کافیجی، محمد بن سلیمان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
| data-type="authorfatherName" | | | data-type="authorfatherName" |سلیمان | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
| data-type="authorBirthPlace" | | | data-type="authorBirthPlace" |«ککجه کی» از بلاد صروخان از دیار روم | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" | | | data-type="authorTeachers" |[[عبدالواحد کوتائی]] | ||
[[حافظ‌الدین بزازی]] | |||
[[برهان امیر حیدره خافی]] | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| خط ۳۶: | خط ۴۰: | ||
'''محمد بن سلیمان کافیجی''' (788-879ق)، از مشاهیر علما در علوم مختلف از جمله ادبیات عرب در قرن نهم، رومی الاصل و ساکن مصر. | '''محمد بن سلیمان کافیجی''' (788-879ق)، از مشاهیر علما در علوم مختلف از جمله ادبیات عرب در قرن نهم، رومی الاصل و ساکن مصر. | ||
== | ==ولادت== | ||
محی‌الدین محمد بن سلیمان بن سعد بن مسعود رومی برعمی حنفی، مشهور به کافیجی در «ککجه کی» از بلاد صروخان از دیار روم در سال 788ق، متولد شد. | محی‌الدین محمد بن سلیمان بن سعد بن مسعود رومی برعمی حنفی، مشهور به کافیجی در «ککجه کی» از بلاد صروخان از دیار روم در سال 788ق، متولد شد. | ||
== | ==تحصیلات و اساتید== | ||
وی در همان اوایل بلوغ، به تحصیل علم مشغول گشت و به بلاد عجم و تاتار مسافرت کرد و بزرگان آنجا را ملاقات نمود. از شمس فنری، برهان امیر حیدره خافی (از شاگردان تفتازانی)، واجد و عبدالواحد | وی در همان اوایل بلوغ، به تحصیل علم مشغول گشت و به بلاد عجم و تاتار مسافرت کرد و بزرگان آنجا را ملاقات نمود. از شمس فنری، [[برهان امیر حیدره خافی]] (از شاگردان [[تفتازانی، مسعود بن عمر|تفتازانی]])، واجد و [[عبدالواحد کوتائی]]، ابن فرشته، [[حافظ‌الدین بزازی]] کسب علم نمود. | ||
او به قرائت کتاب «الكافية» ابن حاجب، مداومت و استمرار ورزید، تا اینکه به «کافیجی» که منسوب به «الكافية» است، مشهور گشت. | او به قرائت کتاب «الكافية» ابن حاجب، مداومت و استمرار ورزید، تا اینکه به «کافیجی» که منسوب به «الكافية» است، مشهور گشت. | ||
| خط ۱۰۷: | خط ۱۱۱: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references/> | <references /> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
نسخهٔ ۲۸ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۵۱
| نام | کافیجی، محمد بن سلیمان |
|---|---|
| نامهای دیگر | ابي‌عبد الله محيي‌الدين محمد بن سليمان المعروف بالکافيجي
ک‍اف‍ي‍ج‍ي، م‍ح‍ي‌ال‍دي‍ن محمد |
| نام پدر | سلیمان |
| متولد | 788ق |
| محل تولد | «ککجه کی» از بلاد صروخان از دیار روم |
| رحلت | 879ق |
| اساتید | عبدالواحد کوتائی |
| برخی آثار | شرح الاعراب في قواعد الاعراب |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00586AUTHORCODE |
محمد بن سلیمان کافیجی (788-879ق)، از مشاهیر علما در علوم مختلف از جمله ادبیات عرب در قرن نهم، رومی الاصل و ساکن مصر.
ولادت
محی‌الدین محمد بن سلیمان بن سعد بن مسعود رومی برعمی حنفی، مشهور به کافیجی در «ککجه کی» از بلاد صروخان از دیار روم در سال 788ق، متولد شد.
تحصیلات و اساتید
وی در همان اوایل بلوغ، به تحصیل علم مشغول گشت و به بلاد عجم و تاتار مسافرت کرد و بزرگان آنجا را ملاقات نمود. از شمس فنری، برهان امیر حیدره خافی (از شاگردان تفتازانی)، واجد و عبدالواحد کوتائی، ابن فرشته، حافظ‌الدین بزازی کسب علم نمود.
او به قرائت کتاب «الكافية» ابن حاجب، مداومت و استمرار ورزید، تا اینکه به «کافیجی» که منسوب به «الكافية» است، مشهور گشت.
