وفا، علی بن محمد: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '==وابستهها== [[' به '==وابستهها== {{وابستهها}} [[') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR10075.jpg|بندانگشتی|وفا، علی بن محمد]] | [[پرونده:NUR10075.jpg|بندانگشتی|وفا، علی بن محمد]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |وفا، علی بن محمد | ||
|- | |- | ||
|نامهای دیگر | |نامهای دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |محمد | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |11 محرم 761ق | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" | | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" | | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" | | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" | | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE10075AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''ابوالحسن على بن محمد بن محمد بن وفا'''، مفسر، | '''ابوالحسن على بن محمد بن محمد بن وفا'''، مفسر، فقیه، ادیب، شاعر و صوفى مشهور سده 8 قمرى در مصر بود. | ||
او را | == ولادت == | ||
او را قریشى و انصارى و نیز اصل وى را از اسكندریه دانستهاند. اغلب مآخذ، تولد او را در 759ق / 1358م، در قاهره ضبط كردهاند، اما [[شعرانی، ابوالحسن|شعرانى]] به خط خود او دیده كه تاریخ تولدش را صبح یکشنبه 11 محرم 761ق / 3 دسامبر 1359م نوشته است. | |||
او | او بسیار باهوش و تیزبین بود؛ چنانكه در كودكى، شگفتى پدر را كه خود صوفى و شاعر بود، برانگیخت. درحالىكه كمتر از 20 سال داشت، اجازه یافته بود كه در مجامع سخن بگوید. برخى مآخذ، اجازهدهنده را پدرش دانستهاند؛ درحالىكه ابن وفا پدرش را در كودكى از دست داده بود و او و برادرش احمد تحت سرپرستى و تربیت شمسالدین محمد زیلعى قرار گرفته بودند و احتمالاً این اجازه از سوى زیلعى بوده است. | ||
ابن وفا، در 17 سالگى به جاى پدر بر مسند ارشاد نشست و بهزودى شهرتى | ابن وفا، در 17 سالگى به جاى پدر بر مسند ارشاد نشست و بهزودى شهرتى عظیم یافت. او در تصوف، تابع طریقت شیخ ابوالحسن شاذلى بود و گفتهاند كه اذكار و ادعیهاى موزون و آهنگدار به مریدانش تعلیم داده بود كه سبب جلب توجه قلوب عامه مردم شده بود. | ||
ابن وفا مردى | ابن وفا مردى خوشسیما و باوقار بود و ظاهرى آراسته داشت و بهندرت در میان مردم ظاهر مىشد. اصحاب و پیروانش در تكریم و تعظیم او سخت استوار بودند و از بذل مال در راه او دریغ نداشتند، تا آنجا كه در دوستى و تعظیم او به غلو منسوب شدند. گفته شده كه او شیخى صاحب كرامت بود و كراماتى هم به او نسبت دادهاند. | ||
ابن وفا داراى اشعار و موشحاتى است در موضوعات و | ابن وفا داراى اشعار و موشحاتى است در موضوعات و مضامین عرفانى و به گمان برخى از نویسندگان از اشعار او و پدرش بوى اتحاد و الحاد به مشام مىرسد. نوشتهاند كه وى مالكىمذهب بوده است، اما اینكه او در اواخر عمر در خانه خود منبرى قرار داده بود و همان جا با اصحاب خویش نماز جمعه برپا مىداشت، با مذهب مالكى مغایرت دارد. | ||
== وفات == | |||
او در ذىحجه 807 / ژوئن 1405 در سراى خویش واقع در الروضه (قاهره) وفات یافت و در قرافه در كنار مقبره پدرش مدفون گشت، اما اینكه [[شعرانی، ابوالحسن|شعرانى]] وفات او را 801ق ضبط كرده است، درست به نظر نمىرسد. | |||
== آثار == | == آثار == | ||
از ابن وفا تألیفات بسیار در تصوف و تفسیر و فقه در دست است كه از آن جملهاند: | |||
1. الباحث على الخلاص من سوء الظن بالخواص یا الباعث على الخلاص فى احوال الخواص؛ | |||
1. الباحث على الخلاص من سوء الظن بالخواص | |||
2. حزب ابن وفا | 2. حزب ابن وفا یا حزب السادات؛ | ||
3. الدرجة | 3. الدرجة العلیا فى معاریج الانبیاء؛ | ||
4. | 4. دیوان؛ | ||
5. ذكر الاخبار الواردة فى | 5. ذكر الاخبار الواردة فى فضیلة الاذكار؛ | ||
6. رسالة فى التصوف؛ | 6. رسالة فى التصوف؛ | ||
7. صلاة | 7. صلاة یا صلوات؛ | ||
8. العروش؛ | 8. العروش؛ | ||
9. كشف مرآت | 9. كشف مرآت العیون؛ | ||
10. لباس الفتوة؛ | 10. لباس الفتوة؛ | ||
11. المدخل الى معرفة الاسماء | 11. المدخل الى معرفة الاسماء الالهیة؛ | ||
12. المسامع | 12. المسامع الربانیة؛ | ||
13. | 13. مفاتیح الخزائن العالیة (یا العلیة) در تصوف؛ | ||
14. موشحات؛ | 14. موشحات؛ | ||
15. واردات | 15. واردات الهیة؛ | ||
16. | 16. الوصایا. | ||
آثار | آثار نایابى نیز به نام وى ثبت شده كه عبارتند از: | ||
1. | 1. تفسیر القرآن؛ | ||
2. فصول مواعظ؛ | 2. فصول مواعظ؛ | ||
خط ۸۸: | خط ۹۱: | ||
3. الكوثر المترع فى الابحر الاربع، در فقه؛ | 3. الكوثر المترع فى الابحر الاربع، در فقه؛ | ||
4. | 4. بغیة الرائد فى الدرر الفرائد؛ | ||
5. | 5. خزینة الفضائل و سفینة الافاضل؛ | ||
6. مرتضع ثدى الشفاء من منح الله تعالى على ابن الوفاء. | 6. مرتضع ثدى الشفاء من منح الله تعالى على ابن الوفاء. | ||
خط ۹۷: | خط ۱۰۰: | ||
دایرةالمعارف بزرگ اسلامى، ج 5، ص 85، حسین لاشىء. | |||
==وابستهها== | ==وابستهها== |
نسخهٔ ۸ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۲:۱۰
نام | وفا، علی بن محمد |
---|---|
نامهای دیگر | |
نام پدر | محمد |
متولد | 11 محرم 761ق |
محل تولد | |
رحلت | |
اساتید | |
برخی آثار | |
کد مؤلف | AUTHORCODE10075AUTHORCODE |
ابوالحسن على بن محمد بن محمد بن وفا، مفسر، فقیه، ادیب، شاعر و صوفى مشهور سده 8 قمرى در مصر بود.
