بشارة المصطفی صلیاللهعلیهوآله لشيعة المرتضی علیهالسلام: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'ابن طاووس' به 'ابن طاووس') |
||
خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
«بشارة المصطفى(ص) لشيعة المرتضى(ع)»، اثر عمادالدين ابوجعفر محمد بن ابوالقاسم طبرى مىباشد. از آنجا كه كتابشناسى اين اثر، در برنامه موجود است، در مقاله حاضر به معرفى نسخهاى پرداخته شده است كه توسط جواد قيومى اصفهانى تحقيق شده است. | «بشارة المصطفى(ص) لشيعة المرتضى(ع)»، اثر عمادالدين ابوجعفر محمد بن ابوالقاسم طبرى مىباشد. از آنجا كه كتابشناسى اين اثر، در برنامه موجود است، در مقاله حاضر به معرفى نسخهاى پرداخته شده است كه توسط جواد قيومى اصفهانى تحقيق شده است. | ||
اين كتاب، همانطوركه مرحوم شيخ آغابزرگ طهرانى در «الذريعة» آورده است، اثرى است روايى در بيان منزلت تشيع و درجات شيعه و كرامات اوليا و ثوابها و درجاتى كه شيعه نزد خداوند دارا مىباشد كه اساسا كتابى بزرگ و داراى هفده بخش بوده كه متأسفانه بسيارى از آن مفقود شده و تنها يازده بخش از كتاب، باقى مانده است و دليل بر اين مطلب، قول مرحوم ابن طاووس در كتاب شريف «إقبال الأعمال» است كه خطبه پيامبر(ص) در ماه شعبان را كه متضمن بيان فضايل ماه مبارك رمضان است، از كتاب «بشارة المصطفى» نقل كرده و حال آنكه در كتاب حاضر، اثرى از آن به چشم نمىخورد و اين نشان مىدهد كه نسخه موجود، تمام كتاب نيست <ref>طبرى، عمادالدين محمد بن ابوالقاسم، 1387، ص7</ref>. | اين كتاب، همانطوركه مرحوم شيخ آغابزرگ طهرانى در «الذريعة» آورده است، اثرى است روايى در بيان منزلت تشيع و درجات شيعه و كرامات اوليا و ثوابها و درجاتى كه شيعه نزد خداوند دارا مىباشد كه اساسا كتابى بزرگ و داراى هفده بخش بوده كه متأسفانه بسيارى از آن مفقود شده و تنها يازده بخش از كتاب، باقى مانده است و دليل بر اين مطلب، قول مرحوم [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاووس]] در كتاب شريف «إقبال الأعمال» است كه خطبه پيامبر(ص) در ماه شعبان را كه متضمن بيان فضايل ماه مبارك رمضان است، از كتاب «بشارة المصطفى» نقل كرده و حال آنكه در كتاب حاضر، اثرى از آن به چشم نمىخورد و اين نشان مىدهد كه نسخه موجود، تمام كتاب نيست <ref>طبرى، عمادالدين محمد بن ابوالقاسم، 1387، ص7</ref>. | ||
مقدمهاى از محقق، به ابتداى كتاب افزوده شده كه در آن، زندگىنامه مختصرى از نويسنده، ارائه گرديده است <ref>مقدمه محقق، ص5-13</ref>. | مقدمهاى از محقق، به ابتداى كتاب افزوده شده كه در آن، زندگىنامه مختصرى از نويسنده، ارائه گرديده است <ref>مقدمه محقق، ص5-13</ref>. |
نسخهٔ ۲ نوامبر ۲۰۱۶، ساعت ۰۳:۳۵
نام کتاب | بشارة المصطفی صلی الله علیه و آله لشیعة المرتضی علیه السلام |
---|---|
نام های دیگر کتاب | |
پدیدآورندگان | قیومی اصفهانی، جواد (محقق)
عمادالدین طبری آملی، محمد بن علی (نويسنده) |
زبان | عربی |
کد کنگره | BP 36 /ع8ب5 1380 |
موضوع | احادیث شیعه - قرن 6ق.
چهارده معصوم - فضایل - احادیث خاندان نبوت - احادیث خاندان نبوت در قرآن - احادیث صحابه - احادیث علی بن ابی طالب (ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - فضایل - احادیث علی بن ابی طالب (ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - کرامتها - احادیث |
ناشر | جماعة المدرسين في الحوزة العلمیة بقم، مؤسسة النشر الإسلامي |
مکان نشر | قم - ایران |
سال نشر | 1422 هـ.ق |
کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE13793AUTOMATIONCODE |
«بشارة المصطفى(ص) لشيعة المرتضى(ع)»، اثر عمادالدين ابوجعفر محمد بن ابوالقاسم طبرى مىباشد. از آنجا كه كتابشناسى اين اثر، در برنامه موجود است، در مقاله حاضر به معرفى نسخهاى پرداخته شده است كه توسط جواد قيومى اصفهانى تحقيق شده است.
اين كتاب، همانطوركه مرحوم شيخ آغابزرگ طهرانى در «الذريعة» آورده است، اثرى است روايى در بيان منزلت تشيع و درجات شيعه و كرامات اوليا و ثوابها و درجاتى كه شيعه نزد خداوند دارا مىباشد كه اساسا كتابى بزرگ و داراى هفده بخش بوده كه متأسفانه بسيارى از آن مفقود شده و تنها يازده بخش از كتاب، باقى مانده است و دليل بر اين مطلب، قول مرحوم ابن طاووس در كتاب شريف «إقبال الأعمال» است كه خطبه پيامبر(ص) در ماه شعبان را كه متضمن بيان فضايل ماه مبارك رمضان است، از كتاب «بشارة المصطفى» نقل كرده و حال آنكه در كتاب حاضر، اثرى از آن به چشم نمىخورد و اين نشان مىدهد كه نسخه موجود، تمام كتاب نيست [۱].
مقدمهاى از محقق، به ابتداى كتاب افزوده شده كه در آن، زندگىنامه مختصرى از نويسنده، ارائه گرديده است [۲].
فهرست مطالب در انتهاى كتاب آمده و در پاورقىها، علاوه بر اشاره به اختلاف نسخ [۳]، به ذكر منابع [۴] و توضيح برخى از كلمات و عبارات متن، پرداخته شده است [۵].
پانويس
منابع مقاله
1. مقدمه و متن كتاب.
2. طبرى، عمادالدين محمد بن ابوالقاسم، «بشارتهاى پيامبر(ص) به شيعيان على(ع)»، ترجمه: محمد فربودى، 1387، انتشارات نهاوندى.