سلطان‌الواعظین، سید محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۷۴: | خط ۷۴: | ||
از جمله آثار ايشان مى‌توان به:شبهاى پيشاور، گروه رستگاران، صد مقاله سلطانى(كه همگى به چاپ رسيده‌اند) و نيز آثار چاپ‌نشده‌اى چون:معراجيه، راه سعادت، حكمت الهى و...اشاره كرد. | از جمله آثار ايشان مى‌توان به:شبهاى پيشاور، گروه رستگاران، صد مقاله سلطانى(كه همگى به چاپ رسيده‌اند) و نيز آثار چاپ‌نشده‌اى چون:معراجيه، راه سعادت، حكمت الهى و...اشاره كرد. | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[شبهای پیشاور در دفاع از حریم تشیع]] | [[شبهای پیشاور در دفاع از حریم تشیع]] | ||
| خط ۸۵: | خط ۸۷: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:آذر (99)]] | |||
نسخهٔ ۲۹ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۲۳:۰۶
| نام | سلطان الواعظین، محمد |
|---|---|
| نامهای دیگر | سلطان الواعظین ش‍ی‍رازی
موسوی ش‍ی‍رازی، محمد |
| نام پدر | اشرف الواعظين حاج على‌اكبر |
| متولد | 1276ش برابر با 1897م |
| محل تولد | تهران |
| رحلت | 1350ش برابر با 1391ق برابر با 1971م |
| اساتید | آيت‌اللّه شهرستانى |
| برخی آثار | شبهای پیشاور در دفاع از حریم تشیع
الفرقه الناجیه (مناظرات و مراسلات فی العقائد و التاریخ عن سبب افتراق المسلمین الی 73 فرقه) |
| کد مؤلف | AUTHORCODE01821AUTHORCODE |
سيد محمد موسوی شيرازى (۱۳۱۴-۱۳۹۱ق)، معروف به سلطان الواعظين، از علمای برجسته شیعه، نویسنده کتاب شبهای پیشاور
ولادت
در 1314 ه.ق در تهران ديده به جهان گشود.
وى فرزند اشرف الواعظين حاج على‌اكبر بود. خانوادۀ وى از مهمترين و معتبرترين سادات ايران به شمار مى‌رود. نسب شريف وى با 25 واسطه به موسى بن جعفر عليه‌السلام مى‌رسد.
تحصیلات
سيد محمد مقدمات را در تهران فراگرفت، سپس در 12 سالگى به همراه پدرش به عراق رفت و مدت دو سال در كربلا، سطوح متوسطه را خواند.سپس در خدمت پدر به کرمانشاه عزيمت نمود و به تبليغ شريعت پرداخت.
سيد محمد پس از تكميل علم و كمال خويش به كشورهاى عراق، سوريه، فلسطين، اردن، مصر و هندوستان مسافرت نمود و با گروه‌هاى بسيارى از يهوديان، مسيحيان، برهمائيان و مسلمانان اهل سنت و...مناظرات مذهبى و دينى داشت.
مرحوم سلطان الواعظين در ربيع‌الاول سال 1345 ه.ق در حالى كه بيش از سى سال نداشت، بعد از تشرف به حج از راه دريا به كراچى و ديگر شهرهاى مهمّ هند و پاکستان رفته و بنابه درخواست دوستان خود و با توجه به شهرتى كه داشت، جلسات مناظره متعددى با علماى هند و ساير علماى مذاهب اسلامى برگزار نمود.از جملۀ آنها جلسه‌اى بود، كه در حضور گاندى، رهبر فقيد هند، برگزار شده و با پيروزى و غلبه سلطان الواعظين بر طرف‌هاى مناظره همراه بوده است.
در شعبان همان سال هم به دعوت سيد عنايت عليشاه نقوى، مدير هفته‌نامۀ «درّ نجف» و محمد سرور خان از بانفوذترين خاندان قزلباش پاکستان براى اجراى تنها برنامۀ سخنرانى‌عمومى خود به زبان فارسى در هند به سيالكوت و از آنجا به پيشاور پاکستان مى‌رود جلسات سخنرانى، عصرها در امام‌باره (حسينيه) مرحوم عادل بيك رسالدار با موضوع اثبات امامت برگزار مى‌شد.
روزى دو نفر از روحانیان اهل سنت كابل به نامهاى حافظ محمد رشيد و شيخ عبدالسلام به ملاقات ايشان آمده و تا ده شب مشغول مناظره مى‌شوند.اين مناظرات با حضور چهار نفر خبرنگار و حدود دويست مستمع شيعه و سنّى اهميتى يافته و گزارش آن هر روز صبح در جرايد منتشر مى‌گرديد.
بعدها خود سلطان الواعظين از روى گزارشهاى چاپ‌شده در جرايد، اين مناظرات را در كتابى به نام «شبهاى پيشاور» مرتب و چاپ كرد.
اساتيد
از اساتيد ايشان مى‌توان به پدر بزرگوارشان حاج على اكبر، آيت‌اللّه فاضل مرندى، آيت‌اللّه شهرستانى، حاج شيخ عبدالكريم حائرى، آيت‌اللّه سيد محمد حجّت، آيت‌اللّه سيد محمدتقى خوانسارى، آيت‌اللّه ميرزا محمد على شاه‌آبادى و...
وفات
مرحوم سلطان الواعظين سرانجام در بيستم شعبان 1319 ه.ق در 75 سالگى در تهران درگذشت.
آثار
از جمله آثار ايشان مى‌توان به:شبهاى پيشاور، گروه رستگاران، صد مقاله سلطانى(كه همگى به چاپ رسيده‌اند) و نيز آثار چاپ‌نشده‌اى چون:معراجيه، راه سعادت، حكمت الهى و...اشاره كرد.