به شام، حجاز و بیت‌المقدس مهاجرت نمود و سپس به قاهره رفت. سال‌ها از عمرش را در برقوقیه گذراند و در ایام پادشاه اشرف برسبای، با بساطی و برخی دیگر از محققین هم‌نشین شد. مدتی کوتاهی نزد محب بن اشقر ماند...
پس از مدتی کرسی تدریس، افتا و تألیف را به دست گرفت و به جایگاه ویژه‌ای رسید که او را با اوصافی همچون: علامة الدهر، أوحد العصر، نادرة الزمان، فخر هذا الوقت و‌الأوان والأستاذ في الأصلين والتفسير والنحو والصرف والإعراب والمعاني والبيان والمنطق والهيئة والحكمة والجدل و... ستوده‌اند. سیوطی یکی از شاگردان او بشمار می‌رود که مدت چهارده سال ملازم او گشت و مهارت استادش را در ادبیات گوشزد نموده است.
وفات
او در چهارم جمادی‌الثانی (و به قولی جمادی‌الاولی) 879ق، از دنیا رفت.
آثار
- التيسير في قواعد علم التفسير؛
- تفسير آيات متشابهات؛
- نزهة الإخوان في تفسير قوله تعالی «يا لوط إنا رسل ربك»؛
- البشارة في قوله تعالی «فأتوا بسورة من مثله»؛
- رسالة في علم التفسير ووجوه القراءات؛
- كشف النقاب للأصحاب والأحباب؛
- أنوار السعادة في شرح كلمتي الشهادة؛
- الفرح والسرور في بيان المذاهب؛
- زين الفرح بميلاد النبي؛
- خلاصة الأقوال في حديث «إنما الأعمال»؛
- الإحكام في معرفة الإيمان والأحكام؛
- الدرة الغالية العالية النورانية والألطاف الشريفة الربانية؛
- سؤال عن الوقف؛
- قلائد العقيان في بحر فضائل شهري رجب وشعبان؛
- الهداية لبيان الخلق والتكوين؛
- بنات الأفكار في شأن الاعتبار؛
- رمز الخطاب برشح العباب؛
- قرار الوجد في شرح الحمد؛
- حل الإشكال في مباحث الأشكال؛
- رسالة في المحبة؛
- الروضة الزاهرة في الدنيا والآخرة؛
- النزهة في روضة الروح والنفس؛
- الأنس الأنيس في معرفة شأن النفس النفيس؛
- منازل الأرواح؛
- معراج الطبقات ورفع الدرجات لأهل الفهم والثقات؛
- قبلة الأرواح؛
- الكافي الشافي؛
- مختصر في علم الإرشاد؛
- المختصر المفيد في التاريخ؛
- الإشراق في مراتب الطباق؛
- التحرير لما ذكر في الدر المنظوم والوشي المرقوم من الأمور الثلاثة التي هي الغلط والسهو والنسيان؛
- نزهة المعرب في المشرق والمغرب؛
- رمز الأسرار في مسألة أكمل؛
- المختار في مسألة أكمل؛
- ختام المسك؛
- الرمز للمدارك؛
- الأنوار في علم التوحيد؛
- الأنموذج في بحث الاستعارة؛
- النسب لأهل الأدب؛
- سيف الملوك والحكام المرشد لهم إلی سبيل الحق والأحكام؛
- شرح أسماء الله الحسنی؛
- حسن الختام للمرام من هذا الكلام؛
- قبلة الأرواح؛
- مختصر في علم الإرشاد؛
- سيف الحق والنصرة علی رقاب أهل البغي والفتنة؛
- سيف القضاء علی البغاة؛
- شرح الاستعاذة؛
- قرار الوجد في شرح الحمد؛
- منبع الدور في علم الأثر؛
- نيل المرام في تفسير قوله تعالی «و ما ربك بظلام»؛
- شرح تهذيب المنطق؛
- أعوان النصر في تفسير سورة العصر[۱].
پانویس
- ↑ ر.ک: ذهبی، مصطفی محمد حسین، ص5-14
منابع مقاله
ذهبی، مصطفی محمد حسین، «التيسير في قواعد علم التفسير»، تألیف محمد بن سلیمان کافیجی، مكتبة القدسي، قاهره، مصر، اول، 1419ق/1998م.