نصیری، محمدابراهیم بن زینالعابدین: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR02154.jpg|بندانگشتی| ]] | [[پرونده:NUR02154.jpg|بندانگشتی| ]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |نصیری، محمدابراهیم بن زینالعابدین | ||
|- | |- | ||
|نامهای دیگر | |نامهای دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |زینالعابدین | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" | ۱۰۵۱م | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |اصفهان | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" | زنده در 1126ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" | | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" | | ||
|- class="articleCode" | |||
|-class= | |||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE02154AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''محمدابراهیم بن زینالعابدین نصیری''' (۱۰۵۱ – متوفی پس از 1126ق)، معروف به میرزا محمدابراهیم نصیری طوسی، عالم، محدث، ادیب و منشی قرن یازده و دوازده هجری در اصفهان و متخلص به منیر. | |||
==ولادت== | |||
== | |||
میرزا محمدابراهیم بن زینالعابدین بن عبدالحسین نصیری طوسی اصفهانی متخلص به منیر، عالم محدث، ادیب منشی، در سال ۱۰۵۱ق. در اصفهان متولد شد. | میرزا محمدابراهیم بن زینالعابدین بن عبدالحسین نصیری طوسی اصفهانی متخلص به منیر، عالم محدث، ادیب منشی، در سال ۱۰۵۱ق. در اصفهان متولد شد. | ||
== | ==تحصیلات== | ||
او در این شهر نزد علمای بزرگی چون علامه مجلسی تحصیل کرد و سپس به مشاغل اداری روی آورد. میرزا محمدابراهیم ابتدا وزیر استرآباد بود و سپس تولیت آستان شاه صفی، وزارت آذربایجان و استیفای ممالک را بر عهده داشت؛ ولی در اثر سعایت حسودان از کار کنار گذاشتهشده تا اینکه به منصب مجلسنویسی شاه سلطان حسین صفوی منصوب شد | او در این شهر نزد علمای بزرگی چون علامه مجلسی تحصیل کرد و سپس به مشاغل اداری روی آورد. میرزا محمدابراهیم ابتدا وزیر استرآباد بود و سپس تولیت آستان شاه صفی، وزارت آذربایجان و استیفای ممالک را بر عهده داشت؛ ولی در اثر سعایت حسودان از کار کنار گذاشتهشده تا اینکه به منصب مجلسنویسی شاه سلطان حسین صفوی منصوب شد<ref name=":0">ر.ک: مهدوی، سید مصلحالدین، ج1، ص103</ref>. | ||
==خط خوب و استنساخ، طبع شعری== | ==خط خوب و استنساخ، طبع شعری== | ||
خط ۵۴: | خط ۵۱: | ||
"زهره چنگی میفرستد در زمین گردون پیر***تا کند کسب نشاطی از دل برنای من"<ref>ر.ک: همان</ref>. | "زهره چنگی میفرستد در زمین گردون پیر***تا کند کسب نشاطی از دل برنای من"<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
== وفات == | |||
تاریخ وفات او را نمیدانیم، تنها این مقدار اطلاع داریم که وی تا حدود سال ۱۱۲۶ق. در قید حیات بود<ref name=":0" />. | |||
==آثار== | ==آثار== | ||
خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references/> | <references /> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== |
نسخهٔ ۲۹ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۵۱
نام | نصیری، محمدابراهیم بن زینالعابدین |
---|---|
نامهای دیگر | |
نام پدر | زینالعابدین |
متولد | ۱۰۵۱م |
محل تولد | اصفهان |
رحلت | زنده در 1126ق |
اساتید | |
برخی آثار | |
کد مؤلف | AUTHORCODE02154AUTHORCODE |
محمدابراهیم بن زینالعابدین نصیری (۱۰۵۱ – متوفی پس از 1126ق)، معروف به میرزا محمدابراهیم نصیری طوسی، عالم، محدث، ادیب و منشی قرن یازده و دوازده هجری در اصفهان و متخلص به منیر.
ولادت
میرزا محمدابراهیم بن زینالعابدین بن عبدالحسین نصیری طوسی اصفهانی متخلص به منیر، عالم محدث، ادیب منشی، در سال ۱۰۵۱ق. در اصفهان متولد شد.
تحصیلات
او در این شهر نزد علمای بزرگی چون علامه مجلسی تحصیل کرد و سپس به مشاغل اداری روی آورد. میرزا محمدابراهیم ابتدا وزیر استرآباد بود و سپس تولیت آستان شاه صفی، وزارت آذربایجان و استیفای ممالک را بر عهده داشت؛ ولی در اثر سعایت حسودان از کار کنار گذاشتهشده تا اینکه به منصب مجلسنویسی شاه سلطان حسین صفوی منصوب شد[۱].
خط خوب و استنساخ، طبع شعری
او خطّ نستعلیق را خوش مینوشت و در خطّ نسخ نیز مهارت داشته است. میرزا محمدابراهیم کتابهای تلخیص الشّافی، تفسیر الائمّه و کشف الآیات را کتابت کرده است.
وی طبع شعری نیز داشت؛ این ابیات از او است:
"ساقی توفیق کردست چون بزم آرای من***باده لعلی دهد از چشم خون پالای من"
"مطرب آه و فغان در نغمه ریزد زیر و بم***تا نوای غم زدایی سازد از آوای من"
"زهره چنگی میفرستد در زمین گردون پیر***تا کند کسب نشاطی از دل برنای من"[۲].
وفات
تاریخ وفات او را نمیدانیم، تنها این مقدار اطلاع داریم که وی تا حدود سال ۱۱۲۶ق. در قید حیات بود[۱].
آثار
- دستور شهریاران، در حوادث زمان سلطنت شاه سلطان حسین صفوی که به چاپ رسیده است؛
- جنگ، با مطالب تاریخی، ادبی منشآت و غیره.[۳]
- تاریخ میرزا ابراهیم مجلس نویس، قطعههایی در تاریخ از روزگار شاه سلطان حسین صفوی[۴].
پانویس
منابع مقاله
- مهدوی، سید مصلحالدین، اعلام اصفهان، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، اصفهان، چاپ اول، 1386ش.
- جعفریان، رسول، تاریخ میرزا ابراهیم مجلس نویس، تألیف محمدابراهیم بن زینالعابدین نصیری، نشر مورخ، قم، اول، 1396ش.