میر جلیلی، علی‌محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - '}} [[' به '}} [[')
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۹: خط ۹:
    |-
    |-
    |نام پدر  
    |نام پدر  
    | data-type="authorfatherName" |
    | data-type="authorfatherName" |میرزا یدالله
    |-
    |-
    |متولد  
    |متولد  
    | data-type="authorbirthDate" |1344 ش
    | data-type="authorbirthDate" |10 خرداد سال 1344ش
    |-
    |-
    |محل تولد
    |محل تولد
    | data-type="authorBirthPlace" |یزد
    | data-type="authorBirthPlace" |شاهدیه یزد  
    |-
    |-
    |رحلت  
    |رحلت  
    خط ۲۱: خط ۲۱:
    |-
    |-
    |اساتید
    |اساتید
    | data-type="authorTeachers" |
    | data-type="authorTeachers" |[[مکارم شیرازی، ناصر|آیت‌الله مکارم شیرازى]]
     
    [[مدرس افغانی، محمدعلی|مدرس افغانى]]
     
    [[اعتمادی، مصطفی|مصطفى اعتمادى]]
     
    [[وجدانی‌فخر، قدرت‌الله|آیت‌الله وجدانى فخر]]
    |-
    |-
    |برخی آثار
    |برخی آثار
    | data-type="authorWritings" |[[وافي، مباني و روشهای فقه الحديثی در آن]]  
    | data-type="authorWritings" |[[وافي، مباني و روشهای فقه الحديثی در آن|وافی، مبانی و روشهای فقه الحدیثی در آن]]  


    [[تأثیر قرآن در پیدایش و پیشرفت علوم ادبی]]  
    [[تأثیر قرآن در پیدایش و پیشرفت علوم ادبی]]  
    خط ۳۳: خط ۳۹:
    </div>
    </div>


    '''على‌محمد ميرجليلى''' فرزند حاج ميرزا يدالله، در سال 1344ش، در شهر شاهديه يزد متولد شد.
    '''على‌محمد میرجلیلى''' (متولد 1344ش)، نویسنده، محقق، متخصص علوم قرآن و حدیث


    پدرش از مؤمنين و عاشقان خاندان رسالت بود و همواره در مجالسى كه به نام اهل‌بيت(ع) تشكيل مى‌شد، شركت مى‌كرد. او در سنين نوجوانى به بيمارى سختى مبتلا شده و با توسل به اهل‌بيت(ع) شفا يافته بود. از اين‌رو با شنيدن نام آن بزرگواران اشكش جارى مى‌شد و چون دو فرزند پسرش را از دست داده بود، نذر كرد چنانچه خداوند به او پسر ديگرى عنايت كند، او را به حوزه علميّه، براى فراگيرى علوم اسلامى بفرستد. او به نذر خود عمل كرده و على‌محمد را رهسپار حوزه كرد.
    == ولادت ==
    او فرزند حاج میرزا یدالله، در 10 خرداد سال 1344ش، در شهر شاهدیه یزد متولد شد.


    مادرش از سادات و خاندان حاج امامى ابرند آباد بود كه به تقوى معروف بودند. جد سوم ايشان مرحوم امير اكبر از سادات داراى كرامت بود. همچنين پدر بزرگ ايشان مرحوم حاج سيّد محمدباقر حاج امام از روحانیون داراى فضل و تقوى در يزد بود كه به سال 1336ش از دنيا رحلت كرده است و آرامگاه اين بزرگواران در ابرند آباد يزد زيارتگاه مى‌باشد كه بسيارى از مردم منطقه با توسل به ارواح پاکشان از خداوند طلب حاجت مى‌كنند.
    پدرش از مؤمنین و عاشقان خاندان رسالت بود و همواره در مجالسى که به نام اهل‌بیت(ع) تشکیل مى‌شد، شرکت مى‌کرد. او در سنین نوجوانى به بیمارى سختى مبتلا شده و با توسل به اهل‌بیت(ع) شفا یافته بود. از این‌رو با شنیدن نام آن بزرگواران اشکش جارى مى‌شد و چون دو فرزند پسرش را از دست داده بود، نذر کرد چنانچه خداوند به او پسر دیگرى عنایت کند، او را به حوزه علمیّه، براى فراگیرى علوم اسلامى بفرستد. او به نذر خود عمل کرده و على‌محمد را رهسپار حوزه کرد.


