ملکالاطباء، محمدتقی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" |[[ | | data-type="authorWritings" |[[شرح و نگارش نو و روان از تسهیل العلاج و رساله حافظ الصحة]] | ||
مجموعه طبی مشتمل بر كلیات طب (منظوم)، حافظ الصحه، تسهیل العلاج، بحرانیه، وباییه كبیر، وباییه صغیر، مرفق الهیضه و الوبا | |||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
خط ۴۹: | خط ۴۸: | ||
</div> | </div> | ||
'''حكيم ميرزا محمدتقى | '''حكيم ميرزا محمدتقى ملکالاطباء شيرازى''' (متوفای حدود 1290ق)، معروف به «حاجىبابا» و «حاجىآقابابا»، پزشک، حکیم، ریاضیدان | ||
== ولادت == | == ولادت == | ||
خط ۵۵: | خط ۵۴: | ||
== فعالیتها == | == فعالیتها == | ||
ملکالاطباء شيرازى از جمله پزشکانى بود كه در برابر ورود طب فرنگى موضعگيرى و مقاومت كرده است و كتابى به نام «رساله جوهريه» در رد داروهاى فرنگى و زيانهاى آنها به زبان عربى نگاشته است. مهارت او در تشخیص امراض را به بقراط تشبیه مىكردند. وى از علوم دیگر بهرهور از حكمت و ریاضى باخبر بود. | |||
اين حكيم خوشذوق، طبع شعر لطيفى داشت، لذا كليات پزشکى را به شعر درآورده و منتشر كرده است. | اين حكيم خوشذوق، طبع شعر لطيفى داشت، لذا كليات پزشکى را به شعر درآورده و منتشر كرده است. | ||
خط ۶۲: | خط ۶۱: | ||
== وفات == | == وفات == | ||
در اواخر عمر به قصد مجاورت به عتبات رفت و در كربلا درگذشت. اگرچه تاريخ وفات وى را برخى سال 1290ق، ذكر كردهاند، اما مؤلف كتاب | در اواخر عمر به قصد مجاورت به عتبات رفت و در كربلا درگذشت. اگرچه تاريخ وفات وى را برخى سال 1290ق، ذكر كردهاند، اما مؤلف كتاب «[[تاريخ طب و طبابت در ايران]]» به سندى مربوط به 1289ق، اشاره مىكند كه ملکالاطباء شيرازى در آن سال بهعنوان توليت موقوفهاى انتخاب شده است و طبعا وفات وى را بايد بعد از اين زمان دانست. | ||
== آثار== | == آثار== | ||
# رساله منظوم در طب؛ | |||
# كتاب حافظ الصحة، در بهداشت؛ | |||
# كتاب تسهيل العلاج، در درمان؛ | |||
# رساله بحرانيه (كه براى ميرزا احمد طبيب تنكابنى، پزشک مخصوص فتحعلى شاه نوشته است)؛ | |||
# رساله وبائيه كبير (تأليفيافته در سال 1251ق)؛ | |||
# رساله وبائيه صغير (كه در حقيقت حاوى خلاصه كتاب وبائيه كبير است)؛ | |||
# كتاب مفرق الهيضة و الوباء (كه فرق ميان دو بيمارى اسهالى هيضه و وبا را در آن بهتفصيل مطرح كرده است)؛ | |||
# رساله طاعونيه (تأليفيافته در سال 1247)؛ | |||
# رساله كافوريه؛ | |||
# رساله كوثريه؛ | |||
# رساله سماويه (در تفسير آيات قرآنى مرتبط با علم نجوم)؛ | |||
# رساله تعبيريه؛ | |||
# رساله قانون (در شرح معماهاى [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهاءالدين عاملى]]). | |||
# تسهیل العلاج | |||
تسهیل العلاج | |||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
