ربعی دمشقی، محمد بن عبدالله: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «<div class="wikiInfo"> بندانگشتی| {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+...» ایجاد کرد) |
(←آثار) |
||
| خط ۷۶: | خط ۷۶: | ||
#ابوالحسن محمد بن عوف مزنى؛ | #ابوالحسن محمد بن عوف مزنى؛ | ||
#ابوالحسن مكى بن محمد بن غمر تميمى مؤدب <ref>ر.ك: همان، ص22-24</ref>. | #ابوالحسن مكى بن محمد بن غمر تميمى مؤدب <ref>ر.ك: همان، ص22-24</ref>. | ||
==وفات== | |||
وى در روز شنبه، دوازدهم جمادى‌الاولى سال 379ق درگذشت <ref>ر.ك: همان، ص30</ref>. | |||
==آثار== | ==آثار== | ||
#تاريخ مولد العلماء و وفياتهم؛ | #تاريخ مولد العلماء و وفياتهم؛ | ||
| خط ۸۲: | خط ۸۶: | ||
#معرفة الصحابة؛ | #معرفة الصحابة؛ | ||
#المنتقى من أخبار الأصمعي <ref>ر.ك: همان، ص25-29</ref>. | #المنتقى من أخبار الأصمعي <ref>ر.ك: همان، ص25-29</ref>. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
نسخهٔ ۲۶ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۰۶:۵۹
| نام | ربعی دمشقی، محمد بن عبدالله |
|---|---|
| نامهای دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 379ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE14201AUTHORCODE |
«ابوسليمان محمد بن عبدالله ربعى دمشقى»، از علماى قرن چهارم هجرى است. وى در سال 298ق در ماه ذى‌حجه، در شهر رقه ديده به جهان گشود [۱]. وى در دمشق زندگى مى‌كرد، اما سفرهاى زيادى به‌منظور كسب علم و دانش، به نقاط مختلف از جمله مصر، مكه مكرمه و بغداد داشته است [۲].
اساتيد
- ابواسحاق ابراهيم بن عبدالرحمن بن عبدالملك بن مروان؛
- ابوالطيب احمد بن ابراهيم بن عبادل؛
- ابوالجهم احمد بن الحسين بن طلاب؛
- ابوبكر احمد بن عمرو بن جابر طحاوى؛
- ابوالحسن احمد بن عمير بن يوسف بن موسى بن جوصاء؛
- ابوالدحداح احمد بن محمد بن اسماعيل؛
- ابوسعيد احمد بن محمد بن زياد اعرابى؛
- ابوبكر احمد بن محمد بن ابوشيبه بغدادى؛
- ابوعلى اسماعيل بن عباس وراق؛
- ابوالقاسم اسماعيل بن على خزاعى؛
- ابومحمد جعفر بن عبدالله ختلى؛
- ابوالازهر جماهر بن محمد بن احمد ازدى زملكانى؛
- ابوالقاسم حسن بن آدم عسقلانى؛
- ابوعلى حسن بن احمد بن غطفان فزارى؛
- ابوعلى حسن بن حبيب بن عبدالملك، معروف به حضائرى؛
- سعد بن عبدالعزيز حلبى؛
- ابومحمد عبدالرحمن بن اسماعيل كوفى؛
- عبدالله بن حسين خزاعى؛
- ابوبكر عبدالله بن ابوداود سجستانى؛
- عبدالغافر بن سلامه حمصى.
و... [۳].
شاگردان
- ابوعلى احمد بن عبدالرحمن بن عثمان بن ابونصر؛
- ابوالقاسم تمام بن محمد بن عبدالله بن جعفر رازى دمشقى؛
- ابوعلى حسن بن على بن شواش كتانى مقرى؛
- ابومحمد طلحة بن اسد بن مختار رقى؛
- ابومحمد عبدالرحمن بن عثمان بن ابونصر؛
- ابوالقاسم عبدالرحمن بن عمر بن نصر سامرى؛
- ابوالقاسم عبدالعزيز بن احمد بن على بن حمدان لخمى؛
- ابومحمد عبدالغنى بن سعيد بن على ازدى مصرى؛
- ابوالحسن عبدالوهاب بن جعفر ميدانى؛
- ابونصر عبدالوهاب بن عبدالله مزى، معروف به ابن جبان؛
- ابوالحسن على بن عبدالله بن حسن بن جهضم همدانى؛
- ابوالحسن على بن محمد بن طوق دارانى؛
- ابوالحسن على بن موسى سمسار؛
- ابوعبدالله محمد بن احمد برزى؛
- ابواسامه محمد بن احمد بن محمد بن قاسم هروى مقرى؛
- ابوبكر محمد بن حرمى مقرى؛
- ابوالحسن محمد بن عبدالرحمن بن عثمان بن ابونصر؛
- ابوالحسن محمد بن عوف مزنى؛
- ابوالحسن مكى بن محمد بن غمر تميمى مؤدب [۴].
وفات
وى در روز شنبه، دوازدهم جمادى‌الاولى سال 379ق درگذشت [۵].
آثار
- تاريخ مولد العلماء و وفياتهم؛
- وصايا العلماء عند حضور الموت؛
- أخبار ابن أبي‌ذئب؛
- معرفة الصحابة؛
- المنتقى من أخبار الأصمعي [۶].
پانویس
منابع مقاله
ربعى دمشقى، محمد بن عبدالله، «تاريخ مولد العلماء و وفياتهم»، تحقيق عبدالله بن احمد بن سليمان، رياض، دارالعاصمة، چاپ اول، 1410ق.