    پدر محمد على، وى را در كودكى با خود به مجالس وعظ و خطابه مى‌برد و دوست داشت وى را ذاكر حضرت سيّدالشهدا(ع) تربيت نمايد.
    مادرش از سادات و خاندان حاج امامى ابرند آباد بود که به تقوى معروف بودند. جد سوم ایشان مرحوم امیر اکبر از سادات داراى کرامت بود. همچنین پدر بزرگ ایشان مرحوم حاج سیّد محمدباقر حاج امام از روحانیون داراى فضل و تقوى در یزد بود که به سال 1336ش از دنیا رحلت کرده است و آرامگاه این بزرگواران در ابرند آباد یزد زیارتگاه مى‌باشد که بسیارى از مردم منطقه با توسل به ارواح پاکشان از خداوند طلب حاجت مى‌کنند.
     
    پدر محمد على، وى را در کودکى با خود به مجالس وعظ و خطابه مى‌برد و دوست داشت وى را ذاکر حضرت سیّدالشهدا(ع) تربیت نماید.


    ==تحصیلات==
    ==تحصیلات==


    وى در شش سالگى به دبستان عنصرى در شاهديه رفت. در سال چهارم دبستان، بر اثر تشويق استادش، آقاى سيد على بمان ميرجليلى، تمام سعى خود را در راه تحصيل به‌كار گرفت و از آن به بعد، همواره از دانش آموزان ممتاز استان يزد شمرده شد. در مقطع اول راهنمايى، به عنوان ممتازترين دانش آموز استان يزد انتخاب شد و مورد تشويق قرار گرفت.
    وى در شش سالگى به دبستان عنصرى در شاهدیه رفت. در سال چهارم دبستان، بر اثر تشویق استادش، آقاى سید على بمان میرجلیلى، تمام سعى خود را در راه تحصیل به‌کار گرفت و از آن به بعد، همواره از دانش آموزان ممتاز استان یزد شمرده شد. در مقطع اول راهنمایى، به عنوان ممتازترین دانش آموز استان یزد انتخاب شد و مورد تشویق قرار گرفت.


    پس از گذراندن اول دبيرستان، با توجه به علاقه شخصى خود و تشويق‌هاى پدر، آيت‌الله حاج سيّد جواد مدرسى و استاد دكتر عباس برهانى، در مهرماه 1359ش وارد حوزه علميّه يزد شد. وى از محضر اساتيد بزرگوارى چون حجج اسلام آقايان: كمالى زارچى، محمّد رضا فلاح تفتى و على مفيدى‌فر، به فراگيرى ادبيّات عرب پرداخت و با شركت در كلاس منطق آيت‌الله علاقه‌بند يزدى، خوشه‌چين كمالات علمى وى گشت.
    پس از گذراندن اول دبیرستان، با توجه به علاقه شخصى خود و تشویق‌هاى پدر، آیت‌الله حاج سیّد جواد مدرسى و استاد دکتر عباس برهانى، در مهرماه 1359ش وارد حوزه علمیّه یزد شد. وى از محضر اساتید بزرگوارى چون حجج اسلام آقایان: کمالى زارچى، محمّد رضا فلاح تفتى و على مفیدى‌فر، به فراگیرى ادبیّات عرب پرداخت و با شرکت در کلاس منطق آیت‌الله علاقه‌بند یزدى، خوشه‌چین کمالات علمى وى گشت.


    از خاطرات جالب وى در آن دوره، حفظ اشعار الفيه بن مالك در حوزه يزد بود كه از طرف آيت‌الله حاج محمود علومى، مسئول حوزه خان يزد، مورد تشويق قرار گرفت و مفتخر به اخذ دوره تفسير منهج‌الصادقين از محضر ايشان شد.
    از خاطرات جالب وى در آن دوره، حفظ اشعار الفیه بن مالک در حوزه یزد بود که از طرف آیت‌الله حاج محمود علومى، مسئول حوزه خان یزد، مورد تشویق قرار گرفت و مفتخر به اخذ دوره تفسیر منهج‌الصادقین از محضر ایشان شد.