# ملکالاطباء شيرازى، مجموعه طبى، ديباچه به قلم محمدمهدى اصفهانى، ص 5. | |||
# [http://wiki.ahlolbait.com/%D9%85%D9%84%DA%A9_%D8%A7%D9%84%D8%A7%D8%B7%D8%A8%D8%A7%D8%A1_%D8%B4%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D8%B2%DB%8C دانشنامه اسلامی به نقل از اثر آفرینان] | |||
==وابستهها== | ==وابستهها== |
نسخهٔ ۱۲ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۵۴
نام | ملکالاطباء، محمدتقی |
---|---|
نامهای دیگر | آقا بابا ملک الاطبا
حاجی آقابابا حاجی میرزابابا میرزا بابا آقا بابا طبیب حاج آقا بابا طبیب طبیب، آقابابا شیرازی، محمدتقی شیرازی، حاجی آقا بابا |
نام پدر | |
متولد | |
محل تولد | شیراز |
رحلت | حدود 1290ق |
اساتید | |
برخی آثار | شرح و نگارش نو و روان از تسهیل العلاج و رساله حافظ الصحة
مجموعه طبی مشتمل بر كلیات طب (منظوم)، حافظ الصحه، تسهیل العلاج، بحرانیه، وباییه كبیر، وباییه صغیر، مرفق الهیضه و الوبا |
کد مؤلف | AUTHORCODE09016AUTHORCODE |
حكيم ميرزا محمدتقى ملکالاطباء شيرازى (متوفای حدود 1290ق)، معروف به «حاجىبابا» و «حاجىآقابابا»، پزشک، حکیم، ریاضیدان
ولادت
متولد شيراز و ساكن تهران و معاصر فتحعلى شاه، محمد شاه و ناصرالدين شاه قاجار، از پزشکان خوشنام قرن سيزدهم هجرى قمرى بود.
فعالیتها
ملکالاطباء شيرازى از جمله پزشکانى بود كه در برابر ورود طب فرنگى موضعگيرى و مقاومت كرده است و كتابى به نام «رساله جوهريه» در رد داروهاى فرنگى و زيانهاى آنها به زبان عربى نگاشته است. مهارت او در تشخیص امراض را به بقراط تشبیه مىكردند. وى از علوم دیگر بهرهور از حكمت و ریاضى باخبر بود.
اين حكيم خوشذوق، طبع شعر لطيفى داشت، لذا كليات پزشکى را به شعر درآورده و منتشر كرده است.
میرزامحمود فرزند جالینوس الزمان معروف به میرزا جان شاگرد او است.
وفات
در اواخر عمر به قصد مجاورت به عتبات رفت و در كربلا درگذشت. اگرچه تاريخ وفات وى را برخى سال 1290ق، ذكر كردهاند، اما مؤلف كتاب «تاريخ طب و طبابت در ايران» به سندى مربوط به 1289ق، اشاره مىكند كه ملکالاطباء شيرازى در آن سال بهعنوان توليت موقوفهاى انتخاب شده است و طبعا وفات وى را بايد بعد از اين زمان دانست.
آثار
- رساله منظوم در طب؛
- كتاب حافظ الصحة، در بهداشت؛
- كتاب تسهيل العلاج، در درمان؛
- رساله بحرانيه (كه براى ميرزا احمد طبيب تنكابنى، پزشک مخصوص فتحعلى شاه نوشته است)؛
- رساله وبائيه كبير (تأليفيافته در سال 1251ق)؛
- رساله وبائيه صغير (كه در حقيقت حاوى خلاصه كتاب وبائيه كبير است)؛
- كتاب مفرق الهيضة و الوباء (كه فرق ميان دو بيمارى اسهالى هيضه و وبا را در آن بهتفصيل مطرح كرده است)؛
- رساله طاعونيه (تأليفيافته در سال 1247)؛
- رساله كافوريه؛
- رساله كوثريه؛
- رساله سماويه (در تفسير آيات قرآنى مرتبط با علم نجوم)؛
- رساله تعبيريه؛
- رساله قانون (در شرح معماهاى شيخ بهاءالدين عاملى).
- تسهیل العلاج
منابع مقاله
- ملکالاطباء شيرازى، مجموعه طبى، ديباچه به قلم محمدمهدى اصفهانى، ص 5.
- دانشنامه اسلامی به نقل از اثر آفرینان