القواعد العلية في الفوائد الأصولية: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - '}} '''' به '}} '''')
    جز (جایگزینی متن - 'مولانا، ابوالحسن' به 'مولانا، سید ابوالحسن')
    خط ۶: خط ۶:
    [[بروجردی، حسین]] (نویسنده)
    [[بروجردی، حسین]] (نویسنده)


    [[مولانا، ابوالحسن]] (مقرر)
    [[مولانا، سید ابوالحسن]] (مقرر)
    | زبان =عربی
    | زبان =عربی
    | کد کنگره =
    | کد کنگره =
    خط ۱۹: خط ۱۹:
    | چاپ =1
    | چاپ =1
    | تعداد جلد =1
    | تعداد جلد =1
    | کتابخانۀ دیجیتال نور = 35901
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =18747
    | کتابخوان همراه نور =18747
    | کتابخوان همراه نور =18747
    | کد پدیدآور =
    | کد پدیدآور =
    خط ۲۷: خط ۲۷:




    '''القواعد العلية في الفوائد الأصولیة'''، تقريرات درس اصول [[بروجردی، حسین|آيت‌الله سيد‌ ‎حسين طباطبايى بروجردى]] به قلم [[مولانا، ابوالحسن|سيد‌ ‎ابوالحسن موسوى]]، به زبان عربى است.
    '''القواعد العلية في الفوائد الأصولیة'''، تقريرات درس اصول [[بروجردی، حسین|آيت‌الله سيد‌ ‎حسين طباطبايى بروجردى]] به قلم [[مولانا، سید ابوالحسن|سيد‌ ‎ابوالحسن موسوى]]، به زبان عربى است.


    ==ساختار==
    ==ساختار==

    نسخهٔ ‏۲۴ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۲:۴۸

    ‏القواعد العلية في الفوائد الأصولية
    القواعد العلية في الفوائد الأصولية
    پدیدآورانبروجردی، حسین (نویسنده) مولانا، سید ابوالحسن (مقرر)
    عنوان‌های دیگرمن تقریرات بحث سیدنا... الحاج آقا حسین الطباطبائي البروجردي
    ناشر[بی نا]
    مکان نشر- -
    سال نشر1380 ق
    چاپ1
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf


    القواعد العلية في الفوائد الأصولیة، تقريرات درس اصول آيت‌الله سيد‌ ‎حسين طباطبايى بروجردى به قلم سيد‌ ‎ابوالحسن موسوى، به زبان عربى است.

    ساختار

    كتاب، فاقد مقدمه و مشتمل بر سه مبحث حجيت شهرت فتوائيه، حجيت اجماع و حجيت خبر واحد است كه دو مبحث اول در يك بخش و مبحث آخر هم در بخشى مجزا ارائه شده است.

    گزارش محتوا

    بر حجيت شهرت فتوائيه، به مرفوعه زراره و مقبوله عمر بن حنظله استدلال شده است. مرفوعه را شيخ ابن ابى‌جمهور احسائى در كتاب «عوالي اللئالي» به نقل از علامه آورده و سلسله سند آن از علامه تا زراره حذف شده است. مقبوله عمر بن حنظله را مشايخ ثلاثه شيعه كلينى، صدوق و شيخ طوسى به اسناد خود از عمر بن حنظله از امام صادق(ع) نقل كرده‌اند.[۱]

    معتقدان به وجوب تقليد اعلم و اورع به اين روايت استدلال كرده‌اند؛ چراكه ظاهر آن عدم رجوع به غير اعلم و اورع است.[۲]

    در بحث اجماع، بر حجيت خبر واحد دو مسئله متفرع شده كه عبارتند از: حجيت اجماع منقول و حجيت شهرت فتوائى. شيخ اعظم انصارى اين مطلب را انكار كرده و قائل به عدم ملازمه بين اين دو مقام شده است؛ اما اكثر علماى اصولى به‌ويژه متأخرين از آنها مانند صاحب رياض و صاحب جواهر كه قائل به حجيت خبر واحد شده‌اند، حجيت اجماع منقول را نيز پذيرفته‌اند.[۳]

    نویسنده، حجيت خبر واحد را همچنان كه مشهور بين علماست به اخبار متواتر مى‌داند؛ اما استدلال به ظهور آياتى همچون: آيه نبأ، نفر و كتمان را از امور مستحدثه مى‌داند. وى سپس به نقل شيخ اعظم انصارى، رواياتى كه بر حجيت خبر واحد دلالت دارند به چهار گروه تقسيم مى‌كند:

    1. رواياتى كه در مورد اخبار متعارض وارد شده و به اخبار علاجيه معروف مى‌باشد.
    2. رواياتى كه در آنها امامان معصوم(ع) افراد سؤال‌كننده از احكام شرعى را به آحاد اصحاب خود ارجاع داده‌اند؛ مانند: ارجاع امام(ع) به زرارة بن اعين و ابن ابى‌يعفور و محمد بن مسلم.
    3. رواياتى كه بر وجوب مراجعه به افراد موثق و راويان حديث دلالت دارد؛ مانند: كلام امام زمان(عج) به اسحق بن يعقوب.
    4. رواياتى كه در آنها، تشويق و ترغيب به نقل احاديث ائمه(ع) شده است.[۴]

    نویسنده در ادامه به تعدادى از روايات اشاره كرده و در آخر، سه طايفه ديگر از روايات را به چهار گروهى كه شيخ اعظم در فرائد آورده، افزوده است.[۵]

    وضعيت كتاب

    بخش آخر كتاب (از صفحه 31 به بعد) مجدداً شماره‌گذارى شده است. در پاورقى‌هاى كتاب، توضيحات اندكى پيرامون برخى روايات آمده است.

    پانويس

    منابع مقاله

    مقدمه و متن كتاب.