مارکوارت، یوزف: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
| data-type="authorbirthDate" | | | data-type="authorbirthDate" |9 دسامبر 1864م | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
| data-type="authorBirthPlace" | | | data-type="authorBirthPlace" |آلمان | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
| data-type="authorDeathDate" |1930م | | data-type="authorDeathDate" |4 فوریه 1930م | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
'''یوزف مارکوارت''' (1864-1930م)، خاورشناس نامدار آلمانی، نویسنده کتاب ایرانشهر در جغرافیای بطلمیوس. | '''یوزف مارکوارت''' (1864-1930م)، خاورشناس نامدار آلمانی، نویسنده کتاب ایرانشهر در جغرافیای بطلمیوس. | ||
== | ==ولادت== | ||
ایشان در 9 دسامبر 1864م، در آلمان زاده شد | ایشان در 9 دسامبر 1864م، در آلمان زاده شد <ref>ر.ک: ویکی‌پدیای انگلیسی</ref>. | ||
==تحصیلات و مشاغل== | ==تحصیلات و مشاغل== | ||
ایشان تحصیل در رشته شرق‌شناسی را در دانشگاه وورتمبرگ به پایان رسانید و از دانشگاه توبینگن دکتری گرفت. سپس در کتابخانه همین دانشگاه به کار پرداخت و چندی بعد به موزه مردم‌شناسی لیدن نیز رفت و مشغول تدریس شد. وی از سال ۱۹۱۰ تا پایان عمر، استاد فقه‌اللغه ایرانی و ارمنی در دانشگاه برلین بود. | ایشان تحصیل در رشته شرق‌شناسی را در دانشگاه وورتمبرگ به پایان رسانید و از دانشگاه توبینگن دکتری گرفت. سپس در کتابخانه همین دانشگاه به کار پرداخت و چندی بعد به موزه مردم‌شناسی لیدن نیز رفت و مشغول تدریس شد. وی از سال ۱۹۱۰ تا پایان عمر، استاد فقه‌اللغه ایرانی و ارمنی در دانشگاه برلین بود. | ||
علامه قزوینی در یادداشت‌هایش (۱۶ ربیع‌الثانی ۱۳۴۳ مطابق ۱۴ نوامبر ۱۹۲۴) آورده است: «در این مدت اقامت در برلین، با بعضی از مستشرقین آلمان نیز آشنا شدم و از ثمرات علوم ایشان ذخیره اندوختم؛ از جمله پروفسور مارکوارت از مشاهیر مستشرقین آلمان، صاحب تألیفات جلیله از قبیل کتاب ایرانشهر در جغرافیای قدیم ایران و غیره و غیره و فی‌الواقع درجه احاطه و تبحر و دامنه بسیار وسیع اطلاعات او از عجایب روزگار است؛ دریایی است متلاطم از معلومات و محفوظات. السنه پهلوی و فارسی و عربی و ارمنی و سُریانی را به‌خوبی می‌داند. ارامنه پیرامون او را گرفته‌اند و برای استفاده سیاسی از معلومات او فوق‌العاده نسبت به او احترام می‌کنند، ولی ایرانیان چون او را نمی‌شناسند و تقدیر نمی‌نمایند، از وجود او استفاده نمی‌کنند». | [[قزوینی، محمد|علامه قزوینی]] در یادداشت‌هایش (۱۶ ربیع‌الثانی ۱۳۴۳ مطابق ۱۴ نوامبر ۱۹۲۴) آورده است: «در این مدت اقامت در برلین، با بعضی از مستشرقین آلمان نیز آشنا شدم و از ثمرات علوم ایشان ذخیره اندوختم؛ از جمله پروفسور مارکوارت از مشاهیر مستشرقین آلمان، صاحب تألیفات جلیله از قبیل کتاب ایرانشهر در جغرافیای قدیم ایران و غیره و غیره و فی‌الواقع درجه احاطه و تبحر و دامنه بسیار وسیع اطلاعات او از عجایب روزگار است؛ دریایی است متلاطم از معلومات و محفوظات. السنه پهلوی و فارسی و عربی و ارمنی و سُریانی را به‌خوبی می‌داند. ارامنه پیرامون او را گرفته‌اند و برای استفاده سیاسی از معلومات او فوق‌العاده نسبت به او احترام می‌کنند، ولی ایرانیان چون او را نمی‌شناسند و تقدیر نمی‌نمایند، از وجود او استفاده نمی‌کنند». | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