    در سال 1361ش جهت استفاده از محضر اساتيد حوزه علميه قم، به اين شهر رفت. شرط ورود به حوزه علميّه قم، اتمام لمعتين بود ولى وى آن را نخوانده بود. طى نامه‌اى به محضر [[مکارم شیرازی، ناصر|آيت‌الله مكارم شيرازى]]، از ايشان درخواست كرد او را در مدرسه امام حسن مجتبى(ع) كه تازه شروع به‌كار مى‌كرد، بپذيرد. در آن نامه خود را حافظ الفيه بن مالك معرفى كرد. ايشان وى را به حضور طلبيد و پس از امتحان و سئوال از سوابق خانوادگى و تحصيلى، با ورود او به حوزه قم موافقت كرد.
    در سال 1361ش جهت استفاده از محضر اساتید حوزه علمیه قم، به این شهر رفت. شرط ورود به حوزه علمیّه قم، اتمام لمعتین بود ولى وى آن را نخوانده بود. طى نامه‌اى به محضر [[مکارم شیرازی، ناصر|آیت‌الله مکارم شیرازى]]، از ایشان درخواست کرد او را در مدرسه امام حسن مجتبى(ع) که تازه شروع به‌کار مى‌کرد، بپذیرد. در آن نامه خود را حافظ الفیه بن مالک معرفى کرد. ایشان وى را به حضور طلبید و پس از امتحان و سئوال از سوابق خانوادگى و تحصیلى، با ورود او به حوزه قم موافقت کرد.


    براى تكميل ادبيات عرب، به درس استاد [[مدرس افغانی، محمدعلی|مدرس افغانى]] كه در نحو و ساير علوم ادبى تسلط داشت، رفت و نزد ايشان مغنى اللبيب ابن هشام و مطوّل [[تفتازانی، مسعود بن عمر|تفتازانى]] را فرا گرفت.
    براى تکمیل ادبیات عرب، به درس استاد [[مدرس افغانی، محمدعلی|مدرس افغانى]] که در نحو و سایر علوم ادبى تسلط داشت، رفت و نزد ایشان مغنى اللبیب ابن هشام و مطوّل [[تفتازانی، مسعود بن عمر|تفتازانى]] را فرا گرفت.


    همچنين كشف‌المراد [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] را نزد [[مکارم شیرازی، ناصر|آيت‌الله مكارم شيرازى]] و بخشى از تفسير مجمع‌البيان را نزد آقاى امامى از نويسندگان [[تفسیر نمونه]]، فرا گرفت. آنگاه براى فراگيرى فقه نزد استاد آيت‌الله وجدانى فخر شتافت. هم‌زمان، اصول مظفر را نزد استاد صالحى افغانى فراگرفت. در اين دوره بود كه به جهت تلاش فراوان، رتبه اول حوزه قم را در پايه ششم بدست آورد و به دريافت يك دوره كامل [[بحارالانوار|بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام]] از [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) مفتخر گشت.
    همچنین کشف‌المراد [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] را نزد [[مکارم شیرازی، ناصر|آیت‌الله مکارم شیرازى]] و بخشى از [[مجمع البيان في تفسير القرآن|تفسیر مجمع‌البیان]] را نزد آقاى امامى از نویسندگان [[تفسیر نمونه]]، فرا گرفت. آنگاه براى فراگیرى فقه نزد استاد [[وجدانی‌فخر، قدرت‌الله|آیت‌الله وجدانى فخر]] شتافت. هم‌زمان، اصول مظفر را نزد استاد صالحى افغانى فراگرفت. در این دوره بود که به جهت تلاش فراوان، رتبه اول حوزه قم را در پایه ششم بدست آورد و به دریافت یک دوره کامل [[بحارالانوار|بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام]] از [[امام خمينى(ره)|امام خمینى]](ره) مفتخر گشت.


