ازهری، خالد بن عبدالله: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '== وابسته‌ها ==' به '== وابسته‌ها == {{وابسته‌ها}}') |
جز (جایگزینی متن - 'كتاب' به 'کتاب') |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
«ابووليد زين‌الدين خالد بن عبدالله بن ابى‌بكر»، متولد 838ق / 1434م، نحودان، لغت‌شناس و فقيه شافعى است كه به وقاد نيز معروف مى‌باشد. نسب وى به ابومنصور ازهرى صاحب «تهذيب اللغة» مى‌رسد. در جرجه (جرجا) واقع در صعيد مصر، به دنيا آمد و نسبت جرجى (جرجاوى) او از همين جاست. | «ابووليد زين‌الدين خالد بن عبدالله بن ابى‌بكر»، متولد 838ق / 1434م، نحودان، لغت‌شناس و فقيه شافعى است كه به وقاد نيز معروف مى‌باشد. نسب وى به ابومنصور ازهرى صاحب «تهذيب اللغة» مى‌رسد. در جرجه (جرجا) واقع در صعيد مصر، به دنيا آمد و نسبت جرجى (جرجاوى) او از همين جاست. | ||
ازهرى در كودكى همراه خانواده‌اش به قاهره رفت و همان جا پرورش يافت. در آغاز، قرائت قرآن آموخت و | ازهرى در كودكى همراه خانواده‌اش به قاهره رفت و همان جا پرورش يافت. در آغاز، قرائت قرآن آموخت و کتاب‌هاى «العمدة» و «مختصر» ابوشجاع را فراگرفت و سپس وارد الأزهر شد و در آنجا به تكميل دانش خويش و فراگيرى علومى چون معانى و بيان، صرف و نحو، منطق و اصول فقه پرداخت و از استادانى چون يعيش مغربى، داوود مالكى، سنهورى، حصنى، شمنى و سخاوى دانش آموخت. اما بنا بر روايتى كه ابن عماد نقل كرده است، وى در آغاز، خادم الأزهر بود و در 36 سالگى، در پى تحولى روحانى به تحصيل علم روى آورد. وى علت اصلى اين حال را، ناسزاى يكى از طلاب الأزهر مى‌داند كه سخت بر وى گران آمده بود. ازهرى پس از فراگيرى علم به تدريس پرداخت و دانش‌دوستان بسيارى به مجالس درس وى راه يافتند و نام او بر سر زبان‌ها افتاد. برخى او را هم‌پايه جلال‌الدين سيوطى و عبدالرحمان جامى شمرده‌اند و حتى از برخى جهات، برتر از آن دو دانسته‌اند. | ||
ازهرى در پايان عمر به سفر حج رفت و در بازگشت، در محلى به نام بركة الحاج، نزديك قاهره، از دنيا رفت. وى در روزگار خود، از نحويان بزرگ بشمار مى‌رفت و در منابع، از وى ستايش بسيار شده است. بااين‌همه، او نيز همچون ديگر نحويان آن عصر كه سخن تازه‌اى نداشتند، به شرح يا تلخيص آثار ديگران مى‌پرداخت؛ ازاين‌رو | ازهرى در پايان عمر به سفر حج رفت و در بازگشت، در محلى به نام بركة الحاج، نزديك قاهره، از دنيا رفت. وى در روزگار خود، از نحويان بزرگ بشمار مى‌رفت و در منابع، از وى ستايش بسيار شده است. بااين‌همه، او نيز همچون ديگر نحويان آن عصر كه سخن تازه‌اى نداشتند، به شرح يا تلخيص آثار ديگران مى‌پرداخت؛ ازاين‌رو کتاب‌هاى وى همه در شرح آثار نحويان ديگر چون ابن مالك و ابن هشام است. شيوه وى در شرح آثار نحويان و استناد به منابع نحوى، مبتنى بر اختصار و ايجاز است؛ به‌گونه‌اى كه اين ايجاز، خود گاه مخل معنى و مايه ابهام شده است. ازاين‌رو برخى از منتقدان، وى را شارحى ناموفق دانسته و شروح او را سست و پرخلل شمرده‌اند. به‌علاوه در شناخت او از لغت و ادب عرب نيز ترديد كرده‌اند و مثلا به شرح او بر قصيده «برده» خرده‌هايى گرفته‌اند. | ||
== آثار == | == آثار == | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
1. الألغاز النحوية؛ | 1. الألغاز النحوية؛ | ||
2. التصريح بمضمون التوضيح يا التصريح في شرح التوضيح (شرح مبسوطى است شامل سه هزار بيت بر | 2. التصريح بمضمون التوضيح يا التصريح في شرح التوضيح (شرح مبسوطى است شامل سه هزار بيت بر کتاب «أوضح المسالك إلى ألفية ابن مالك» از ابن هشام)؛ | ||
3. تمرين الطلاب في صناعة الإعراب؛ | 3. تمرين الطلاب في صناعة الإعراب؛ | ||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
8. المقدمة الأزهرية في علم العربية؛ | 8. المقدمة الأزهرية في علم العربية؛ | ||
9. موصل الطلاب إلى قواعد الإعراب (شرح | 9. موصل الطلاب إلى قواعد الإعراب (شرح کتاب «الإعراب عن قواعد الإعراب» اثر ابن هشام)؛ | ||
10. إعراب الكافية؛ | 10. إعراب الكافية؛ | ||
نسخهٔ ۳۱ اکتبر ۲۰۱۶، ساعت ۰۸:۴۴
| نام | ازهری، خالد بن عبد الله |
|---|---|
| نام های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 905 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مولف | AUTHORCODE7741AUTHORCODE |
«ابووليد زين‌الدين خالد بن عبدالله بن ابى‌بكر»، متولد 838ق / 1434م، نحودان، لغت‌شناس و فقيه شافعى است كه به وقاد نيز معروف مى‌باشد. نسب وى به ابومنصور ازهرى صاحب «تهذيب اللغة» مى‌رسد. در جرجه (جرجا) واقع در صعيد مصر، به دنيا آمد و نسبت جرجى (جرجاوى) او از همين جاست.
