محبالدین طبری، احمد بن عبدالله: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←آثار) |
||
| خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
براى وى دهها کتاب برشمرده‌اند که در موضوعات متنوع تفسیر، فقه، حدیث، سیره، تاریخ و فضائل نوشته است. برخى از این آثار عبارتند از: | براى وى دهها کتاب برشمرده‌اند که در موضوعات متنوع تفسیر، فقه، حدیث، سیره، تاریخ و فضائل نوشته است. برخى از این آثار عبارتند از: | ||
{{ستون-شروع|2}} | |||
# الکافى فى غریب القرآن | # الکافى فى غریب القرآن | ||
# تفسیر جامع | # تفسیر جامع | ||
| خط ۷۷: | خط ۷۹: | ||
# استقصاء البیان فى احکام الشادروان | # استقصاء البیان فى احکام الشادروان | ||
# الغناء و تحریمه و کتابى بزرگ در احکام که به شش جلد مى‌رسد. | # الغناء و تحریمه و کتابى بزرگ در احکام که به شش جلد مى‌رسد. | ||
{{پایان}} | |||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
نسخهٔ ۲ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۴۷
| نام | محبالدین الطبری، احمد بن عبدالله |
|---|---|
| نام‌های دیگر | طبری، اب‍وال‍ع‍ب‍اس احمد
طبری، محبالدین احمد طبری، محبالدین اب‍وال‍ع‍ب‍اس احمد محب الطبری، احمد بن عبدالله طبری، احمد بن عبدالله |
| نام پدر | عبدالله |
| متولد | 615 ق |
| محل تولد | مکه |
| رحلت | 694 ق |
| اساتید | ابوالحسن بن مقیّر، ابن جمیزى، شعیب زعفرانى |
| برخی آثار | ذخائر العقبی فی مناقب ذوی القربی |
| کد مؤلف | AUTHORCODE01377AUTHORCODE |
أبوالعباس أحمد بن عبدالله بن محمد طبری (615-694ق)، مشهور به محبّ‌الدین، حافظ، فقیه شافعی
ولادت
به سال 615 در شهر مکه تولد یافت.
اساتید
وى از ابوالحسن بن مقیّر، ابن جمیزى، شعیب زعفرانى و عده‌اى دیگر روایت کرده
شاگردان
و از او کسانى چون دمیاطى، ابن عطار، ابن خباز و برزالى روایت کرده‌اند.
عصر زندگانى وى همزمان با پایان دولت ایوبیان و بر پایى دولت ممالیک در سال 648 است. خاندان محب طبرى که نسبشان به «حسین بن على بن ابى‌طالب» مى‌رسید، در مکه از موقعیت ویژه‌اى برخوردار بودند.
محبّ طبرى خود در مکه زیست و به عنوان شیخ حرم و محدث حجاز مطرح گشت. وى مذهب شافعى داشت و شیخ شافعیان در حجاز و معتقد به عقاید اهل سنت و جماعت بود و در علم فقه و حدیث سر آمد دیگران بود.
والى یمن براى بیان احکام و نقل حدیث او را از مکه فرا خواند و بدین جهت مدتى را در یمن سکونت کرد. محبالدین شعر نیز مى گفت و اشعار زیادى از خود بر جاى گذاشته است.
وفات
طبرى به در آخر جمادی الآخر سال 694 در مکه درگذشت.
آثار
براى وى دهها کتاب برشمرده‌اند که در موضوعات متنوع تفسیر، فقه، حدیث، سیره، تاریخ و فضائل نوشته است. برخى از این آثار عبارتند از:
- الکافى فى غریب القرآن
- تفسیر جامع
- القبس الاسنى
- ذخائر العُقبى فى مناقب ذَوى القُربى
- السمط الثمین فى مناقب امهات المومنین
- خلاصة السِیَر فى احوال سید البشر
- الریاض النضرة فى مناقب العشره
- غایة الإحکام لأحادیث الأحکام
- تقریب المرام فى غریب القاسم ابن سلام
- شرح التنبیه للشیرازى
- الاحکام الکبرى، الدرلمنثور للملک المنصور
- غایة بغیة الناسک من احکام المناسک
- استقصاء البیان فى احکام الشادروان
- الغناء و تحریمه و کتابى بزرگ در احکام که به شش جلد مى‌رسد.
منابع مقاله
- شرح حال وى را بنگرید در: طبقات الشافعیه الکبرى، 18/8؛ تاریخ الاسلام ذهبى، 211/52؛ شذرات الذهب، 774/7؛
- پایگاه تراجم