ولادت
او را قریشى و انصارى و نیز اصل وى را از اسكندریه دانستهاند. اغلب مآخذ، تولد او را در 759ق / 1358م، در قاهره ضبط كردهاند، اما شعرانى به خط خود او دیده كه تاریخ تولدش را صبح یکشنبه 11 محرم 761ق / 3 دسامبر 1359م نوشته است.
او بسیار باهوش و تیزبین بود؛ چنانكه در كودكى، شگفتى پدر را كه خود صوفى و شاعر بود، برانگیخت. درحالىكه كمتر از 20 سال داشت، اجازه یافته بود كه در مجامع سخن بگوید. برخى مآخذ، اجازهدهنده را پدرش دانستهاند؛ درحالىكه ابن وفا پدرش را در كودكى از دست داده بود و او و برادرش احمد تحت سرپرستى و تربیت شمسالدین محمد زیلعى قرار گرفته بودند و احتمالاً این اجازه از سوى زیلعى بوده است.
ابن وفا، در 17 سالگى به جاى پدر بر مسند ارشاد نشست و بهزودى شهرتى عظیم یافت. او در تصوف، تابع طریقت شیخ ابوالحسن شاذلى بود و گفتهاند كه اذكار و ادعیهاى موزون و آهنگدار به مریدانش تعلیم داده بود كه سبب جلب توجه قلوب عامه مردم شده بود.
ابن وفا مردى خوشسیما و باوقار بود و ظاهرى آراسته داشت و بهندرت در میان مردم ظاهر مىشد. اصحاب و پیروانش در تكریم و تعظیم او سخت استوار بودند و از بذل مال در راه او دریغ نداشتند، تا آنجا كه در دوستى و تعظیم او به غلو منسوب شدند. گفته شده كه او شیخى صاحب كرامت بود و كراماتى هم به او نسبت دادهاند.
ابن وفا داراى اشعار و موشحاتى است در موضوعات و مضامین عرفانى و به گمان برخى از نویسندگان از اشعار او و پدرش بوى اتحاد و الحاد به مشام مىرسد. نوشتهاند كه وى مالكىمذهب بوده است، اما اینكه او در اواخر عمر در خانه خود منبرى قرار داده بود و همان جا با اصحاب خویش نماز جمعه برپا مىداشت، با مذهب مالكى مغایرت دارد.
وفات
او در ذىحجه 807 / ژوئن 1405 در سراى خویش واقع در الروضه (قاهره) وفات یافت و در قرافه در كنار مقبره پدرش مدفون گشت، اما اینكه شعرانى وفات او را 801ق ضبط كرده است، درست به نظر نمىرسد.
آثار
از ابن وفا تألیفات بسیار در تصوف و تفسیر و فقه در دست است كه از آن جملهاند:
1. الباحث على الخلاص من سوء الظن بالخواص یا الباعث على الخلاص فى احوال الخواص؛
2. حزب ابن وفا یا حزب السادات؛
3. الدرجة العلیا فى معاریج الانبیاء؛
4. دیوان؛
5. ذكر الاخبار الواردة فى فضیلة الاذكار؛
6. رسالة فى التصوف؛
7. صلاة یا صلوات؛
8. العروش؛
9. كشف مرآت العیون؛
10. لباس الفتوة؛
11. المدخل الى معرفة الاسماء الالهیة؛
12. المسامع الربانیة؛
13. مفاتیح الخزائن العالیة (یا العلیة) در تصوف؛
14. موشحات؛
15. واردات الهیة؛
16. الوصایا.
آثار نایابى نیز به نام وى ثبت شده كه عبارتند از:
1. تفسیر القرآن؛
2. فصول مواعظ؛
3. الكوثر المترع فى الابحر الاربع، در فقه؛
4. بغیة الرائد فى الدرر الفرائد؛
5. خزینة الفضائل و سفینة الافاضل؛
6. مرتضع ثدى الشفاء من منح الله تعالى على ابن الوفاء.
منابع مقاله
دایرةالمعارف بزرگ اسلامى، ج 5، ص 85، حسین لاشىء.