    آنگاه براى فراگيرى بهتر اصول، نزد آيت‌الله [[اعتمادی، مصطفی|مصطفى اعتمادى]] شتافت و [[فرائد الاصول (طبع انتشارات اسلامی)|رسائل]] [[شيخ انصارى]] را از ايشان فرا گرفت. [[كتاب المكاسب|مكاسب]] را نزد شيخ احمد پايانى آموخت و باز براى آموزش بيشتر اصول، در درس [[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|كفايه]] استاد اعتمادى، حاضر شد.
    آنگاه براى فراگیرى بهتر اصول، نزد آیت‌الله [[اعتمادی، مصطفی|مصطفى اعتمادى]] شتافت و [[فرائد الاصول (طبع انتشارات اسلامی)|رسائل]] [[شيخ انصارى|شیخ انصارى]] را از ایشان فرا گرفت. [[كتاب المكاسب|مکاسب]] را نزد شیخ [[احمد پایانى]] آموخت و باز براى آموزش بیشتر اصول، در درس [[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|کفایه]] استاد [[اعتمادی، مصطفی|اعتمادى]]، حاضر شد.


    همزمان با فراگيرى [[كتاب المكاسب|مكاسب]] و [[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|كفايه]]، به حفظ قرآن همت گمارد و نزديك به نصف قرآن را حفظ كرد.
    همزمان با فراگیرى [[كتاب المكاسب|مکاسب]] و [[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|کفایه]]، به حفظ قرآن همت گمارد و نزدیک به نصف قرآن را حفظ کرد.
     
    در اين دوران، در كلاس تفسير آيت‌الله [[جوادی آملی، عبدالله|جوادى آملى]]، در حدود ده سال شركت كرد.
     
    از سال 1371ش، هم‌زمان با شركت در كلاس تفسير استاد جوادى، به فراگيرى خارج فقه و اصول پرداخت و از محضر بزرگانى چون آيات عظام: [[فاضل موحدی لنکرانی، محمد|فاضل لنكرانى]]، مكارم شيرازى، ميرزا جواد تبريزى بهره برد. در سال 1374ش از دانشگاه قم، مركز تربيت مدرس، در رشته الهيات و معارف اسلامى (كارشناسى ارشد) فارغ‌التحصيل شد و در سال بعد، در آزمون دكتراى علوم قرآن و حديث، شركت كرد كه سرانجام در سال 1381ش، از دانشگاه فارغ‌التحصيل شد. حضرت آيت‌الله هادى معرفت و مسلم داورى، استاد [[مهدوی‌راد، محمدعلی|محمدعلى مهدوى‌راد]]، دكتر [[حداد عادل، غلامعلی|غلامعلى حداد عادل]] و دكتر سيّد محمّد رضا حجتى، از اساتيد برجسته دوره دانشگاهى وى مى‌باشد.


    در این دوران، در کلاس تفسیر آیت‌الله [[جوادی آملی، عبدالله|جوادى آملى]]، در حدود ده سال شرکت کرد.


    از سال 1371ش، هم‌زمان با شرکت در کلاس تفسیر استاد جوادى، به فراگیرى خارج فقه و اصول پرداخت و از محضر بزرگانى چون آیات عظام: [[فاضل موحدی لنکرانی، محمد|فاضل لنکرانى]]، [[مکارم شیرازی، ناصر|مکارم شیرازى]]، [[تبریزی، جواد|میرزا جواد تبریزى]] بهره برد. در سال 1374ش از دانشگاه قم، مرکز تربیت مدرس، در رشته الهیات و معارف اسلامى (کارشناسى ارشد) فارغ‌التحصیل شد و در سال بعد، در آزمون دکتراى علوم قرآن و حدیث، شرکت کرد که سرانجام در سال 1381ش، از دانشگاه فارغ‌التحصیل شد. حضرت [[معرفت، محمدهادی|آیت‌الله هادى معرفت]] و [[داوری، مسلم|مسلم داورى]]، استاد [[مهدوی‌راد، محمدعلی|محمدعلى مهدوى‌راد]]، دکتر [[حداد عادل، غلامعلی|غلامعلى حداد عادل]] و دکتر [[سيد محمدرضا حجتى|سید محمدرضا حجتى]]، از اساتید برجسته دوره دانشگاهى وى مى‌باشد.
    == آثار==
    == آثار==


