نصیبی، محمد بن طلحه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '==وابسته‌ها== [[' به '==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} [[') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR02193.jpg|بندانگشتی|نصیبی، محمد بن طلحه]] | [[پرونده:NUR02193.jpg|بندانگشتی|نصیبی، محمد بن طلحه]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |نصیبی، محمد بن طلحه | ||
|- | |- | ||
|نام‌های دیگر | |نام‌های دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | ابن طلحه، ابوسالم محمد | ||
ابوسالم ال‍ن‍ص‍ی‍ب‍ی | ابوسالم ال‍ن‍ص‍ی‍ب‍ی | ||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |طلحه | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |582ق | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |یكى از روستاهاى نَصیبین - از شهرهاى شمال عراق | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |652ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |[[مؤید طوسى]] | ||
[[ابن اثیر، مبارک بن محمد|ابن اثیر، ابوالسعادات مبارک بن محمد شیبانى]] | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" | | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE02193AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
''' | '''ابوسالم محمد بن طلحه نصیبی''' (۵۸۲ – ۶۵۲ق) معروف به ابن طلعه شافعی، از علمای شافعی مذهب، مؤلف كتاب مطالب السؤول در شرح حال ائمه اهل‌البیت است، مفتى دمشق و خطیب آنجا بود. | ||
== ولادت == | |||
كمال‌الدین، ابوسالم محمد بن طلحه بن حسن قرشى شافعی در یكى از روستاهاى نَصیبین - از شهرهاى شمال عراق - در سال 582ق متولد شد و براى سماع حدیث به نیشابور سفر كرد و بعدها در حلب و دمشق به بیان حدیث پرداخت. در فقه و اصول سر آمد بود و به علوم غریبه، دانش جفر و علم حروف تسلط داشت. شرح حال نویسان، به زندگى زاهدانه وى اشاره كرده و نوشته‌اند با این كه در دمشق به وزارت رسید، اما پس از دو روز آن منصب را ترك كرد و زاهدانه به زندگى خویش ادامه داد. او مذهب شافعى داشت. | |||
== | ==اساتید== | ||
دو تن از | دو تن از مشایخ وى عبارتند از: [[مؤید طوسى]] (م. 617) كه محدث نیشابور و مُسنِد خراسان بود. و دیگر [[ابن اثیر، مبارک بن محمد|ابن اثیر، ابوالسعادات مبارک بن محمد شیبانى]] (م. 606) نویسنده جامع الاصول و النهایه. | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
براى وى | براى وى بیش از ده كتاب برشمرده‌اند كه در موضوعاتى مانند عرفان و اخلاق، علم جفر و شرح حال است. اشتغال وى به علم جفر و حروف مورد انكار نویسندگان سنى قرار گرفته است. نام برخى از کتاب‌هاى وى به شرح زیر است: زبدة المقال فى فضائل الاصحاب و الآل، جفر على بن ابى‌طالب، مطالب السؤول فى مناقب آل الرسول. | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
نسخهٔ ۱۵ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۴۴
| نام | نصیبی، محمد بن طلحه |
|---|---|
| نام‌های دیگر | ابن طلحه، ابوسالم محمد
ابوسالم ال‍ن‍ص‍ی‍ب‍ی ابوسالم محمد بن طلحه ع‍دوی، محمد بن طلحه نصیبی، ابوسالم محمد بن طلحه ابن صباغ، محمد بن طلحة شافعی، کمال‌الدین محمد بن طلحه |
| نام پدر | طلحه |
| متولد | 582ق |
| محل تولد | یكى از روستاهاى نَصیبین - از شهرهاى شمال عراق |
| رحلت | 652ق |
| اساتید | مؤید طوسى |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE02193AUTHORCODE |
ابوسالم محمد بن طلحه نصیبی (۵۸۲ – ۶۵۲ق) معروف به ابن طلعه شافعی، از علمای شافعی مذهب، مؤلف كتاب مطالب السؤول در شرح حال ائمه اهل‌البیت است، مفتى دمشق و خطیب آنجا بود.
ولادت
كمال‌الدین، ابوسالم محمد بن طلحه بن حسن قرشى شافعی در یكى از روستاهاى نَصیبین - از شهرهاى شمال عراق - در سال 582ق متولد شد و براى سماع حدیث به نیشابور سفر كرد و بعدها در حلب و دمشق به بیان حدیث پرداخت. در فقه و اصول سر آمد بود و به علوم غریبه، دانش جفر و علم حروف تسلط داشت. شرح حال نویسان، به زندگى زاهدانه وى اشاره كرده و نوشته‌اند با این كه در دمشق به وزارت رسید، اما پس از دو روز آن منصب را ترك كرد و زاهدانه به زندگى خویش ادامه داد. او مذهب شافعى داشت.
اساتید
دو تن از مشایخ وى عبارتند از: مؤید طوسى (م. 617) كه محدث نیشابور و مُسنِد خراسان بود. و دیگر ابن اثیر، ابوالسعادات مبارک بن محمد شیبانى (م. 606) نویسنده جامع الاصول و النهایه.
آثار
براى وى بیش از ده كتاب برشمرده‌اند كه در موضوعاتى مانند عرفان و اخلاق، علم جفر و شرح حال است. اشتغال وى به علم جفر و حروف مورد انكار نویسندگان سنى قرار گرفته است. نام برخى از کتاب‌هاى وى به شرح زیر است: زبدة المقال فى فضائل الاصحاب و الآل، جفر على بن ابى‌طالب، مطالب السؤول فى مناقب آل الرسول.
وفات
مرگ او در شهر حلب به سال 652 روى داد.