شاه‌آبادی، محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۳۴: خط ۳۴:
    |}
    |}
    </div>
    </div>
    {{کاربردهای دیگر|شاه‌آبادی (ابهام زدایی)}}


    '''محمد شاه‌آبادى''' (1305-1390)، فقیه، مجتهد، استاد خارج فقه، اصول، فلسفه، عرفان و اخلاق، فرزند [[شاه‌آبادی، محمدعلی|آيت‌الله شيخ محمدعلى شاه‌آبادى]]  
    '''محمد شاه‌آبادى''' (1305-1390)، فقیه، مجتهد، استاد خارج فقه، اصول، فلسفه، عرفان و اخلاق، فرزند [[شاه‌آبادی، محمدعلی|آيت‌الله شيخ محمدعلى شاه‌آبادى]]  

    نسخهٔ ‏۱۵ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۳:۲۶

    شاه آبادی، محمد
    نام شاه آبادی، محمد
    نام‎های دیگر آیت اله شاه‌آبادی
    نام پدر آيت‌الله شيخ محمدعلى شاه‌آبادى
    متولد 1305 ش
    محل تولد تهران
    رحلت 1390 ش یا 1433 ق
    اساتید آيت‌الله شيخ محمدتقى آملى

    آيت‌الله شيخ محمدعلى شاه‌آبادى

    حسين بروجردى

    برخی آثار رشحات الحكمة تعليقة علی الأسفار
    کد مؤلف AUTHORCODE05505AUTHORCODE



    محمد شاه‌آبادى (1305-1390)، فقیه، مجتهد، استاد خارج فقه، اصول، فلسفه، عرفان و اخلاق، فرزند آيت‌الله شيخ محمدعلى شاه‌آبادى

    ولادت

    در سال 1305ش، در تهران، در خانواده علم و فضيلت در ظل عنايت مرحوم آيت‌الله شيخ محمدعلى شاه‌آبادى متولد شد.

    پس از مدت كوتاهى پدر ایشان به شهر خون و قيام، قم مهاجرت نمودند و قريب به هفت سال در آنجا مشغول تعليم و تربيت خواص و تدريس علوم معقول و منقول و پرورش شاگردانى چون امام خمينى(ره) شدند و سپس به تهران مراجعت نمودند.

    تحصیلات

    در اين زمان که تقریبا سال 1314ش، بود كه وارد دبستان شد و تا سال 1320ش كه در دبيرستان تدين كلاس هشتم بود، مشغول تعلّم بود. شهريور همان سال بود كه رضا شاه از سلطنت خلع گرديد و محمدرضاشاه به‌جاى آن نشست، وارد حوزه مقدسه علم دين شد و دروس ابتدائى و صرف و نحو و منطق و شرح لمعه و معالم و قوانين را خدمت اساتيدى چون آيت‌الله سيد حسين احمدى علون‌آبادى و آيت‌الله شيخ محمدعلى لواسانى و دروس سطح عالى از رسائل و مكاسب و كفايه را خدمت اساتيدى چون آيت‌الله سيد عباس زواره و آيت‌الله شيخ محمدتقى آملى و دروس معقول و عرفان را خدمت پدر گرامیش آیت‌الله شیخ محمدعلی شاه‌آبادی و آيت‌الله شيخ مهدى مازندرانى، تعلم نمودم و سپس چون پدر ایشان به رحمت واسعه الهى نائل گشت و در لقاءالله قرار گرفت، به شهر خون و قيام قم مهاجرت نمود.

    دروس خارج فقه و اصول را خدمت آيت‌الله آقا حسين بروجردى (12 سال) و آيت‌الله شيخ محمدعلى اراكى (12سال) و آيت‌الله سيد محمدرضا گلپايگانى (1 سال) و آيت‌الله محقق داماد (1 سال) و امام خمينى(ره) (2 سال) تحصیل نمود و در اثناء تعلم، به تعليم و تدريس معقول و منقول مشغول شد.

    به توفیق خداوند كتاب «رشحات البحار» تأليف پدر گرامیشان را با ترجمه، شرح و پاورقى فارسى در ابتداى پيروزى انقلاب به زيور طبع درآورد.

    قبل از سال 1340ش، مشغول تدريس خارج فقه و اصول و فلسفه و عرفان و اخلاق شد که تا اواخر عمر ادامه داشت.

    وفات

    سرانجام این عالم بزرگ در 17 دی ماه 1390ش دار فانی را وداع گفت و در حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه(س) به خاک سپرده شد.

    آثار

    1. كتاب توحيد و نبوّت و امامت و معاد و رجعت و سماع با دو زبان عربى و فارسى
    2. كتاب اخلاق منزل يقظه و توبه و انابه و محاسبه و تفكر و تذكر و اعتصام با دو زبان عربى و فارسى كه مجموعاً بيست و شش كتاب آماده براى چاپ مى‌باشد.
    3. تعليقه‌اى بر عروة الوثقى و وسيله و رساله توضيح المسائل مرحوم آيت‌الله‌ آقاى بروجردى
    4. تعليقه‌اى بر اسفار مرحوم صدرالمتألهين(ره)
    5. تعليقه‌اى بر كتاب مصباح الأنس مفتاح الغيب
    6. تعليقه‌اى بر كتاب شفاء ابوعلى سينا (قدّس سره)
    7. تعليقه‌اى بر كتاب مكاسب شيخ مرتضى انصارى
    8. تعليقه‌اى بر كتاب كفايه آخوند خراسانى
    9. تعليقه‌اى بر كتاب آيت‌الله اصفهانى، فقهاً و اصولاً نگاشت
    10. رساله‌اى در موضوع قمار و رساله‌اى در شرائط متعاقدين
    11. رشحات الأخلاق؛
    12. رشحات الحكمة، تعليقة على الأسفار؛
    13. رشحات العرفان؛
    14. رشحات المعارف في التوحيد الذاتي و الصفاتي و الأفعالي.

    منابع مقاله

    ر.ک. زندگى‌نامه خودنوشت مؤلف، با تغییراتی اندک برگرفته از پايگاه اطلاع‌رسانى آيت‌الله شيخ محمد شاه‌آبادى، چهارشنبه، اول تيرماه 1390.


    وابسته‌ها