    # [[امام على(ع)]] و زمامداران.
    # [[امام على(ع)]] و زمامداران.
    # وافى، مبانى و روش‌هاى فقه الحديثى در آن.
    # وافى، مبانى و روش‌هاى فقه الحدیثى در آن.
    # تأثير قرآن در پيدايش و پيشرفت علوم ادبى
    # تأثیر قرآن در پیدایش و پیشرفت علوم ادبى


    ==منابع مقاله==
    ==منابع مقاله==


     
    پایگاه اطلاع‌رسلانى اندیشوران حوزه، سه شنبه 31 خرداد 1390ش.
    پايگاه اطلاع‌رسلانى انديشوران حوزه، سه شنبه 31 خرداد 1390ش.





    نسخهٔ ‏۲۷ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۴۱

    میرجلیلی، علی محمد
    نام میرجلیلی، علی محمد
    نام‌های دیگر
    نام پدر میرزا یدالله
    متولد 10 خرداد سال 1344ش
    محل تولد شاهدیه یزد
    رحلت
    اساتید آیت‌الله مکارم شیرازى

    مدرس افغانى

    مصطفى اعتمادى

    آیت‌الله وجدانى فخر

    برخی آثار وافی، مبانی و روشهای فقه الحدیثی در آن

    تأثیر قرآن در پیدایش و پیشرفت علوم ادبی

    کد مؤلف AUTHORCODE05798AUTHORCODE

    على‌محمد میرجلیلى (متولد 1344ش)، نویسنده، محقق، متخصص علوم قرآن و حدیث

    ولادت

    او فرزند حاج میرزا یدالله، در 10 خرداد سال 1344ش، در شهر شاهدیه یزد متولد شد.

    پدرش از مؤمنین و عاشقان خاندان رسالت بود و همواره در مجالسى که به نام اهل‌بیت(ع) تشکیل مى‌شد، شرکت مى‌کرد. او در سنین نوجوانى به بیمارى سختى مبتلا شده و با توسل به اهل‌بیت(ع) شفا یافته بود. از این‌رو با شنیدن نام آن بزرگواران اشکش جارى مى‌شد و چون دو فرزند پسرش را از دست داده بود، نذر کرد چنانچه خداوند به او پسر دیگرى عنایت کند، او را به حوزه علمیّه، براى فراگیرى علوم اسلامى بفرستد. او به نذر خود عمل کرده و على‌محمد را رهسپار حوزه کرد.

    مادرش از سادات و خاندان حاج امامى ابرند آباد بود که به تقوى معروف بودند. جد سوم ایشان مرحوم امیر اکبر از سادات داراى کرامت بود. همچنین پدر بزرگ ایشان مرحوم حاج سیّد محمدباقر حاج امام از روحانیون داراى فضل و تقوى در یزد بود که به سال 1336ش از دنیا رحلت کرده است و آرامگاه این بزرگواران در ابرند آباد یزد زیارتگاه مى‌باشد که بسیارى از مردم منطقه با توسل به ارواح پاکشان از خداوند طلب حاجت مى‌کنند.

    پدر محمد على، وى را در کودکى با خود به مجالس وعظ و خطابه مى‌برد و دوست داشت وى را ذاکر حضرت سیّدالشهدا(ع) تربیت نماید.

    تحصیلات

    وى در شش سالگى به دبستان عنصرى در شاهدیه رفت. در سال چهارم دبستان، بر اثر تشویق استادش، آقاى سید على بمان میرجلیلى، تمام سعى خود را در راه تحصیل به‌کار گرفت و از آن به بعد، همواره از دانش آموزان ممتاز استان یزد شمرده شد. در مقطع اول راهنمایى، به عنوان ممتازترین دانش آموز استان یزد انتخاب شد و مورد تشویق قرار گرفت.

    پس از گذراندن اول دبیرستان، با توجه به علاقه شخصى خود و تشویق‌هاى پدر، آیت‌الله حاج سیّد جواد مدرسى و استاد دکتر عباس برهانى، در مهرماه 1359ش وارد حوزه علمیّه یزد شد. وى از محضر اساتید بزرگوارى چون حجج اسلام آقایان: کمالى زارچى، محمّد رضا فلاح تفتى و على مفیدى‌فر، به فراگیرى ادبیّات عرب پرداخت و با شرکت در کلاس منطق آیت‌الله علاقه‌بند یزدى، خوشه‌چین کمالات علمى وى گشت.