ازهرى در كودكى همراه خانواده‌اش به قاهره رفت و همان جا پرورش يافت. در آغاز، قرائت قرآن آموخت و کتاب‌هاى «العمدة» و «مختصر» ابوشجاع را فراگرفت و سپس وارد الأزهر شد و در آنجا به تكميل دانش خويش و فراگيرى علومى چون معانى و بيان، صرف و نحو، منطق و اصول فقه پرداخت و از استادانى چون يعيش مغربى، داوود مالكى، سنهورى، حصنى، شمنى و سخاوى دانش آموخت. اما بنا بر روايتى كه ابن عماد نقل كرده است، وى در آغاز، خادم الأزهر بود و در 36 سالگى، در پى تحولى روحانى به تحصيل علم روى آورد. وى علت اصلى اين حال را، ناسزاى يكى از طلاب الأزهر مى‌داند كه سخت بر وى گران آمده بود. ازهرى پس از فراگيرى علم به تدريس پرداخت و دانش‌دوستان بسيارى به مجالس درس وى راه يافتند و نام او بر سر زبان‌ها افتاد. برخى او را هم‌پايه جلال‌الدين سيوطى و عبدالرحمان جامى شمرده‌اند و حتى از برخى جهات، برتر از آن دو دانسته‌اند.
ازهرى در پايان عمر به سفر حج رفت و در بازگشت، در محلى به نام بركة الحاج، نزديك قاهره، از دنيا رفت. وى در روزگار خود، از نحويان بزرگ بشمار مى‌رفت و در منابع، از وى ستايش بسيار شده است. بااين‌همه، او نيز همچون ديگر نحويان آن عصر كه سخن تازه‌اى نداشتند، به شرح يا تلخيص آثار ديگران مى‌پرداخت؛ ازاين‌رو کتاب‌هاى وى همه در شرح آثار نحويان ديگر چون ابن مالك و ابن هشام است. شيوه وى در شرح آثار نحويان و استناد به منابع نحوى، مبتنى بر اختصار و ايجاز است؛ به‌گونه‌اى كه اين ايجاز، خود گاه مخل معنى و مايه ابهام شده است. ازاين‌رو برخى از منتقدان، وى را شارحى ناموفق دانسته و شروح او را سست و پرخلل شمرده‌اند. به‌علاوه در شناخت او از لغت و ادب عرب نيز ترديد كرده‌اند و مثلا به شرح او بر قصيده «برده» خرده‌هايى گرفته‌اند.
آثار
1. الألغاز النحوية؛
2. التصريح بمضمون التوضيح يا التصريح في شرح التوضيح (شرح مبسوطى است شامل سه هزار بيت بر کتاب «أوضح المسالك إلى ألفية ابن مالك» از ابن هشام)؛
3. تمرين الطلاب في صناعة الإعراب؛
4. الحواشي الأزهرية في حل ألفاظ المقدمة الجزرية (شرح مقدمه ابن جزرى در تجويد)؛
5. الزبدة في شرح قصيدة البردة؛
6. شرح الآجرومية (شرح «المقدمة الآجرومية» صنهاجى در نحو)؛
7. شرح المقدمة الأزهرية (شرح «المقدمة الأزهرية في علم العربية» كه اثر خود مؤلف است)؛
8. المقدمة الأزهرية في علم العربية؛
9. موصل الطلاب إلى قواعد الإعراب (شرح کتاب «الإعراب عن قواعد الإعراب» اثر ابن هشام)؛
10. إعراب الكافية؛
11. بلوغ الأمل في فن الزجل؛
12. تفسير آية «فلا أقسم بمواقع النجوم» ؛
13. تقييد في الحمد و الشكر؛
14. الثمار اليوانع في الأصول؛
15. شرح العوامل المائة؛
16. القول السامي على كلام ملاعبدالرحمان الجامي» منسوب به اوست).
منابع مقاله
برگرفته از: بجنوردى، سيد كاظم و همكاران (1377)، دائرةالمعارف بزرگ اسلامى (چاپ دوم)، تهران: مركز دائرةالمعارف بزرگ اسلامى، ج 8، ص 78، نوشته: عزت ملاابراهيمى.
وابسته‌ها
شرح التصریح علی التوضیح ابن مالک فی النحو و الصرف للشیخ ابی محمد بن عبدالله بن یوسف بن هشام الانصاری / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
موصل الطلاب إلی قواعد الإعراب لإبن هشام الأنصاري المصري / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
الحواشي الأزهرية في حل ألفاظ المقدمة الجزرية / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
شرح التصريح علي التوضيح علي ألفية إبن مالک في النحو / نوع اثر: کتاب / نقش: شارح
تنبيهات علي کتاب شرح الجزرية لخالد الازهري / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
إعراب الألفية المسماة بتمرين الطلاب في صناعة الإعراب / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
حاشية الشيخ محمد ابو النجا علي شرح الشيخ خالد الأزهري علي الآجرومية في النحو لإبن آجروم محمد بن محمد بن داود الصنهاجي / نوع اثر: کتاب / نقش: شارح