر حضرات آيات سيد شهاب‌الدين مرعشى نجفى و شيخ محمدعلى اراكى و بعضى ديگر نيز به‌صورت بحث‌هاى كوتاه‌مدت، بهره‌مند شده‌اند.
آثار
ايشان در موضوعات مختلف، كتاب‌هاى متعددى تأليف نموده‌اند كه بعضى از آنها به چاپ رسيده است و بعضى آماده چاپ و برخى در حال تنظيم مى‌باشد. آثار علمى ايشان، برخى به زبان عربى و برخى به زبان فارسى در زمينه تقريرات فقه، تقريرات اصول، علم كلام و فلسفه، تفسير (ترجمه تفسير مجمع البيان) و علوم قرآن، هيئت و كيهان‌شناسى، علوم حديث، جمع‌آورى مفردات اخبار، اخلاق و تزكيه، سيره اهل‌بيت(ع)، تاريخ اسلام و... مى‌باشد.
منابع مقاله
برگرفته از پايگاه اينترنتى مديريت حوزه‌هاى علميه تهران در تاريخ 13 مردادماه 1392