    از خاطرات جالب وى در آن دوره، حفظ اشعار الفیه بن مالک در حوزه یزد بود که از طرف آیت‌الله حاج محمود علومى، مسئول حوزه خان یزد، مورد تشویق قرار گرفت و مفتخر به اخذ دوره تفسیر منهج‌الصادقین از محضر ایشان شد.

    در سال 1361ش جهت استفاده از محضر اساتید حوزه علمیه قم، به این شهر رفت. شرط ورود به حوزه علمیّه قم، اتمام لمعتین بود ولى وى آن را نخوانده بود. طى نامه‌اى به محضر آیت‌الله مکارم شیرازى، از ایشان درخواست کرد او را در مدرسه امام حسن مجتبى(ع) که تازه شروع به‌کار مى‌کرد، بپذیرد. در آن نامه خود را حافظ الفیه بن مالک معرفى کرد. ایشان وى را به حضور طلبید و پس از امتحان و سئوال از سوابق خانوادگى و تحصیلى، با ورود او به حوزه قم موافقت کرد.

    براى تکمیل ادبیات عرب، به درس استاد مدرس افغانى که در نحو و سایر علوم ادبى تسلط داشت، رفت و نزد ایشان مغنى اللبیب ابن هشام و مطوّل تفتازانى را فرا گرفت.

    همچنین کشف‌المراد علامه حلى را نزد آیت‌الله مکارم شیرازى و بخشى از تفسیر مجمع‌البیان را نزد آقاى امامى از نویسندگان تفسیر نمونه، فرا گرفت. آنگاه براى فراگیرى فقه نزد استاد آیت‌الله وجدانى فخر شتافت. هم‌زمان، اصول مظفر را نزد استاد صالحى افغانى فراگرفت. در این دوره بود که به جهت تلاش فراوان، رتبه اول حوزه قم را در پایه ششم بدست آورد و به دریافت یک دوره کامل بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام از امام خمینى(ره) مفتخر گشت.

    آنگاه براى فراگیرى بهتر اصول، نزد آیت‌الله مصطفى اعتمادى شتافت و رسائل شیخ انصارى را از ایشان فرا گرفت. مکاسب را نزد شیخ احمد پایانى آموخت و باز براى آموزش بیشتر اصول، در درس کفایه استاد اعتمادى، حاضر شد.

    همزمان با فراگیرى مکاسب و کفایه، به حفظ قرآن همت گمارد و نزدیک به نصف قرآن را حفظ کرد.

    در این دوران، در کلاس تفسیر آیت‌الله جوادى آملى، در حدود ده سال شرکت کرد.

    از سال 1371ش، هم‌زمان با شرکت در کلاس تفسیر استاد جوادى، به فراگیرى خارج فقه و اصول پرداخت و از محضر بزرگانى چون آیات عظام: فاضل لنکرانى، مکارم شیرازى، میرزا جواد تبریزى بهره برد. در سال 1374ش از دانشگاه قم، مرکز تربیت مدرس، در رشته الهیات و معارف اسلامى (کارشناسى ارشد) فارغ‌التحصیل شد و در سال بعد، در آزمون دکتراى علوم قرآن و حدیث، شرکت کرد که سرانجام در سال 1381ش، از دانشگاه فارغ‌التحصیل شد. حضرت آیت‌الله هادى معرفت و مسلم داورى، استاد محمدعلى مهدوى‌راد، دکتر غلامعلى حداد عادل و دکتر سید محمدرضا حجتى، از اساتید برجسته دوره دانشگاهى وى مى‌باشد.

    آثار

    1. امام على(ع) و زمامداران.
    2. وافى، مبانى و روش‌هاى فقه الحدیثى در آن.
    3. تأثیر قرآن در پیدایش و پیشرفت علوم ادبى

    منابع مقاله

    پایگاه اطلاع‌رسلانى اندیشوران حوزه، سه شنبه 31 خرداد 1390ش.


    وابسته‌ها