جنتی، احمد: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    جز (جایگزینی متن - 'گلپایگانی، محمدرضا' به 'گلپایگانی، سید محمدرضا')
    خط ۹۵: خط ۹۵:
    #[[امام خمينى(ره)|امام خمينى]]؛
    #[[امام خمينى(ره)|امام خمينى]]؛
    #[[حجت کوه‌کمری، محمد|سيد محمد حجت كوه‌كمرى]]؛
    #[[حجت کوه‌کمری، محمد|سيد محمد حجت كوه‌كمرى]]؛
    #[[گلپایگانی، محمدرضا|سيد محمدرضا گلپايگانى]].  
    #[[گلپایگانی، سید محمدرضا|سيد محمدرضا گلپايگانى]].  


    == دوستان ==
    == دوستان ==

    نسخهٔ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۱:۴۷

    جنتی، احمد
    نام جنتی، احمد
    نام‎های دیگر آی‍ت‌ال‍ل‍ه‌ ج‍ن‍ت‍ی

    ج‍ن‍ت‍ی‌ اص‍ف‍ه‍ان‍ی‌، اح‍م‍د

    جنتی عطائی، احمد

    Ahmad Jannati

    Ayatollah Ahmad Jannati

    نام پدر ملا هاشم
    متولد 1305 ش
    محل تولد روستاى لادان از توابع اصفهان
    رحلت
    اساتید آيت‌الله حسین‌على منتظرى

    آيت‌الله بروجردى؛

    امام خمينى؛

    سيد محمد حجت كوه‌كمرى؛

    برخی آثار تحف العقول عن آل الرسول صلی‌الله‌عليهم (جنتی)

    نصایح و سخنان چهارده معصوم(ع) و هزار و یک سخن

    الإيقاظ من الهجعة بالبرهان على الرجعة

    کد مؤلف AUTHORCODE00844AUTHORCODE

    احمد جنتى (1305-لادان اصفهان)، فقیه، سیاستمدار، عضو فقها و دبیر شورای نگهبان، رئیس مجلس خبرگان رهبری، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام، عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی و امام جمعه موقت تهران

    ولادت

    در سال 1305ش، در روستاى لادان از توابع اصفهان، در يك خانواده روحانى به دنيا آمد. پدرش، ملا هاشم و جد پدرى‌اش، شيخ احمد، روحانى بوده‌اند.

    ملا هاشم، عالم و ملاى لادان به شمار مى‌رفت و به ارشاد و هدايت مردم مشغول بود و نزد مردم از احترام ويژه‌اى برخوردار بود و در برآوردن نيازهاى هم‌روستایى‌هاى خود، از هيچ تلاشى دريغ نمى‌كرد.

    مادر آيت‌الله جنتى، زنى پارسا و باخدا از روستاى لادان به نام «فاطمه» بود. وى زنى خداترس و مؤمن بود كه روزها را به ياد خدا و به تلاوت قرآن مشغول بود و به زنان روستا، قرآن مى‌آموخت.

    تحصیلات

    آيت‌الله جنتى، پس از گذراندن دوران خردسالى، به مكتب‌خانه رفت، سپس به خواندن و فراگيرى دروس حوزه روى آورد. شوق و اشتياق فراگيرى درس و دانش حوزه، باعث شد كه احمد هر روز به همراه پدر، مسافت طولانى لادان تا اصفهان را پياده طى كند و در جلسه درس استادان مبرز حوزه علميه اصفهان حضور يابد و از خرمن دانش آنها خوشه برچيند.

    استادان

    آيت‌الله جنتى، در شهر عالم‌خيز اصفهان، از استادان بزرگى استفاده كرد. وى ادبيات و سطح را نزد استادانى مبرز فراگرفت كه عبارت بودند از:

    1. پدرش، ملا هاشم؛
    2. سيد ابوالقاسم هرندى؛
    3. سيد محمد هاشمى؛
    4. حاج ميرزا محمود معين؛
    5. شيخ على مشكاتى؛
    6. شيخ حيدرعلى صلواتى؛
    7. روح الله امامى؛
    8. سيد محمدباقر ابطحى؛
    9. شيخ احمد فياض؛
    10. سيد محمدباقر سدهى.

    وى سپس راهى حوزه علميه قم شد و بقيه درس‌هاى سطح را نزد استادان مبرز و بزرگ آن حوزه كهن فراگرفت. استادان اين دوره او عبارت بودند از:

    1. شهيد آيت‌الله محمد صدوقى؛
    2. حاج ميرزا عبدالكريم تهرانى؛
    3. سيد رضا بهاء‌الدينى؛
    4. سيد محمدباقر سلطانى؛
    5. شيخ عبدالجواد جبل عاملى اصفهانى؛
    6. سيد زين‌العابدين كاشانى؛
    7. روح الله كمالوند خرم‌آبادى؛
    8. آيت‌الله حسین‌على منتظرى.

