مظفر، محمدحسن: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" | | | data-type="authorWritings" | | ||
[[ترجمه دلائل الصدق]] | [[ترجمه دلائل الصدق]] | ||
| خط ۴۶: | خط ۴۵: | ||
</div> | </div> | ||
'''محمدحسن مظفر''' (1310-1375ق)، فقیه، اصولی، ادیب، شاعر، | '''محمدحسن مظفر''' (1310-1375ق)، فقیه، اصولی، ادیب، شاعر، متکلم، مرجع دینی | ||
== خاندان == | |||
نسبت آل مظفر به آل مسروح می رسد که در حجاز ساکن بودند. مظفر بن عطاءالله جد اعلای این خانواده در قرن دهم هجری از مدینه به نجف هجرت کرد. او از علمایی بود که در بصره سکونت گزید. به مرور زمان و با گسترش نسل این خاندان در شهر های بصره، خرمشهر، اهواز و کربلا و بغداد و حلب و حیره و سایر شهرها پراکنده شدند. | |||
پدرش شیخ محمد مظفر از عالمان برجسته نجف بود که بر اثر بیماری و در سن شصت و شش سالگی در سال ۱۳۲۲ق دار دنیا را وداع گفت. [[رسالة فی القرائة]] و [[توضیح الکلام فی شرح شرائع الاسلام]] در دوجلد از آثار او است. | |||
مادرش دختر شیخ عبدالحسین طریحی بود. | |||
او سه برادر دیگر داشت که آنان نیز از عالمان مشهور بودند. مشهورترین آنان شیخ [[مظفر، محمدرضا|محمدرضا مظفر]] و [[مظفر، محمدحسین|محمدحسین مظفر]] و شیخ [[عبدالنبی مظفر]] است. | |||
== ولادت == | == ولادت == | ||
محمّدحسن بن شيخ محمّد بن شيخ عبدالله بن شيخ محمّد بن شيخ أحمد آل مظفر صيمري جزائري نجفي در ۱۲ صفر سال ۱۳۰۱ق در نجف اشرف به دنیا آمد. | محمّدحسن بن شيخ محمّد بن شيخ عبدالله بن شيخ محمّد بن شيخ أحمد آل مظفر صيمري جزائري نجفي در ۱۲ صفر سال ۱۳۰۱ق در نجف اشرف به دنیا آمد. | ||
== تحصیلات == | |||
او تحت سرپرستى و رعايت پدر دانشمند و پرهيزكارش رشد و نمو كرد. 21 ساله بود كه پدرش درگذشت. محمدحسن در نزد [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|شيخ محمدكاظم خراسانى]]، سيد [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|محمد كاظم طباطبايى يزدى]]، و شيخ [[على بن باقر جواهرى]] و [[شریعت اصفهانی، فتحالله بن محمدجواد|شيخ الشريعه اصفهانى]]، فقه و اصول آموخت و از [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آقا بزرگ طهرانى]] و [[شریعت اصفهانی، فتحالله بن محمدجواد|شيخ الشريعه اصفهانى]] اجازه روايت گرفت. | او تحت سرپرستى و رعايت پدر دانشمند و پرهيزكارش رشد و نمو كرد. 21 ساله بود كه پدرش درگذشت. محمدحسن در نزد [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|شيخ محمدكاظم خراسانى]]، سيد [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|محمد كاظم طباطبايى يزدى]]، و شيخ [[على بن باقر جواهرى]] و [[شریعت اصفهانی، فتحالله بن محمدجواد|شيخ الشريعه اصفهانى]]، فقه و اصول آموخت و از [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آقا بزرگ طهرانى]] و [[شریعت اصفهانی، فتحالله بن محمدجواد|شيخ الشريعه اصفهانى]] اجازه روايت گرفت. | ||
پس از درگذشت سيد كاظم طباطبايى يزدى، در سال 1337ق به بحث، تدريس و تأليف در سطح خارج پرداخت. پس از وفات [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] در سال 1365ق به عنوان يكى از مراجع بزرگ جهان اسلام ظهور كرد. | پس از درگذشت سيد كاظم طباطبايى يزدى، در سال 1337ق به بحث، تدريس و تأليف در سطح خارج پرداخت. پس از وفات [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] در سال 1365ق به عنوان يكى از مراجع بزرگ جهان اسلام ظهور كرد. | ||
