۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'ابن جوزى' به 'ابن جوزى') |
||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
'''الوجوه و النظائر لألفاظ كتاب الله العزيز'''، اثرى است منسوب به ابوعبدالله حسين بن محمد دامغانى (متوفى 478ق1085/م)، با تحقيق محمدحسن ابوالعزم زفيتى، پيرامون وجوه و نظاير در قرآن كه به زبان عربى و در قرن پنجم هجرى نوشته شده است. | '''الوجوه و النظائر لألفاظ كتاب الله العزيز'''، اثرى است منسوب به ابوعبدالله حسين بن محمد دامغانى (متوفى 478ق1085/م)، با تحقيق محمدحسن ابوالعزم زفيتى، پيرامون وجوه و نظاير در قرآن كه به زبان عربى و در قرن پنجم هجرى نوشته شده است. | ||
اين كتاب به اسامى متعددى ناميده شده است و نسخ گوناگونى از آن نيز در كتابخانههاى دنيا موجود مىباشد. كارل بروكلمان معتقد است كه امام دامغانى صاحب دو كتاب به نامهاى «الزوائد و النظائر و فوائد البصائر» و «الوجوه و النظائر» مىباشد. خيرالدين زركلى نام اين كتاب را «الزوائد و النظائر في غريب القرآن» دانسته و عمر رضا كحاله «الزوائد و النظائر و فوائد البصائر». اسماعيل بغدادى نيز آن را «الزوائد و النظائر و فوائد البصائر» و «الوجوه و النظائر» معرفى كرده و ابن جوزى و سيد محمد مرتضى زبيدى آن را «الوجوه و النظائر» خواندهاند <ref>مقدمه محقق، ص15-16</ref>. | اين كتاب به اسامى متعددى ناميده شده است و نسخ گوناگونى از آن نيز در كتابخانههاى دنيا موجود مىباشد. كارل بروكلمان معتقد است كه امام دامغانى صاحب دو كتاب به نامهاى «الزوائد و النظائر و فوائد البصائر» و «الوجوه و النظائر» مىباشد. خيرالدين زركلى نام اين كتاب را «الزوائد و النظائر في غريب القرآن» دانسته و عمر رضا كحاله «الزوائد و النظائر و فوائد البصائر». اسماعيل بغدادى نيز آن را «الزوائد و النظائر و فوائد البصائر» و «الوجوه و النظائر» معرفى كرده و [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزى]] و سيد محمد مرتضى زبيدى آن را «الوجوه و النظائر» خواندهاند <ref>مقدمه محقق، ص15-16</ref>. | ||
نويسنده دليل تأليف كتاب خود را تأمل در «وجوه القرآن» مقاتل بن سليمان و نواقص و فروگذارى از بعض وجوه قرآن دانسته است <ref>مقدمه نويسنده، ج1، ص3</ref>. | نويسنده دليل تأليف كتاب خود را تأمل در «وجوه القرآن» مقاتل بن سليمان و نواقص و فروگذارى از بعض وجوه قرآن دانسته است <ref>مقدمه نويسنده، ج1، ص3</ref>. | ||
خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
چنانكه بيان گرديد، موضوع اصلى كتاب، پرداختن به وجوه و نظاير در قرآن مىباشد. اصطلاح «وجوه»، به معانى گوناگونى كه واژههاى مشترك دارند اطلاق مىشود و اصطلاح «نظاير» به واژههايى كه از نظر لفظ نظير هم باشند؛ بهعبارتديگر، نظاير، اسم الفاظ مىباشد و وجوه اسم معانى است. | چنانكه بيان گرديد، موضوع اصلى كتاب، پرداختن به وجوه و نظاير در قرآن مىباشد. اصطلاح «وجوه»، به معانى گوناگونى كه واژههاى مشترك دارند اطلاق مىشود و اصطلاح «نظاير» به واژههايى كه از نظر لفظ نظير هم باشند؛ بهعبارتديگر، نظاير، اسم الفاظ مىباشد و وجوه اسم معانى است. | ||
پيرامون اهميت و ارزش كتاب حاضر، توجه به اين نكته ضرورى است كه از جمله علوم قرآنى، وجوه و نظاير كلمات قرآنى مىباشد و اگرچه اين علم، تاكنون بهصورت علمى مستقل شناخته نشده است، اما بعضى بر آنند كه از متفرعات علم تفسير است؛ چنانكه در تفاسير متقدمين چون «كشف الأسرار» و غير آن، گاه مواردى مشاهده مىشود كه مفسر قبلا وجوه و معانى مختلف كلمهاى را مورد بحث قرار داده و آنگاه به تفسير آيه مزبور پرداخته است. اما بعدها با گسترش معارف قرآنى، كتبى مستقل در اين باب نگارش يافت. مقاتل بن سليمان، ابن | پيرامون اهميت و ارزش كتاب حاضر، توجه به اين نكته ضرورى است كه از جمله علوم قرآنى، وجوه و نظاير كلمات قرآنى مىباشد و اگرچه اين علم، تاكنون بهصورت علمى مستقل شناخته نشده است، اما بعضى بر آنند كه از متفرعات علم تفسير است؛ چنانكه در تفاسير متقدمين چون «كشف الأسرار» و غير آن، گاه مواردى مشاهده مىشود كه مفسر قبلا وجوه و معانى مختلف كلمهاى را مورد بحث قرار داده و آنگاه به تفسير آيه مزبور پرداخته است. اما بعدها با گسترش معارف قرآنى، كتبى مستقل در اين باب نگارش يافت. مقاتل بن سليمان، [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزى]]، ابن دامغانى، ابن فارسى و... از جمله اولين گردآورندگان وجوه و نظاير قرآن هستند و از جمله مهمترين كتبى كه در اين زمينه نگارش يافته، اثر حاضر مىباشد. | ||
از مزاياى كتاب كه اهميت كار مصحح را دوچندان كرده است، آوردن اختلاف نسخ ذيل پاورقىها مىباشد. | از مزاياى كتاب كه اهميت كار مصحح را دوچندان كرده است، آوردن اختلاف نسخ ذيل پاورقىها مىباشد. |
ویرایش