    وى پس از اتمام درس‌هاى سطح، در دروس خارج بزرگ‌ترين فقهاى دوران معاصر شركت كرد؛ فقهايى همچون:

    1. آيت‌الله بروجردى؛
    2. امام خمينى؛
    3. سيد محمد حجت كوه‌كمرى؛
    4. سيد محمدرضا گلپايگانى.

    دوستان

    آيت‌الله جنتى در قم، با آيات و روحانیون زيادى دوست بود و رفت‌وآمد داشت كه مهم‌ترين آنها عبارت بودند از محسن حرم‌پناهى، سيد كرامت الله ملك حسینى، مجد‌الدين محلاتى، سيد مرتضى جزايرى، شيخ جعفر عاملى، سيد محمد علم الهدى، شهيد سيد محمدرضا سعيدى، شيخ ابوالقاسم خزعلى، شهيد مفتح و محمدعلى موحدى کرمانى.

    دوستانى كه بيشتر با آنها هم‌بحث و مأنوس بود، عبارت بودند از:

    شهيد على قدوسى، شهيد سيد محمدحسين حسینى بهشتى، شهيد محمدمهدى ربانى املشى، محمد نصراللهى، شيخ محمد نهاوندى، سيد احمد تهرانى، محمدتقى مصباح يزدى، شيخ جعفر سبحانى، سيد جواد علم الهدى، محمدعلى شرعى، ميرزا على مشكينى، ابراهیم امينى و ناصر مكارم شيرازى.

    تأسيس مدرسه حقانى

    آيت‌الله جنتى، در كنار دوستانش شهيد قدوسى، شهيد بهشتى و آيت‌الله مصباح يزدى، از مؤسسين و گردانندگان اصلى مدرسه علميه حقانى بود.

    اين مدرسه پويا و نو، تأثير بسزايى در تربيت طلاب انقلابى داشت و هركدام از تربيت‌يافتگان اين مدرسه بابركت، در مبارزه عليه ديكتاتورى رژيم پهلوى و تلاش براى پيروزى انقلاب اسلامى و شكل‌گيرى جمهورى اسلامى در ايران نقش بسزايى داشتند.

    وى در ابتداى انقلاب، از طرف حضرت امام خمينى(ره) به امامت جمعه شهرستان اهواز و پس از آن، به امامت جمعه کرمانشاه منصوب گرديد و پس از مدتى به قم مراجعت نمود و امام جمعه موقت قم گرديد، اما به دليل مشغله‌هاى فراوان به تهران مهاجرت نمود و به امامت جمعه موقت تهران منصوب گرديد.

    مسئوليت‌ها

    1. عضويت در شوراى نگهبان؛
    2. امامت جمعه؛
    3. رياست سازمان تبليغات اسلامى؛
    4. عضويت در شوراى نمايندگان رهبرى در دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالى؛
    5. نمايندگى امام و رهبرى در اتحاديه انجمن‌هاى اسلامى دانش‌آموزان؛
    6. عضويت در هيئت مؤسس جامعة الزهراء قم؛
    7. عضويت در شوراى عالى مجمع جهانى اهل‌بيت(ع)؛
    8. مسئوليت ستاد احياى امر به معروف و نهى از منكر؛
    9. نمايندگى مقام معظم رهبرى در كمك‌رسانى به مظلومان كشور بوسنى و هرزگوين؛
    10. عضويت در شوراى بازنگرى قانون اساسى؛
    11. عضويت در شوراى جنگ؛
    12. نمايندگى مجلس خبرگان در دوره اول و دوم از خوزستان و دوره سوم از تهران؛
    13. عضويت در مجمع تشخيص مصلحت نظام؛
    14. عضويت در شوراى عالى انقلاب فرهنگى؛
    15. عضويت در كميسيون صدا و سيما به‌عنوان نايب رئيس.

    آثار

    آثارى كه تا كنون از ايشان به يادگار مانده است عبارتند از:

    1. ترجمه «اثبات الهداة»؛
    2. ترجمه «الايقاظ من الهجعة»؛
    3. ترجمه «تحف العقول»؛
    4. ازدواج در اسلام؛
    5. ترجمه «اثنا عشرية»، به نام نصايح؛
    6. مقالات، پيام‌ها و مقدمه‌نگارى‌هاى فراوان.

    منابع مقاله

    گلشن ابرار، ج 6، ص472 - 486.


    وابسته‌ها