تألیفات او بیشتر درباره فرهنگ و تاریخ و زبان سرزمین‌های ایران، ارمنستان، اقوام خراسان بزرگ (آسیای مرکزی) و شرق اروپاست. افزون بر این، به جغرافیا نیز تسلط کامل داشت و آثارش برای محققان بعدی به‌صورت مرجع درآمده است؛ همچون: گاه‌شماری کتیبه‌های ترکی قدیم، ایرانشهر؛ پژوهش‌هایی در تاریخ ایران در ۲ جلد؛ خاستگاه و تجدید حیات ملت ارمنی؛ شهرستان‌های ایران، متن پهلوی با شرح و ترجمه انگلیسی که صادق هدایت آن را به فارسی ترجمه کرده است؛ ویهروت و آرانگ که تحقیق در جغرافیای اساطیری و تاریخی ایران شرقی است<ref>ر.ک: پایگاه اینترنتی مرکز دایرة‌المعارف بزرگ اسلام</ref>. | تألیفات او بیشتر درباره فرهنگ و تاریخ و زبان سرزمین‌های ایران، ارمنستان، اقوام خراسان بزرگ (آسیای مرکزی) و شرق اروپاست. افزون بر این، به جغرافیا نیز تسلط کامل داشت و آثارش برای محققان بعدی به‌صورت مرجع درآمده است؛ همچون: گاه‌شماری کتیبه‌های ترکی قدیم، ایرانشهر؛ پژوهش‌هایی در تاریخ ایران در ۲ جلد؛ خاستگاه و تجدید حیات ملت ارمنی؛ شهرستان‌های ایران، متن پهلوی با شرح و ترجمه انگلیسی که صادق هدایت آن را به فارسی ترجمه کرده است؛ ویهروت و آرانگ که تحقیق در جغرافیای اساطیری و تاریخی ایران شرقی است<ref>ر.ک: پایگاه اینترنتی مرکز دایرة‌المعارف بزرگ اسلام</ref>. | ||
== وفات == | |||
او در 4 فوریه 1930م در سن 65 سالگی بر اثر مسمومیت ناشی از گاز گرفتگی در برلین وفات یافت. | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references/> | <references /> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
نسخهٔ ۳۰ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۹:۱۳
| نام | مارکوارت، یوزف |
|---|---|
| نامهای دیگر | مارکوارت، ژوزف |
| نام پدر | |
| متولد | 9 دسامبر 1864م |
| محل تولد | آلمان |
| رحلت | 4 فوریه 1930م |
| اساتید | |
| برخی آثار | ایرانشهر در جغرافیای بطلمیوس |
| کد مؤلف | AUTHORCODE01033AUTHORCODE |
یوزف مارکوارت (1864-1930م)، خاورشناس نامدار آلمانی، نویسنده کتاب ایرانشهر در جغرافیای بطلمیوس.
ولادت
ایشان در 9 دسامبر 1864م، در آلمان زاده شد [۱].
تحصیلات و مشاغل
ایشان تحصیل در رشته شرق‌شناسی را در دانشگاه وورتمبرگ به پایان رسانید و از دانشگاه توبینگن دکتری گرفت. سپس در کتابخانه همین دانشگاه به کار پرداخت و چندی بعد به موزه مردم‌شناسی لیدن نیز رفت و مشغول تدریس شد. وی از سال ۱۹۱۰ تا پایان عمر، استاد فقه‌اللغه ایرانی و ارمنی در دانشگاه برلین بود.
علامه قزوینی در یادداشت‌هایش (۱۶ ربیع‌الثانی ۱۳۴۳ مطابق ۱۴ نوامبر ۱۹۲۴) آورده است: «در این مدت اقامت در برلین، با بعضی از مستشرقین آلمان نیز آشنا شدم و از ثمرات علوم ایشان ذخیره اندوختم؛ از جمله پروفسور مارکوارت از مشاهیر مستشرقین آلمان، صاحب تألیفات جلیله از قبیل کتاب ایرانشهر در جغرافیای قدیم ایران و غیره و غیره و فی‌الواقع درجه احاطه و تبحر و دامنه بسیار وسیع اطلاعات او از عجایب روزگار است؛ دریایی است متلاطم از معلومات و محفوظات. السنه پهلوی و فارسی و عربی و ارمنی و سُریانی را به‌خوبی می‌داند. ارامنه پیرامون او را گرفته‌اند و برای استفاده سیاسی از معلومات او فوق‌العاده نسبت به او احترام می‌کنند، ولی ایرانیان چون او را نمی‌شناسند و تقدیر نمی‌نمایند، از وجود او استفاده نمی‌کنند».
آثار
تألیفات او بیشتر درباره فرهنگ و تاریخ و زبان سرزمین‌های ایران، ارمنستان، اقوام خراسان بزرگ (آسیای مرکزی) و شرق اروپاست. افزون بر این، به جغرافیا نیز تسلط کامل داشت و آثارش برای محققان بعدی به‌صورت مرجع درآمده است؛ همچون: گاه‌شماری کتیبه‌های ترکی قدیم، ایرانشهر؛ پژوهش‌هایی در تاریخ ایران در ۲ جلد؛ خاستگاه و تجدید حیات ملت ارمنی؛ شهرستان‌های ایران، متن پهلوی با شرح و ترجمه انگلیسی که صادق هدایت آن را به فارسی ترجمه کرده است؛ ویهروت و آرانگ که تحقیق در جغرافیای اساطیری و تاریخی ایران شرقی است[۲].
وفات
او در 4 فوریه 1930م در سن 65 سالگی بر اثر مسمومیت ناشی از گاز گرفتگی در برلین وفات یافت.
پانویس
منابع مقاله
- وب‌سایت مرکز دایرة‌المعارف بزرگ اسلامی، به آدرس:
- ویکی‌پدیای انگلیسی، به آدرس:
https://en.wikipedia.org/wiki/Josef_Markwart