'''شاگردان''' | |||
# شیخ [[مظفر، محمدرضا|محمدرضا مظفر]] | |||
# شیخ [[مظفر، محمدحسین|محمدحسین مظفر]] | |||
# [[بحرالعلوم، محمدصادق|آیت‌الله سید محمدصادق بحرالعلوم]] | |||
# شیخ [[محمدطاهر آل راضی]] | |||
# شیخ [[محمدرضا شبیبی]] | |||
# شیخ [[محمدطه حویزی]] | |||
== وفات == | == وفات == | ||
او سرانجام، پس از عمرى سرشار از علم و عمل و تقوا و فضيلت در ۲۳ ربیع‌الاول سال 1375ق در بيمارستان كرخ در بغداد درگذشت و و پس از تشییع در نجف در مقبره‌ای کنار پدر و برادرش به‌خاک سپرده شد. | او سرانجام، پس از عمرى سرشار از علم و عمل و تقوا و فضيلت در ۲۳ ربیع‌الاول سال 1375ق در بيمارستان كرخ در بغداد درگذشت و و پس از تشییع در نجف در مقبره‌ای واقع در کنار جاده کوفه کنار پدر و برادرش به‌خاک سپرده شد. | ||
== آثار == | == آثار == | ||
# دلائل الصدق لنهج الحق | |||
# شرح کتاب قواعد الاحکام علامه حلی | |||
# الافصاح عن احوال رجال الصحاح | |||
# رجال السنه فی المیزان | |||
# حاشیه برکفایه الاصول | |||
# شرح کفایه الاصول | |||
# حاشیه برالعروه الوثقی | |||
# کتابی در فقه استدلالی | |||
# رساله فی فروع العلم الاجمالی من الصلاه | |||
# وَجیزَةُ الْمَسائل (رساله عملیه‌اش) | |||
# حاشیه بر مناسک حج سید الوالحسن اصفهانی | |||
# حاشیه بر رساله عملیه سید ابوالحسن اصفهانی | |||
# حاشیه بر رساله کوچک ابوالحسن اصفهانی | |||
# حاشیه بر رساله عملیه شیخ عبدالحسین آل مبارک | |||
# عالم فی فرد | |||
# مجموعه اشعار | |||
# تقریظ بر کتاب الرحله الحسینیه | |||
== منابع مقاله == | |||
# [https://www.hawzahnews.com/news/934331/%D8%A2%D8%B4%D9%86%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A8%D8%A7-%D8%B9%D8%A7%D9%84%D9%85-%D9%88%D8%A7%D8%B1%D8%B3%D8%AA%D9%87-%D8%B4%DB%8C%D8%AE-%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF-%D8%AD%D8%B3%D9%86-%D9%85%D8%B8%D9%81%D8%B1 خبرگزاری رسمی حوزه] | |||
# شیخ راضی، محمدطاهر، من أعلام النجف: الشیخ محمد حسن المظفر(۱۳۰۱-۱۳۷۵ه)، پایگاه مجلات تخصصی نور، مجله: آفاق نجفیة، شماره۸، ۱۴۲۸ق، العدد 8 ISC (12 صفحه - از 171 تا 182) | |||
# مردی، عباسعلی، کتاب‌شناسی دلائل الصدق محمد حسن مظفر (۱۳۷۶ق)، پایگاه مجلات تخصصی نور، مجله: امامت‌پژوهی، تابستان۱۳۹۰ش، شماره 2 (14 صفحه - از 273 تا 286 ) | |||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
نسخهٔ ۲۷ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۰۷
| نام | مظفر، محمدحسن |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | شيخ محمد مظفر |
| متولد | ۱۲ صفر سال ۱۳۰۱ق |
| محل تولد | نجف اشرف |
| رحلت | ۲۳ ربیع‌الاول سال 1375ق |
| اساتید | شيخ محمدكاظم خراسانى |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE02211AUTHORCODE |
محمدحسن مظفر (1310-1375ق)، فقیه، اصولی، ادیب، شاعر، متکلم، مرجع دینی
خاندان
نسبت آل مظفر به آل مسروح می رسد که در حجاز ساکن بودند. مظفر بن عطاءالله جد اعلای این خانواده در قرن دهم هجری از مدینه به نجف هجرت کرد. او از علمایی بود که در بصره سکونت گزید. به مرور زمان و با گسترش نسل این خاندان در شهر های بصره، خرمشهر، اهواز و کربلا و بغداد و حلب و حیره و سایر شهرها پراکنده شدند.
