سعید بن منصور: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «<div class="wikiInfo"> بندانگشتی|سعید بن منصور {| class="wikitable aboutAuthorTable" styl...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۹۵: | خط ۹۵: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
سعد بن عبدالله بن عبدالعزیز، مقدمه کتاب «سنن سعيد بن منصور»، دارالصمیعی، عربستان، ریاض، 1428ق | سعد بن عبدالله بن عبدالعزیز، مقدمه کتاب «سنن سعيد بن منصور»، دارالصمیعی، عربستان، ریاض، 1428ق | ||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[سنن سعيد بن منصور]] | |||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:مقالات جدید]] | [[رده:مقالات جدید]] | ||
نسخهٔ ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۱۱
| نام | سعید بن منصور |
|---|---|
| نامهای دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | |
| اساتید | [[ | ]]
[[ | ]]؛ |
| برخی آثار | [[ ]]
[[ ]] |
| کد مؤلف | AUTHORCODE14818AUTHORCODE |
ابوعثمان سعید بن منصور (حدود 137-227ق)، محدث، حافظ، مفسر و صاحب کتاب «السنن».
تولد
ابوعثمان سعید بن منصور بن شعبه بزاز خراسانی نیشابوری جوزجانی بلخی مروزی، حدود سال 137ق، در جوزجان متولد شد.
تحصیل
او به‌همراه خانواده‌اش به بلخ رفت و در آنجا رشد یافت. پس از چندی جهت فراگیری علوم و شنیدن حدیث به خراسان، حجاز، عراق، مصر، جزیره و... مسافرت نمود. مزی درباره او چنین می‌گوید: او در جوزجان متولد شد، در بلخ رشد یافت و به شهرهای مختلفی سفر کرد. سرانجام در مکه ساکن شد و در همان جا درگذشت.
وفات
در منابع سال وفات او را 227ق، قید کرده‌اند؛ درحالی‌که بیش از هشتاد یا نود سال داشت[۱].
اساتید و شیوخ
وی در بلاد مختلف، همچون مرو، ری، کرمان، عراق، جزیره، شام، مصر و حجاز با علمای متعدد ملاقات کرده و از آنها حدیث شنیده و روایت نموده است؛ از جمله آنها عبارتند از:
- عبدالله بن مبارک؛
- جریر بن عبدالحمید؛
- سعید بن حسان بن ابراهیم کرمانی؛
- سلام بن سلیم طویل؛
- ابوالاحوص سلام بن سلیم حنفی؛
- اسماعیل بن ابراهیم بن علیه؛
- هشیم بن بشیر؛
- عتاب بن بشیر جزری؛
- ولید بن مسلم؛
- اسماعیل بن عیاش؛
- حفص بن میسره؛
- مسکین بن میمون؛
- لیث بن سعد؛
- عبدالله بن وهب؛
- یعقوب بن عبدالرحمن؛
- سفیان بن عیینه؛
- فضیل بن عیاض؛
- مالک بن انس؛
و...[۲].
شاگردان
افراد بسیاری از وی روایت کرده‌اند که ذکر نام همه آنها به درازا می‌کشد؛ برخی از آنها که نامشان با حرف «الف» شروع می‌شود، عبارتند از:
- ابراهیم بن خالد بن ابوالیمان کلبی؛
- ابراهیم بن ابوداود سلیمان بن داود اسدی؛
- ابراهیم بن فهد بن حکیم بصری؛
- ابراهیم بن هیثم بلدی؛
- احمد بن خلید حلبی؛
- احمد بن سهل بن ایوب اهوازی؛
- احمد بن عبدالله بن عبدالرحیم؛
- احمد بن عبدالله کندی؛
- احمد بن محمد بن حنبل شیبانی؛
- احمد بن محمد بن صلت بغدادی؛
- احمد بن محمد بن هانی؛
- احمد بن منصور رمادی؛
و...[۳].
آثار
- كتاب السنن (مصنف سعيد بن منصور)؛
- كتاب التفسير؛
- كتاب الزهد[۴].
پانویس
منابع مقاله
سعد بن عبدالله بن عبدالعزیز، مقدمه کتاب «سنن سعيد بن منصور»، دارالصمیعی، عربستان، ریاض، 1428ق