آملی، عزالدین بن جعفر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '==وابسته‌ها== ' به '==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
</div> | </div> | ||
'''عزالدین بن جعفر آملی''' ( | '''عزالدین بن جعفر آملی''' (متوفای ۹۰۴ق) معروف به عزالدین آملی، ریاضی‌دان، فقیه شیعی و مترجم نهج‌البلاغه، اهل طبرستان و از هم‌درسان محقق کَرَکی و ابراهیم بن سلیمان لطیفی بود. | ||
عزالدین بن جعفر آملی بن شمس‌الدین آملی از علمای شیعی معاصر شاه‌طهماسب صفوی و ملازم تاج‌الدین حسن وزیر مازندرانی و همدرس محقق کرکی و شیخ ابراهیم لطیفی بوده که هر سه از شاگردان علی بن هلال جزایری از شیوخ اجازه سده نه و ده هجری قمری به شمار می‌رفتند. وی در شهر ساری وفات یافت و در همان‌جا دفن شد. آرامگاه وی در بیرون آن شهر زیارتگاه است.<ref>ر.ک: نصیری، محمدرضا، ص71؛ بخش معارف اسلامی، ص215</ref> او به همراه میر حیدر آملی در آرامگاه سه سید آملی مدفون است. | عزالدین بن جعفر آملی بن شمس‌الدین آملی از علمای شیعی معاصر شاه‌طهماسب صفوی و ملازم تاج‌الدین حسن وزیر مازندرانی و همدرس محقق کرکی و شیخ ابراهیم لطیفی بوده که هر سه از شاگردان علی بن هلال جزایری از شیوخ اجازه سده نه و ده هجری قمری به شمار می‌رفتند. | ||
== وفات == | |||
وی در سال 904ق شهر ساری وفات یافت و در همان‌جا دفن شد. آرامگاه وی در بیرون آن شهر زیارتگاه است.<ref>ر.ک: نصیری، محمدرضا، ص71؛ بخش معارف اسلامی، ص215</ref> او به همراه میر حیدر آملی در آرامگاه سه سید آملی مدفون است. | |||
==آثار== | ==آثار== | ||
| خط ۴۸: | خط ۵۱: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references/> | <references /> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
نسخهٔ ۲۴ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۵۰
| نام | عزالدین بن جعفر آملی |
|---|---|
| نام‌های دیگر | ع‍زال‍دي‍ن بن جعفر بن ش‍م‍س‌ال‍دي‍ن ع‍ام‍ل‍ي/ آملي
ع‍ام‍ل‍ي، ع‍زال‍دي‍ن بن جعفر |
| نام پدر | جعفر |
| متولد | سده دهم هجری قمری |
| محل تولد | مازندران |
| رحلت | / 904ق |
| اساتید | علی بن هلال جزایری |
| برخی آثار | ترجمه و شرح نهج‌البلاغه (آملی) |
| کد مؤلف | AUTHORCODE04610AUTHORCODE |
عزالدین بن جعفر آملی (متوفای ۹۰۴ق) معروف به عزالدین آملی، ریاضی‌دان، فقیه شیعی و مترجم نهج‌البلاغه، اهل طبرستان و از هم‌درسان محقق کَرَکی و ابراهیم بن سلیمان لطیفی بود.
عزالدین بن جعفر آملی بن شمس‌الدین آملی از علمای شیعی معاصر شاه‌طهماسب صفوی و ملازم تاج‌الدین حسن وزیر مازندرانی و همدرس محقق کرکی و شیخ ابراهیم لطیفی بوده که هر سه از شاگردان علی بن هلال جزایری از شیوخ اجازه سده نه و ده هجری قمری به شمار می‌رفتند.
وفات
وی در سال 904ق شهر ساری وفات یافت و در همان‌جا دفن شد. آرامگاه وی در بیرون آن شهر زیارتگاه است.[۱] او به همراه میر حیدر آملی در آرامگاه سه سید آملی مدفون است.
آثار
از جمله آثار اوست:
- رساله «حسینیه» با دیباچه و دو باب؛
- «بیان اعتقادات قلبیه و ذکر عبادات شرعیه» به نام تاج‌الدین حسن وزیر؛
- ترجمه شرح «نهج‌البلاغه» ابن میثم بحرانی به نام آن وزیر؛
- «لمعه» در نکاح دائم و متعه[۲].
پانویس
منابع مقاله
- نصیری، محمدرضا، اثر آفرینان، تهیه و تدوین حسین محدثزاده- حبیب‌الله عباسی، تهران، انتشارات انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، چاپ دوم، 1384.
- بخش معارف اسلامی، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، جلد دوم، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374