پدرش شیخ محمد مظفر از عالمان برجسته نجف بود که بر اثر بیماری و در سن شصت و شش سالگی در سال ۱۳۲۲ق دار دنیا را وداع گفت. رسالة فی القرائة و توضیح الکلام فی شرح شرائع الاسلام در دوجلد از آثار او است.
مادرش دختر شیخ عبدالحسین طریحی بود.
او سه برادر دیگر داشت که آنان نیز از عالمان مشهور بودند. مشهورترین آنان شیخ محمدرضا مظفر و محمدحسین مظفر و شیخ عبدالنبی مظفر است.
ولادت
محمّدحسن بن شيخ محمّد بن شيخ عبدالله بن شيخ محمّد بن شيخ أحمد آل مظفر صيمري جزائري نجفي در ۱۲ صفر سال ۱۳۰۱ق در نجف اشرف به دنیا آمد.
تحصیلات
او تحت سرپرستى و رعايت پدر دانشمند و پرهيزكارش رشد و نمو كرد. 21 ساله بود كه پدرش درگذشت. محمدحسن در نزد شيخ محمدكاظم خراسانى، سيد محمد كاظم طباطبايى يزدى، و شيخ على بن باقر جواهرى و شيخ الشريعه اصفهانى، فقه و اصول آموخت و از آقا بزرگ طهرانى و شيخ الشريعه اصفهانى اجازه روايت گرفت.
پس از درگذشت سيد كاظم طباطبايى يزدى، در سال 1337ق به بحث، تدريس و تأليف در سطح خارج پرداخت. پس از وفات سيد ابوالحسن اصفهانى در سال 1365ق به عنوان يكى از مراجع بزرگ جهان اسلام ظهور كرد.
شاگردان
- شیخ محمدرضا مظفر
- شیخ محمدحسین مظفر
- آیت‌الله سید محمدصادق بحرالعلوم
- شیخ محمدطاهر آل راضی
- شیخ محمدرضا شبیبی
- شیخ محمدطه حویزی
وفات
او سرانجام، پس از عمرى سرشار از علم و عمل و تقوا و فضيلت در ۲۳ ربیع‌الاول سال 1375ق در بيمارستان كرخ در بغداد درگذشت و و پس از تشییع در نجف در مقبره‌ای واقع در کنار جاده کوفه کنار پدر و برادرش به‌خاک سپرده شد.
آثار
- دلائل الصدق لنهج الحق
- شرح کتاب قواعد الاحکام علامه حلی
- الافصاح عن احوال رجال الصحاح
- رجال السنه فی المیزان
- حاشیه برکفایه الاصول
- شرح کفایه الاصول
- حاشیه برالعروه الوثقی
- کتابی در فقه استدلالی
- رساله فی فروع العلم الاجمالی من الصلاه
- وَجیزَةُ الْمَسائل (رساله عملیه‌اش)
- حاشیه بر مناسک حج سید الوالحسن اصفهانی
- حاشیه بر رساله عملیه سید ابوالحسن اصفهانی
- حاشیه بر رساله کوچک ابوالحسن اصفهانی
- حاشیه بر رساله عملیه شیخ عبدالحسین آل مبارک
- عالم فی فرد
- مجموعه اشعار
- تقریظ بر کتاب الرحله الحسینیه
منابع مقاله
- خبرگزاری رسمی حوزه
- شیخ راضی، محمدطاهر، من أعلام النجف: الشیخ محمد حسن المظفر(۱۳۰۱-۱۳۷۵ه)، پایگاه مجلات تخصصی نور، مجله: آفاق نجفیة، شماره۸، ۱۴۲۸ق، العدد 8 ISC (12 صفحه - از 171 تا 182)
- مردی، عباسعلی، کتاب‌شناسی دلائل الصدق محمد حسن مظفر (۱۳۷۶ق)، پایگاه مجلات تخصصی نور، مجله: امامت‌پژوهی، تابستان۱۳۹۰ش، شماره 2 (14 صفحه - از 273 تا 286 )